Özge Selçuk Bozkurt Yazio: Meslek Seçiminiz Şans Oyunu Olmasın
Evet aynen tabir bu. 30 sene önce de böyleydi, günümüzde rehberlik, eğitim danışmanlığı, kariyer günleri tabirlerinin hayatımıza girmesiyle biraz daha meslekler konusunda bilinçlenilmeye başlanıldı sanki.
Ama işte ‘nispeten’! Hâlâ standart bir ortaöğretim ders müfredatı ile çocukların ilgi ve yeteneklerini anlamasına, hayatı deneyimlemesine fırsat vermeden öylece giriliyor sınava. Şimdi ise ‘yeni nesil’ sorularla okuduğunu anlayıp, muhakeme yapabiliyorsa biraz da kafası sayısala basıyorsa tamamdır. Çocuk akademik olarak tercih yapmaya hazır diyelim, peki kişilik olarak?
Sorun aslında çocukların ne istediğini anlamamak da olabilir. Daha önce aile kararlarında fikri bile alınmamış çocuk, birdenbire tüm hayatını etkileyecek meslek seçimi sınavında geleceği ile baş başa kalıyor.
Hedef net: yapabileceği kadar en yüksek puanı almak. Sonra başlanıyor tercih listesi sıralanmaya.
İdealist tercih listelerinde zaten sorun yok. Çocuk eczacılık istiyorsa, sıralıyor istediği üniversitelerin eczacılık fakültelerini alt alta. Ama bazı tercih listesine bakıyorsunuz: ‘hangisi tutarsa’ mantığıyla en popüler olduğu düşünülen meslekler sıralanmış.
Çocuğun ilgisi ve yeteneğinden ziyade günümüzde para getirir mi? itibarlı mı? Ailenin iş koluna uygun mu? Sorularına göre tercih listeleri yapılıyor belki.
Düşünüldüğünde, ‘itibarlı bir işyerinde mutsuz bir çalışan’a dönüşüyor, hayatının 17. yılında mesleğini şans oyunu gibi olan bir tercih listesiyle seçen yavrunuz.
Hele ki bir dönem sınava girerken tercih listeleri de o gün teslim ediliyordu. Sınavın kötü geçerse tercih yapmayayım şansınız da yoktu. Günümüz sınav sistemi kötünün iyisi denecek konumda. Gitgide iyileşmeye çalışma var ama yanlış yönde.
Özetle:
• Erken dönemlerden itibaren çocukların tercih yapmasına ve makul ölçüde sonuçlarına katlanmasına fırsat vermek. (Yazın mont giymek istiyorsa, terlemenin ne olduğunu bırakın deneyimlesin. O dönemlerde sizin nasihatlerinizden çok, deneyime ihtiyacı var.)
• Aile içinde alınan kararlarda konuşulan konularda fikri dinlensin ki ailede bir yeri olduğunu benimsesin.
• İlgi ve yeteneklerini deneyimleyebileceği etkinliklere katılsın ki sevdiklerini, yapabildiklerini ve sınırlarını görebilsin.
• Devlet işleri ile ilgili işlerinizde, bankada vb. yapılan işlere şahit olsun (Önce evrağı aldık, imzalattık, vezneye gittik vb.)
• Üniversite sınavına girmeden hayatı deneyimlemesi için bırakın ufak bir işte çalışsın. (Eve maddi kazanç getirmesi değil, kazandığı para ile yapacak bir hedefi olsun.)
• İstediği mesleklerin kariyer günlerine gitsin, o bölümden mezunlar ile tanışsın.
Hayata dair daha çok madde var yazılacak aslında. Sistemler değişir, gelişir. Ebeveyn olarak üzerimize düşen görev kendine yetebilen, ne istediğini bilen, olası sonuçları ön gören, prefrontal korteksi gelişmiş çocuklar yetiştirmek.
Yorum Yazın
Mesleği annenin veya babanın yapmak isteyipte yapamadığı olmak isteyipte olamadığı duygu durumları seçiyor haberimiz bile olmuyor bu ebeveynler şeytan şeytan... Devamını Gör
Bu konu için kendini üzmemelisin asla okuyan hemcinslerinden düz öle okulu bitirip kendini geliştirememiş olanları gördük inan bana her şey okumak değil.. Me... Devamını Gör