onedio
Görüş Bildir
article/comments
article/share
Haberler
Yüzünde Meymenet Yoksa İstanbul’a Giremezsin! Osmanlı Döneminin Kılı Kırk Yaran Güvenlik Sistemi

Keşfet ile ziyaret ettiğin tüm kategorileri tek akışta gör!

category/test-white Test
category/gundem-white Gündem
category/magazin-white Magazin
category/video-white Video

Yüzünde Meymenet Yoksa İstanbul’a Giremezsin! Osmanlı Döneminin Kılı Kırk Yaran Güvenlik Sistemi

Melike Y.
31.01.2022 - 11:15

Kaynak: 1 & 2

İstanbul, 1453 yılındaki fethinden sonra 470 sene boyunca Osmanlı İmparatorluğu’nun başkenti olmuştur. Bilim, kültür ve sanatın merkezi haline gelen şehir; bütün dünyadan ziyaretçilerin geldiği  kozmopolit bir yapısını bugün hala koruyor. 

Ancak Osmanlı döneminde İstanbul'a giriş yaparken çok sıkı kurallar uygulanırdı. Bölgede asayiş ve düzenin sağlanması için deyim yerindeyse şehir kapılarından kuş uçurtulmadı.

İçeriğin Devamı Aşağıda
Reklam

Osmanlı döneminde İstanbul’a yerleşmek hiç kolay değildi. Kimse elini kolunu sallayarak başkent kapılarından geçemezdi.

Osmanlı döneminde İstanbul’a yerleşmek hiç kolay değildi. Kimse elini kolunu sallayarak başkent kapılarından geçemezdi.

Asayişin bozulmaması için köyden kente göçü önlemek devlet siyasetinin önemli bir unsuruydu ve şehirlere yerleşmek sınırlandırılmıştı. Çün­kü köylüler mem­le­ket­le­ri­nden göç ettiğinde ora­da­ki arâ­zi­le­ri eki­lip bi­çi­le­mez ve sipahilere faydalı olamazlardı. Ayrıca vergi sisteminin bozulacağına ve  ve milli müdaafanın zarar göreceğine inanılırdı.

İstanbul’a girişler iki şehir kapısından sağlanırdı: Küçükçekmece ve Bostancı Köprüsü

İstanbul’a girişler iki şehir kapısından sağlanırdı: Küçükçekmece ve Bostancı Köprüsü
kadikoybostanci.com

Bu iki kapı dışında şehre giriş yapmaya çalışan kişiler cezalandırılırdı. Şehrin denetiminden sorumlu olan zabitler bu kapılarda ziyaretçileri kontrol ederdi. Bostancı köprüsünde geçişleri denetleyen kişiye Bostancıbaşı denirdi.

Cenaze, iş gibi özel sebeplerle İstanbul'a izin alarak gelenler, işleri bitince şehri terk etmek zorundaydı.

Cenaze, iş gibi özel sebeplerle İstanbul'a izin alarak gelenler, işleri bitince şehri terk etmek zorundaydı.

Asayiş ve düzenin bozulmaması için şehre giriş ve çıkışlar muhtarlar tarafından sürekli kontrol edilirdi. Mahallerinde geçici olarak oturanların kimlikleri deftere kaydedilerek sürekli güncellenirdi.

İstanbulda işi olanların yaşadıkları yerden izinli belge alması gerekliydi. Bu izinlere mürur tezkeresi adı verilirdi. Mürur tezkeresi olmayanlar şehre giremezdi.

İstanbulda işi olanların yaşadıkları yerden izinli belge alması gerekliydi. Bu izinlere mürur tezkeresi adı verilirdi. Mürur tezkeresi olmayanlar şehre giremezdi.

Herkesin kendi memleketinden alacağı mürur tezkeresinde İstanbul’a ne iş için geldiklerini belirtmek zorundaydılar. Elin­de mü­rur tez­ke­re­si ol­ma­yan­lar şeh­re gi­re­me­zdi. Şehrin belirli kapıları dışında başka yollardan şehre giriş yapmaya çalışanlar mürur tezkeresi olsa da cezalandırılırdı.

Yüzünde meymenet olmayan İstanbul’a giremez!

Yüzünde meymenet olmayan İstanbul’a giremez!

Şehrin denetiminden sorumlu olan zabitler ve muhtarlar, mürür tezkeresi olmasına rağmen ziyaretçilerin girişini engelleyebilirdi. Dış görünüşlerini uygun bulmadıkları ziyaretçileri yüzünde meymenet olmadığı gerekçesiyle geri çevirme hakkına sahiptiler.

İçeriğin Devamı Aşağıda
Reklam

Şehre çalışmak için gelen “Bekar Uşakları” için ziyaret kuralları oldukça sıkıydı.

Şehre çalışmak için gelen “Bekar Uşakları” için ziyaret kuralları oldukça sıkıydı.

Tersane, ev, kamusal alan inşaatları için işçilere ihtiyaç duyulurdu. İstanbul’a çalışmak için gelen bu kişilere bekar uşakları denirdi. Bekar uşakları, devlet tarafından tahsis edilen bekar odalarında kalmak zorundaydılar. Bulundukları şehrin kadısından izin alarak gelen işçiler sadece geçici süre kalabilirdi.

Her bekar uşağının İstanbul’da yaşayan bir kefili vardı. Eğer ziyaretçiler suç işlerse kefilleri de sorumlu tutulurdu.

Her bekar uşağının İstanbul’da yaşayan bir kefili vardı. Eğer ziyaretçiler suç işlerse kefilleri de sorumlu tutulurdu.

İstanbul’a çalışmak için gelen her işçinin bir kefili bulunurdu. İstanbul sakinleri kefil oldukları bekar uşaklarını denetlemek zorundaydı. Uygunsuz gördükleri durumlarda ilgili makamları haberdar etmeleri gerekirdi.

Yorumlar ve Emojiler Aşağıda
Reklam
category/eglence BU İÇERİĞE EMOJİYLE TEPKİ VER!
34
12
4
2
1
1
0
Yorumlar Aşağıda
Reklam
ONEDİO ÜYELERİ NE DİYOR?
Yorum Yazın
Charlie Brown

Şimdi her yer seni saç ekmiş arap...