Bebeklikten Ergenliğe: Evcil Hayvanların Ölümünü Çocuklara Nasıl Açıklamalıyız?
Balıklar, kuşlar, kediler, köpekler... Evimizin neşe kaynağı olan hayvan dostlarımızı kaybetmek tüm aile bireyleri için üzücü bir olaydır. Özellikle evcil hayvanların ölümünü algılamakta zorlanabilen çocuklara doğru yaklaşmak çok önemlidir. Bebeklikten ergenlik dönemine kadar çocuklara evcil hayvanlarının kaybını nasıl anlatmamız gerektiğini sizler için hazırladık. 👇
Japon balıklarından muhabbet kuşlarına, kedilerden köpeklere kadar evcil hayvanlarımız evlerimizde neşe ve mutluluk kaynağı olan evcil hayvanlar ailelerin vazgeçilmez bir parçasıdır.
Öyle ki evcil hayvanı kaybetmek, tüm aile için bir dostu kaybetmek gibi acılı olabilir.
Özellikle çocuklar yaşadıkları evin içinde bir hayvanın varlığına alışkın olduklarında onun ölümünü kavrayamıyor ve psikolojik olarak sorunlar yaşayabiliyorlar.
Bebeklikten ergenliğe kadar çocukların evcil hayvanların kaybını kavrama yolları şu şekildedir;
2 yaşında veya daha küçük çocuklar, çevresel tepkilerden dolayı stres ve üzüntüyü sezebilseler de kaybı tam olarak algılayamazlar.
3-5 yaş arası çocuklar, ölümün kalıcı bir gerçek olduğunu kavrayamadıkları için hayvanların geri döneceğini düşünebilirler.
6-8 yaş arası çocuklar, ölümün kalıcı olduğunun farkına varırlar ancak kendi başlarına gelebileceği gerçeğini anlamazlar.
9 yaşından itibaren ise hem ölümün kaçınılmaz olduğunu, hem de kendi başlarına gelebileceğinin farkına varırlar.
Peki 8 yaş ve altındaki çocuklara evcil hayvanlarının ölümü hakkında nasıl yaklaşılmalıdır?
1- Zamanın geçmesini beklemeyin, çocukları önceden bu gerçeğe hazırlayın.
Onların bildiği ve rahat hissettiği sessiz ve huzurlu bir mekanda konuşun. Evcil hayvanların da yaşlandıklarından, hastalandıklarından, kaza geçirebildiklerinden bahsedin.
2- Konuşurken sakin bir ton, dürüst ve açık kelimeler kullanın.
Aile terapisti Kristen Arquette, evcil hayvanın 'çok uzaklara gitti' veya 'cennete gitti' gibi deyimler yerine öldüklerinin açık açık söylenmesi gerektiğini anlatıyor. Ölümün ne olduğunu basitçe çocuklara açıklamalı, hayvanlarının geri dönmeyeceğini belirtmek gerekiyor.
3- Size sordukları soruları dinleyip yanıtlayın, akıllarına takılan her ufak detay ne kadar alakasız gözükse de onların kafasını karıştırabilir.
4- Ölümü tam olarak kavrayamadıkları için her çocuğun farklı tepki verebileceğini unutmayın.
Bazı çocuklara bu gerçeği tekrar tekrar söylemek ve doğrulamak gerekebilir. Bazıları ise önce iyi görünse de daha sonra gerçeklerle yüzleşebilir.
Ayrıca bu yaşın altındaki çocuklar ölümün kendi hataları olduğunu bile düşünebilirler, bu yüzden sık sık hayvanın hastalandığını, kaza geçirdiğini veya yaşlanarak doğal bir şekilde öldüğünü hatırlatmakta fayda vardır.
Ölümün ciddiyetini kavrayabilen 9 yaş ve üzeri çocuklara nasıl yaklaşılmalıdır?
1- Asla yalan söylemeyin.
Birçok aile evcil hayvanlarının evden kaçtığını söylüyor veya 'doktor amca götürdü' gibi cümlelerle veterinerin üzerine atabiliyor. Veterineri suçlamak çocuklarda doktorlara karşı bir korku oluşmasına neden oluyor. Aynı şekilde hayvanın evden kaçtığını düşünmesi, her dışarı çıktığında onu aramasına veya geri döneceğini düşünmesine sebep verebiliyor.
2- Onlara sizin de üzgün olduğunuzu belli edin. Yaşadığınız acının ortak olduğunu, yalnız olmadıklarını hissettirin. Beraber bu konuda konuşabilir veya çizim yapabilir, yazı yazabilirsiniz.
3- Eğer mümkünse evcil hayvanınıza beraber veda edin.
Ergenlik dönemindeki gençler, çalkantılı olan duyguları ve hormonları nedeniyle yaşadıkları kaybın acısını dışarı vuramayabilirler.
Bu yaş aralığındaki gençlerin özgürce üzülebileceklerini ve isterlerse ağlayabileceklerini hissettirmek önemli olacaktır.
Özetlemek gerekirse evcil hayvanın kaybı her yaş grubuna göre farklılık gösterebilir ancak çocuklara bu konuda her daim açık ve dürüst olmak en doğru yaklaşım olacaktır.
Bu içerikler de ilginizi çekebilir:
Bebeklerin Evcil Hayvanla Büyümesinin Faydaları
Yorum Yazın
ne kadar güzel maaşa zam fakat aynı yılda 3-4 kere zam.