barınak Haberleri

Mamak'taki Kutludüğün Hayvan Barınağı’nda köpeklerin açlıktan birbirlerini parçaladığı iddiaları büyük tepki çekti. Hayvanseverler barınak önünde toplanırken yetkililer hakkında da inceleme başlatıldı. Mamak Belediyesi tarafından yapılan açıklamada, ''Çadırda müşahade altında tutulan bir köpek gerekli tedavileri yapılmasına rağmen öldü, aynı çadırda olan diğer köpek ölen köpeği parçaladı.'' denildi.

SPCA her yıl binlerce köpeğe barınak sağlıyor. Meet Porter'ın son yaptığı çalışma ise çok farklı. Köpeklere araba kullandırıyorlar.

Dikkat : Kaldığınız bölüme göre spoiler içerebilir.

Bir dernek temsilcisinin iddiasına göre de iş bulamayan Suriyeli kız ve kadınlar fuhuşta çalışıyorlar350 bin Suriyeli mültecinin yaşadığı ve son günlerde Suriyeli mültecilere yönelik saldırıyla gündeme gelen Gaziantep’te, Suriyeliler boş ev bulamadıklarından iş yerlerinde ve yıkık dökük evlerde kalmak zorunda kalıyorlar. Bir dernek temsilcisinin iddiasına göre de iş bulamayan Suriyeli kız çocuklar ve kadınlar fuhuşta çalışıyorlar. Suriyeli mültecilere yönelik saldırılarla gündeme gelen Gaziantep’te iş yerlerinde kalan Suriyelilerin tahliye işlemi sürerken, tahliyelerin ekim ayına kadar süreceği ve tahliye edilenlerin Gaziantep’in İslahiye İlçesi ile Mardin’in Nusaybin ilçesi ve Şanlıurfa’nın Viranşehir İlçelerinde bulunan kamplara gönderiliyorlar. Gaziantep Suriye sınırına çok yakın olması nedeniyle Suriyelilerin en çok sığındıkları illerden birisi olmuş. Devletin kayıt altına aldığı rakam 215 bin olurken kayıtsız 135 binin de olduğu ve kentte toplam yaşayan Suriyeli sayısının da 350 bin olduğu öğrenildi. 33 bini devletin açmış olduğu kamplarda kalırken, Gaziantep’in İslahiye İlçesinde Gaziantep Büyükşehir Belediyesi tarafından 25 bin kapasiteli çadır kent kuruluyor. Buraya Gaziantep’te kötü yaşam koşullarında barınanlar ve kente uyum sağlamayanlar zorla getirilecek. Daha çok Halep kentinden gelen Suriyelilerin ciddi sorunlardan bir tanesi de barınak ve sağlıklı yaşama sorunu. Kentte çok az sayıda Suriyeli Mülteci parklarda sokaklarda, camilerde ve devlet hastanelerinde kalıyor. Gaziantep’te hemen hemen boş bir eve rastlamak mümkün değilken, aşırı mülteci yığınından dolayı kentteki ev kiraları 2 katına çıkmış. Boş evlerin olmaması nedeniyle Suriyeliler iş yerlerinde, eski yıkık dökük ve depreme dayanıklı olmayan evlerde kalmak zorunda kalıyor. Kimi Suriyelilerde 300 TL’den başlayan fiyatlarla kiraladıkları tek odalı iş yerinde kalmak zorunda kalıyor. Bu işyerlerinde ne mutfak ne lavabo var. Sağlıklı yaşama uygun olmayan iş yerlerinde kalan Suriyelilerin mikrop hastalıklarına da yakalandıkları konuşuluyor. Devlet yetkililerin verdiği bilgiye göre de Gaziantep’te iş yerlerinde kalan Suriyeli sayısının 7 bin olduğu tahmin ediliyor ve bu işyerlerinde kalanlar tahliye edilerek kamplara gönderilecekler. Suriyeli mültecilerde en çok zor şartlarda yaşayan kuşkusuz kadın ve çocuklar oluyor. Çarşı merkezinde dilencilik yaparak evine ekmek götürmeye çalışan gördüğümüz Suriyeli kız çocuğunun ayakkabısız gezmesi yürek dağlıyor. Rastladığımız bir başka Suriyeli çocuğun üzerinde yırtık elbiselerin olması ne kadar zor yaşam koşulları altında yaşadıklarını gözler önüne seriyor. Kimi Suriyeli çocuk çöp toplarken, kimi Suriyeli çocuklar da sokakta arkadaşlarıyla bir araya gelerek oyun oynuyorlar. Öte yandan ismini vermek istemeyen Suriyeli bir aile ise çocuklarının parka gittikleri zaman diğer Türkiyeli çocuklar ve aileleri tarafından dışlandıklarını iddia etti. Bir dernek temsilcisinin iddiasına göre de iş bulamayan Suriyeli kız ve kadınlar fuhuşta çalışıyorlar. Yetkilinin iddiasına göre Suriyeli kız çocukları dahi fuhuşta kullanılıyormuş. Aynı yetkili Suriyelilerin çok düşük ücretlerle çok ağır işlerde çalışmak zorunda kaldığını da aktardı.T 24

Danıştay 14′üncü Dairesi, Karşıyaka Belediyesi’nin Çevre ve Şehircilik Bakanlığı aleyhine açtığı davada, ‘Tabiat Varlıkları ve Doğal SİT Alanları ile Özel Çevre Koruma Bölgelerinde Bulunan Devletin Hüküm ve Tasarrufu Atındaki Yerlerin İdaresi Hakkında Yönetmeliği’nin 65′inci maddesinin yürütmesini durdurdu. Danıştay, kıyıda uygulanması mümkün olmayan, rekreasyon amaçlı kişi veya kurum ve kuruluşlara işletme hakkı verebileceğinden bahsedilmesini uygun bulmadı. Karşıyaka Belediyesi, Çevre ve Şehircilik Bakanlığı’nın 2 Mayıs 2013′de Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren ‘Tabiat Varlıkları ve Doğal SİT Alanları ile Özel Çevre Koruma Bölgelerinde Bulunan Devletin Hüküm ve Tasarrufu Atındaki Yerlerin İdaresi Hakkında Yönetmeliği’nin tümünün ve özellikle bazı maddelerinin iptali için açtığı davada hedefine kısmen ulaştı. Danıştay 14′üncü Dairesi, yönetmeliğin tümü ve bazı maddelerine yönelik açılan davadaki bazı istemleri, uzmanlık alanı olan Danıştay 10′uncu Dairesi’ne gönderdi. Ancak, yönetmeliğin 4/b, 65 ve 66′ncı maddeleriyle ilgili talepleri değerlendirdikten sonra kıyı planlamasıyla ilgili 65′inci maddenin yürütmesini durdurdu. Danıştay 14′üncü Dairesi, Kıyı Kanunu ve ilgili mevzuat gereğince kıyı ve sahil şeridinin birbirlerinden farklı kavramlar olduğunu belirtti. Sahil şeridinin kıyıdan sonra kara tarafından bulunan alan olduğu; gerek kıyıda, gerekse sahil şeridindeki her iki alana ait düzenlemenin farklı olduğu; kıyıda yapılması mümkün olan yapıların sınırlanarak kaldığı, rekreasyon amaçlı yapıların ise kıyıda değil, ancak sahil şeridinde yapılmasının mümkün olduğu kararına vardı. Dava konusu 65′inci maddenin başlığı ‘Kıyı ve sahil şeridinde yapılacak düzenlemeler’ olmasına karşın maddenin içeriğinde sadece kıyıya ilişkin düzenlemeler yapıldığını, sahil şeridine ilişkin herhangi bir düzenlemeye yer verilmediğini belirten Danıştay 14′üncü Dairesi, kıyıda uygulanması mümkün olmayan rekreasyon amaçlı kişi veya kurum ve kuruluşlara işletme hakkı verebileceğinden bahsedilmesini hukuka aykırı buldu. Danıştay, maddenin içeriği ile başlığı arasında bir bütünlük olmadığı kanaatine vardı. Bu nedenle de Karşıyaka Belediyesi’nin talebini kabul ederek 65′inci maddenin yürütmesini durdurdu. Mahkeme, 4/b ve 66′ncı maddelerle ilgili yürütmeyi durdurma talebini ise reddetti. Danıştay 10′uncu Dairesi’ndeki yönetmeliğin bütünüyle ilgili dava sürüyor. Karşıyaka Belediye Başkanı CHP’li Hüseyin Mutlu Akpınar, Karşıyaka Belediyesi’nin, bölgede Bayraklı’dan Çiğli’ye kadar çok uzun kıyı bandı bulunduğunu, yönetmeliğin kapsam alanı içindeki yerlerle ilgili uluslararası sözleşmelerin muhatabı ve uygulayıcısı olmak zorunda olan bir yerel yönetim olduklarını belirtti. Yönetmelik kapsamındaki pek çok taşınmazla ilgileri bulunduğunu dile getiren Akpınar, “Çevreye duyarlı bir belediye olarak bu davanın tarafıyız. Yargının da dava konusu yönetmelikle ilgili uyarılarımızı dikkate aldığı görülüyor. Yönetmelik bütünündeki bize göre değişmesi gereken maddelerle ilgili aynı sonucun çıkmasını bekliyoruz” dedi. Yönetmeliğin dokuzuncu bölümünde ‘Kıyı ve sahil şeritlerinde yapılacak düzenlemeler’ başlığı altındaki 65′inci madde şöyle: “Kıyılarda, kıyıların kamunun kullanımına açık tutulması kaydıyla, ziyaretçilerin ve kıyı işletmelerinin ihtiyaç duyduğu hizmetlerin karşılanması, doğa koruma tedbirlerinin uygulanması, kontrol altına alınması ve rekreasyon amaçlı kamunun hizmetine sunulması amaçlarıyla 42′nci maddede sayılan kurum ve kuruluşlara işletme hakkı verilebilir. Bu alanlarda yapılacak düzenlemelerin kapsamı, elde edilmesi hâlinde gelirlerin paylaşımı, sona ermeye ve diğer konulara ilişkin hükümler idare ile ilgili kuruluşlar arasında Ek-7′de verilen forma uygun olarak düzenlenecek protokollerle belirlenir.” 65′inci maddenin atıfta bulunduğu 42′nci madde de şöyle: “İdarece, aşağıda gösterilen kişi, kurum ve kuruluşlara doğrudan doğruya kiralama, kullanma izni, işletme hakkı verilebilir: a) Genel, özel bütçeli idareler ve Belediyeler, bunlara bağlı döner sermayeler ve sermayesinin yarısından fazlası bunlara ait olan ortaklıklar ve özel bütçeli idarelerin kurdukları birlikler, b) Kamu iktisadi kuruluşları ve iktisadi devlet teşekkülleri ile sermayesinin yarısından fazlası bu kuruluşlara ait olan ortaklık veya müesseseler, c) Özel kanunlarla kurulmuş ve kendilerine kamu görevi verilmiş tüzel kişiliğe sahip kuruluşlar, ç) Kamu yararına faaliyet gösteren vakıf ve dernekler, d) Diğer kamu tüzel kişileri, e) Uluslararası anlaşmalar uyarınca yapılacak işler.” İptal istemi kabul edilmeyen, ‘Kıyı yapıları’ başlığı altındaki 66′ncı madde şöyle: “3621 sayılı Kıyı Kanunu ve 3/8/1990 tarihli ve 20594 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Kıyı Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğe uygun olarak kullanılmak ve ilgili kuruluşlardan izin alınmak suretiyle; kıyıda deniz turizmi tesisleri, tersane, liman, barınak, iskele, yanaşma yeri, rıhtım ve benzeri türde tesis yapan yatırımcılara azami otuz yıla kadar kullanma izni verilebilir.” İptal istemi kabul edilmeyen ‘Tanımlar’ bölümündek 4′üncü maddenin b bendi şöyle: “Bu yönetmelikte geçen, Devletin hüküm ve tasarrufu altındaki yer: Tabiat varlıkları ve doğal SİT alanları ile özel çevre koruma bölgeleri sınırları içerisinde kalan ve Türk Medeni Kanunu ile diğer kanunlarda Devletin hüküm ve tasarrufu altında olduğu belirtilen yerleri ifade eder.” DHA

Eski Çevre Bakanı Erdoğan Bayraktar’ın, Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın eşi Emine Erdoğan’ın ricasıyla imara açtığı Sarıyer’deki Kısırkaya köyünde İstanbul Büyükşehir Belediyesi (İBB), plajı “Hayvan barınağı yapılacak” diye yıktı. Ancak arazi, Çevre ve Şehircilik Bakanlığı’na devredilirken bölgeye doğalgaz hattının da çekildiği ortaya çıktı. Bir tarafı 3. havalimanı, diğer yanı 3. köprü inşaatı ile çevrili Kısırkaya köyü geçtiğimiz hafta, Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın eşi Emine Erdoğan’ın da adının karıştığı bir yasal dinleme kaydıyla gündeme geldi. Billur Özgül ’ün Taraf’taki haberine göre, 18 Temmuz 2013’te gerçekleşen dönemin Çevre ve Şehircilik Bakanı Erdoğan Bayraktar ile İstanbul Çevre ve Şehircilik İl Müdürü Ahmet Ayyıldız arasındaki görüşmede; Bayraktar, Emine Hanım’ın ricası olduğunu hatırlatıyor ve Gümüşdere ve Kısırkaya bölgesinde imar planlarının değiştirilmesi işinin “derhal” yapılması gerektiğini söylüyordu. Tapeler gündeme bomba gibi düşünce Bayraktar, “Bu adamcağız burayı almış. Ama bürokrasiye takılmış. İflasın eşiğinde. Olmayan bir imar izni vermek gibi bir durum yok. Adam bir şekilde Emine Hanım’a ulaşınca bizim de haberimiz oldu. Hukuksuz bir şey yok” şeklinde bir açıklama yaptı. Tapelerin gündeme gelmesinden sadece dört gün sonra Kısırkaya köyünde bir hareketlilik yaşandı. Perşembe günü köydeki plaj tesisi ortadan kaldırıldı. Soyunma kabini ve duşların bulunduğu tesis, Sarıyer Belediyesi ekipleri tarafından yıkıldı. Bu şekilde yavaş yavaş bölgenin imara açıldığını söyleyen köylüler ve onlara destek veren çevreciler, dün plajın bulunduğu yere giderek bir eylem gerçekleştirdiler. Eyleme katılan köylüler, yıkımın yavaş yavaş evlerine kadar uzanacağından endişe ettiklerini söylediler. 2012 yılında çıkan 6360 sayılı Büyükşehir Yasası ile köy ve beldeler mahallelere dönüştürülerek şehrin bir parçası haline getirilmişti. Kısırkaya köyü de bu şekilde mahalle statüsüne kavuştu. Bundan sonra bölgede sit alanı içinde kalan kimi yerler imara açıldı. Ancak bölgenin tamamen ranta açılması için “sahil şeridi sorununun” da ortadan kaldırılması gerekiyordu ve harekete geçildi. Kısırkaya köyündeki plaj tesisinin olduğu yer, imar planlarında mera alanı olarak görülüyordu. Plaj, 1966 yılında İller Bankası tarafından köye gelir sağlaması amacıyla yapıldı. Plajı yıllardır işleten köylüler, buradan gelir elde ediyorlardı. Ancak Kısırkaya, köy statüsünden çıkartılınca plaj köylülerin elinden alındı ve geçtiğimiz yıl Sarıyer Belediyesi tarafından mühürlendi. Köylüler arazilerini geri almak için Milli Emlak’a başvurdular ancak arazinin Çevre ve Şehircilik Bakanlığı’na devredildiğini öğrendiler. Büyükşehir Belediyesi (İBB) tarafından büyük bir köpek barınağı yapılıyor. Kuzey Ormanları Savunması’ndan Emin Turan, köpek barınağının bir bahane olduğunu söyleyerek, önümüzdeki dönemde buranının tamamen imara açılacağını dile getirdi. Turan, “Plajın arka bölümünde yapılan barınak için mera olan yerin imar durumu, hayvan koruma amaçlı imar değişikliğine uğradı. Çünkü geçtiğimiz yıl buraların tamamının imar statüsü değiştirilememişti. Ama birkaç yıl içinde barınağı yıkarak burayı tam olarak imara açarlar” dedi. Heyelan bölgesi olduğu gerekçesiyle Kısırkaya Köyü’ne doğalgaz gelmediğini ancak barınağa doğalgaz hattı getirildiğini belirten köylüler, evlerinin büyük bir kısmının hazine arazisi üzerinde olduğu için plajın ardından yıkım sırasının önce barınağa sonra kendi evlerine gelmesinden korkuyor. Kuzey Ormanları Savunması (KOS) konuyla ilgili bir basın açıklaması yaptı. KOS’un basın açıklamasında şu ifadelere yer verildi; “Bölgedeki boğulma vakaları, yıkım kararına bahane ediliyor. Gerçekten de köylüye göre 53, resmi rakamlara göre 13 kişi bu yaz, hiçbir denetim ve güvenlik önleminin olmadığı Kısırkaya plajında boğularak yaşamını yitirdi. Ancak Kısırkaya Köyü Dernek Başkanı Nurcan Kocaer, geçen yıla kadar köylünün işletip güvenlik önlemlerini aldığı tesiste çok az sayıda boğulma vakası yaşandığını, oysa plajın mühürlenip denetimsiz bırakılmasıyla birlikte çok sayıda insanın boğulduğunu belirtiyor. ‘İnsanlar buranın çay bahçesinde, soyunma kabininde mi boğuluyor da buraları yıkıyorlar?’ diye soruyor. Kısırkaya halkı, bütün özelleştirme vakalarında görülen, önce hizmet vermeyip çökertme, sonra bakımsızlığı bahane göstererek yıkma uygulamasının plaj tesisi için de geçerli olduğunu söylüyor.”T24

Edirne'nin Keşan İlçesi'ne bağlı Saroz Körfezi kıyısındaki İbrice Limanı açıklarında oluşturulan Su Altı Tarih Müzesi'ne, eski Sahil Güvenlik gemisi batırıldı. Dünyanın ilk su altı tarih müzesi özelliği taşıyan projede, Samsun’dan İbrice Limanı’na getirilen ve Nusrat Mayın Gemisi’ne benzetilen eski Sahil Güvenlik gemisi, düzenlenen törenle Saros Körfezi'nde İbrice Limanı açıklarına batırıldı. Törene, Edirne Vali Yardımcısı Beyazıt Tanç, Keşan kaymakamı Bekir Dınkırcı, Keşan Belediye Başkanı CHP 'li Mehmet Özcan, Edirne İl Kültür ve Turizm Müdürü Ahmet Hacıoğlu ile çok sayıda davetli katıldı.Törende konuşan Keşan Belediye Başkanı ve Edirne Saros Turizm Altyapı Hizmet Birliği (ESTAB) Başkanı Mehmet Özcan, 'Saros Körfezi bölge için çok değerli. Bu proje ile kaçak, gemi ile avcılığın önüne geçmek, yerel balıkçılığa katkıda bulunmak ve dalış turizmini canlandırmak istedik. Bu işte su altı görselliğini kattık. Denize görsel bloklar attık ve geri dönüşümünü çok kısa sürede aldık. Görsellik kapsamında Seyit Onbaşı’nın heykellerini yaptık. Anzak ve Türk askerler yaptık. Çanakkale Savaşı’nın anısına bir de Nusrat Mayın Gemisi batırma işine giriştik. Daha sonra ise ülkemize 47 yıl hizmet eden ve daha sonra kullanım dışı kalan TCSG 122 adlı Sahil Güvenlik gemisini bulduk. Bot bu günden itibaren su altı dalış alanı olarak Saros Körfezi’nin deniz turizmine katkı sağlayacak, aynı zamanda yapay resif olarak deniz canlılarına barınak olarak görevine devam edecektir' dedi.Özcan konuşmasından sonra Proje Koordinatörü Savaş Yapman’a katkılarından dolayı plaket takdim etti. Buradaki törenin ardından Nusrat Mayın Gemisi’ne benzetilen gemi Çanakkale Sahil Güvenlik Komutanlığı’na bağlı teknelerin koordinatörlüğüyle gözetimi altında, dalgıçlarında desteğiyle Saros Körfezi açıklarında batırıldı. DHA

40.000 kereden fazla paylaşılan Günün Fotoğrafı galerimiz için yeni başlık açtık.Eski günün fotoğraflarını görmek için; http://onedio.com/haber/gunun-fotografi-164194 ve http://onedio.com/haber/gunun-fotografi-43470 adreslerini ziyaret edebilirsiniz.

Sokak hayvanlarıda bizler gibi yiyip içen canlılar. Onlarda günlük olarak suya ihtiyaç duyuyor. Onların bu durumlarına seyirci kalmayıp sende birşeyler yapmak istiyorsan bir kap suyu kapının ve ya dükkanının önüne koyabilirsin!

Şöyle diyor: 'Adımı 14 yaşımdayken, daha Santiago'ya gitmeden değiştirdim. Babam yüzünden. Mükemmel bir insandı, gelgelelim, genellikle şairlere, özellikle bana karşı idi. Hatta işi kitaplarımı ve not defterlerimi yakmaya kadar götürdü. Onun görüşüne göre, mühendis, doktor, mimar olmalıydım, çünkü diyordu, insanların bu gibi kimselere ihtiyacı var. Oğullarının toplum içinde sivrilmesini görmek isteyen, orta sınıfın köylülükten gelme bütün insanları gibiydi. Yine babamın görüşüne göre, toplumda yükselmeyi başarmanın tek yolu üniversiteydi, serbest mesleklerdi.Vaktiyle, aynı zamanda bir gazete yazarı olan büyük bir çek şairi vardı: Erwin kisch. Bu zat, bu soruyu sorarak yıllarca iflahımı kesti. Madrid'de, Mexico'da, Prag'da hep karşıma çıktı. ve Prag'ta bana şöyle dedi: 'Bana şu hikayenin sonunu söyle. Bak şimdi artık ihtiyarladım. Nice zamandır seni pek sıktım.' Gerçek şu ki, bu hikayede gerçek diye bir şey yok. Babamın gerçeği fark etmesinden en çok korktuğum günlerde -çünkü böyle bir şey felaket olurdu- bir dergiyi karıştırdım ve orada Jan Neruda imzalı bir hikaye gördüm. Tam o sıralarda bir şiirimle bir yarışmaya katılmak durumundaydım. o zaman Neruda soyadını seçtim ve ad olarak da Pablo adını aldım. Bu adın bir kaç ay sonra geçip gideceğini sanıyordum...'