Tüm Cinsiyet Tabularını Alaşağı Eden Takım Elbise Modellerinin Yıllar İçindeki Devrimsel Değişimi
1900'lerin başlarından kalma fotoğraflara bakarsanız, hemen hemen herkesin takım elbise giydiğini görürsünüz. Ama bugüne bakarsanız neredeyse hiç kimse takım elbise giymiyor. Peki insanlar neden takım elbise giymeyi bıraktı? Bunun cevabını öğrenmek için önce takım elbisenin evrimini analiz etmemiz gerekecek. Birinci Dünya Savaşı'ndan önce, takım elbisenin siyah veya gri üç parçalı takım elbise şeklinde ya da çizgili pantolonla, kravat veya melon şapkayla kombini bir zorunluluktu. Bu savaş sırasında pek çok askerin hayalini kurduğu güvenli, güzel bir hayatı simgelediği için, Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra da bu stil devam etti. Bizler de takım elbiselerinin yıllar içinde neden daha az rağbet gördüğünü yakından inceledik ve tarihçesini anlattık. Hadi okumaya!
Terhis edilmiş kıyafetlerle başladılar.
İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra, geri dönen milyonlarca asker, resimdeki gibi terhis edilmiş kıyafetleri giydi. İç çamaşırı, ceket, pantolon, gömlek, pardösü, şapka, çorap ve ayakkabı bu kombini oluşturuyordu.
Bu takım elbiseler en kaliteli kumaşlardan yapılmıştı.
Bu kaliteli kumaşlar İskoç tüvit takımlarından alınıyordu. Bu takımlar aynı zamanda savaş sonrası dönemin muhafazakarlık kültürüyle de örtüşüyordu; birçok işçi, şehirlerde ve kasabalarda günlük olarak iki parçalı takım elbise giyiyordu. Bu muhafazakar görünüm 1960'larda kökten değişti. 1960'ların karşıt kültürü, tasarımcılara takım elbiselerin renkleri, dokuları ve desenleriyle denemeler yapmak için birçok yol sunan resimdeki gibi 'tavus kuşu' denilen bir devrimi gerçekleştirdi.
Bu rengarenk takımlar, batı ülkelerinde resmi kıyafetin sonunun geldiğini gösteriyor gibiydi...
Fakat tabii ki de bu modanın sonu gelmemişti. Batılı erkekler, 1910'lara yıllara kadar abes ve rastgele giyiniyorlardı. 1910'larda, önde ve arkada derin pilelere sahip özgün bir ceket olan Norfolk takımı tanıtılmıştı.
Bu takım elbiseler spor faaliyetleri için tasarlanmıştı.
Amerikan kültürü içinde spor giyim yavaş yavaş kabul görmeye başladı. 1920'lerin sonlarında, Amerikalı erkekler de koleje giderken geleneksel takım elbiseler yerine spor parçalar giymeye başladılar. Sonunda, insanlar kazak gibi diğer giysilerle birlikte montlar giymeye başladılar ve bu da resimde gördüğünüz gibi daha rahat bir görünümün önünü açtı.
Bisikletin yaygınlaşmasıyla insanlar artık şort giymeye başladılar.
Boyzone grubu da bu devrime eşlik etti.
Yaklaşık 30 yıl sonra, Amerikalılar daha 'üniseks' giysilere, banliyö mağazalarının yükselişine ve televizyon ve dergilerin artışına şahit oldular. Bu da erkekler ve kadınlar için daha rahat giyinmenin önünü açtı. 60'lar geldiğinde, kadınlar t-shirt, kot pantolon, düğmeli yakalı gömlekler giyiyordu ve erkeklerde uzun saç moda oldu. Her iki cinsiyet de çok benzer giyim tarzlarına sahipti. Batı giyim standartları çok rahattı ve takım elbiseden çok daha da rahat görünüyordu. 90'larda insanlar bembeyaz takım elbise giyen erkek grubu Boyzone ile tanıştılar.
Polo gömlekler, blazerler ve chinolar benimsenmeye başlandı.
Kravatsız takım elbiseler giymek kabul edilebilir hale geldiğinden, batılı erkek giyim standartlarında bir gevşeme oldu. Giyim standartlarının bu gevşemesi, polo gömlekleri, blazerleri ve chinoları da kapsayan 'gündelik iş kıyafetleri' adı altında bir tarzın ön plana çıkmasında büyük rol oynadı. Takım elbiseden tamamen vazgeçilmedi, bunun yerine yıllar içinde değişti ve gelişti. Şimdiyse, takım elbise gündelik görünümlü bir kıyafet haline geldi, tişört ve kot pantolon gibi daha gündelik giyim tarzlarına dönüldü. Küreselleşmeyle birlikte Amerikan giyim standartları, diğer birçok ülkenin aynı gündelik giyim tarzlarını taklit etmesine sebep olduğundan dolayı geleneksel takım elbiselerinin günlük hayatta kullanımında bir azalmaya neden oldu.
Yorum Yazın