İlk Yıldızlararası Uzay Yolcuları Olan Su Ayılarının Uçuş Serüveniyle İlgili Detayları Sizler İçin Araştırdık
2019'da garip, mikroskobik organizmalar içeren bir uzay aracı Ay'a zorunlu iniş yaptı. Beresheet Lunar Lander, ay yüzeyine iniş girişiminde bulunan ilk sivil toplum aracıydı ve içinde Tardigrat adı verilen binlerce küçük hayvan bulunuyordu. Su ayıları olarak da bilinen bu mikroskopik hayvanların bu düşüşten sağ çıkıp çıkamadığını kesin olarak bilemeyiz, ancak orada da hayatta kalmayı başarmışlarsa, ana gezegenlerinden yıllarca uzakta kalan tek Dünyalılar onlar. Şimdiye dek. Bu yazımızda bu konuyu ele alıyoruz.
NASA tarafından finanse edilen ve bu "su ayılarını" uzak yıldızlara gönderme planları yapan bir ekibin parçası olan Stephen Lantin, konu hakkında bazı soruları cevapladı.
Ekip uzaya hangi organizmaları göndereceğini nasıl seçti?
'Her şeyden önce, organizmaların çok küçük olması gerektiğine karar verdik. Organizma ne kadar küçükse, uzaya o kadar fazla gönderebiliriz. Ve eğer birkaçı ölürse, en azından hayatta kalanlar çalışmanın devam etmesine yeterli olabilir. Ayrıca sahip olduğunuz kütle ne kadar fazlaysa, uzay aracını kontrol etmeniz o kadar zorlaşır. Bunun gibi etkenler, uzaya gönderilmesi planlanan organizmaları tardigrat, belli bazı bakteri türleri ve iplik kurduna indirgedi.'
Seçtiğiniz organizmalar arasında en çok dikkat çekenler tardigratlar. Peki bunlar tam olarak ne?
'Bunlar oldukça basit organizmalardır. Su ayıları olarak bilinirler çünkü mikroskobik olarak bakarsanız sekiz bacaklı ayılara benzerler. Ama onlar hakkında en harika olan şey, radyasyon toleranslarıdır. Çok zorlu ortamlara dayanma yeteneğine sahiptirler. İnsanlar onlar için 'ekstremofil' kelimesini kullanma eğilimindedir, ancak tardigradlar daha da 'aşırı toleranslı' organizmalardır. Dışarı çıkıp yosunlu bir kaya bulursanız bir örnek alın ve mikroskop altına koyun: muhtemelen bolca tardigrat göreceksiniz.'
Tardigratlar uzayda hayatta kalabilir mi?
'Seçim sürecinde kendimize sorduk; bu organizmalar uzay ortamında hayatta kalabilir mi? Uluslararası Uzay İstasyonu üzerindeki bazı deneyler bu fikri araştırdı ve uzayda radyasyon ortamında fazla koruyucu olmadan hayatta kalabilen oldukça az sayıda organizma mevcut. Güneşten gelen kozmik radyasyona benzer ve hatta daha kuvvetli şekilde başka yerlerden gelen galaktik kozmik radyasyon da vardır. Bu yüzden seçtiğimiz organizmalar, tardigratlar gibi radyasyondan zarar görürse DNA'larını onarabilecek mekanizmalara sahip. Ayrıca bazı organizmalarda kriptobiyoz adı verilen, organizmaların bir tür yoğun bir ölçekli kış uykusuna daldığı gerçekten ilginç bir yöntem var. Metabolik aktiviteleri tamamen kapanır. Neredeyse ölmüş gibi olurlar ama koşullar uygun olduğunda, bir çeşit tohum gibi, kendilerini tekrar diriltebilirler. Gerçekten büyüleyici bir özellik.'
Onlar uzayda yolculuktayken onlarla nasıl iletişim kuracaksınız?
'Bu organizmalarla birlikte farklı sensörlerimiz de olacak, böylece zamanla davranışlarını inceleyebileceğiz. İdeal olarak onları susuz, kriptobiyotik formlarında oraya göndereceğiz ve sonra su ile onları uzaktan uyandıracağız. Bu tardigratlardan kaçının uzayda canlandığını gözlemleyebiliriz. bu durumda hücrelerinin nasıl bir tepki verdiğine bakabiliriz. Bu tardigratların farklı hücrelerine bakarak, gerçekten çok uzakta olsalar bile neler olduğunu anlayabiliriz.'
Geri dönecekler mi?
'Şu anda kesinlikle geri dönmelerini düşünmüyoruz. O taraflara gönderdiğimiz uzay sondaları kalkışta çok yüksek hızlara çıkarlar, ve onları tekrar bu tarafa getirmek için çok daha fazla kuvvet harcamanız gerekir.'
Neden uzaya bunların yerine robot göndermiyoruz? Organizma göndermenin faydası nedir?
'Robotların kullanımı elbette faydalıdır. Gezegenimize daha yakın olan ötegezegenleri incelemek ve çok sayıda değerli bilgi öğrenmek için robotik aletler kullanabiliriz. Ancak bu bir ya/veya durumu değil. Muhtemelen ikisini de yapabiliriz. Biyolojik canlılar gönderme açısından, bu gerçekten hiç deneyimimiz olmayan bir şey. Canlıların uzayda bu kadar uzağa gönderilmesi açısından bunu daha önce hiç yapmadık.'
Tardigratlar ne zaman uzaya gönderilebilir?
'NASA ile Starlight Projesi adı verilen bir programda çalıştık ve bu yöntem ile bir uzay aracını yıldızlararası uzaya gönderme aşağı yukarı 20 yıl içinde hazır olabilir. Starlight'ın en büyük özelliği lazer yelken tahrikidir: yerden veya ayrı bir uzay aracından gelen lazerlerin bir lazer yelkenine yönlendirilmesi olayı.'
Bir teknenin yelken açıp rüzgar alması gibi mi?
'Tam olarak öyle. Bunu yapmak lazerdeki fotonları kullanarak yelkene ivme kazandırır ve gönderilen objeyi gerçekten yüksek hızlara çıkarır. Bu tip çalışmalar yeni, ama tamamen yeni değil. İtme gücünün fiziği daha önce test edildi. Yani böyle bir şeyin işe yarayacağını biliyoruz. Buradaki sorun bunun boyutunu büyütmek. Bir şeyleri ışık hızının önemli kesirlerine kadar hızlandırmak ve uzaya böyle bir araç göndermek için çok büyük lazer panellerine ihtiyacımız olacak. Bu, bunun gibi büyük bilimsel projelerin daha önce yapılmadığı anlamına gelmiyor tabii. CERN'e bakın: Parçacık ivmesini incelemek için 17 kilometrelik bir halka inşa ettiler. Böyle bir şey yapma zorunluluğu varsa yapabiliriz. Bunu yapacak enerjimiz ve kaynağımız var. Bu makul bir şekilde yapılabilecek bir şey. Bununla birlikte, henüz neredeyse kimse yıldızlararası uzayın biyolojik yükleri üzerinde çalışmıyor.'
Siz bu konu hakkında ne düşünüyorsunuz? Yorumlarda buluşalım!
Bu içerikler de ilginizi çekebilir
Astronotlar Uzayda Ağladıkları Zaman Ne Olur?
Yorum Yazın
bir adet mukemmel icerik daha,tebrikler Emircan tebrikler Onedio. Mars kolonizasyonu icin dusunuluyor konusuluyor bu minnos ayiciklar.