Minky

Katılıyorum, söylediğimi anlamana sevindim. Tekrar dönüp baktığımda toplumsal değil de bireysel açıdan değerlendirdiğimizde bir fen lisesi öğrencisi olarak(sözde yks birincilerinin çıktığı) yks çalışmıyorum. SAT, IELTS çalışıyorum, alanımla ilgili projelerde bulunup hayır işleri yapmaya çalışıyorum. Şahsen daha düşük bir eğitim seviyesi için ilgi alanım olmayan kimya biyoloji gibi derslerle, tonlarca test kitaplarıyla vakit kaybetmiyorum. Umarım bir gün ülkemiz dediğim gibi bir eğitim seviyesine sahip olur ve burada hayatımızı mahvetmeden güzel bir hayat sürüp burada okuyabiliriz.

Katılmıyorum. Refah içinde yaşama isteği insanın hırsını ve çalışma miktarını arttırır. Elbette insan sevmediği bir işle zengin olmaya çalışmamalı, ancak para amacım olmasın diye aç kalmamalı. Yani insan ikigaisini bulmalı.

Muhammed Göktaş Çok klasik bir yorum bile olsa insanlar yurtdışındaki birçok üniversite gibi yeteneklerine göre üniversitelere gitmeli, mülakatla alım yapmalı, sınavlar sıralamayla değil puan barajıyla olmalı.(Sınavlardan nefret eden biri olarak insanlar sınavla değerlendirilmemeli), insanlar liselerde yaptıkları proje, çalışma vb. şeylerle o okullara alınmalı. Eğitmenlerin yaptıkları denetlenmeli. Eğitim seviyesi ezberden ziyade uygulamalıya geçilmeli(internetten veya bir kitaptan kolayca edinilebilecek bir bilgi zorla kafamıza yazdırılıp bunun aklımızda kalıp kalmamasına göre hayatımızı belirlememeliyiz.) Bunlar hep bilinen ama asla uygulanmayan şeyler, gözüme biraz ütopik görünüyor. Eksiğim veya 'bu böyle olmaz şöyle olur' dediğin yer varsa eklemelerini duymaktan mutluluk duyarım.