Türk Edebiyatının En Garip Şiiri: İlk Dizesi İdam, İkinci Dizesi Ödül Sebebi!
Sünbülzade Vehbi'nin bir garip şiiri
Bu şiir Divan Edebiyatında Rücu sanatına iyi bir örnektir. Rücu, ilk dizede söylenilen şeyin, ikinci dizesinde ondan vazgeçmek demektir!
Şiirin hikayesi ise şöyle: Bir gün padişah Vehbi Efendi'yi yanına çağırır ve: 'Bana öyle bir şiir yaz ki bir mısrasını okuyunca içimden seni öldürmek, bir sonrakini okuyunca ise ödüllendirmek gelsin' der.
Sünbülzade ise bu şiiri yazar:
Not: Bilinmeyen kelimeler için, sözlük en alttadır!
İlk Dize: Azm-u hamam edelim, sürtüştürem ben sana...
İlk Dize: Lal-u şarap içirem ve ıslatıp geçirem...
İlk Dize: Eğil eğil sokayım, iki tutam az mıdır?..
İlk Dize: Diz çökerek önüne ılık ılık akıtam...
İlk Dize: Salınarak giderken arkandan ben sokayım...
İlk Dize: Kulaklarından tutam, dibine kadar sokam...
İlk Dize: Öyle bir sokayım ki, kalmasın dışarda hiç...
İlk Dize: Eğer arzu edersen, ben ağzına vereyim...
İlk Dize: Herkese vermektesin, bir de bana versene...
İlk Dize: Sen her zaman gelesin, ben Vehbi’ye veresin...
Sözlük:
1- Bezm : Topluluk, toplantı.
2- Cism-i can : Cisim olan can.
3- Lal-ı şarap : Kırmızı şarap
4- Hatem-i zer : Cömertçe sunulan altın
5- Dirahşân : Parlak, parıldayan
6- Nevcivan : Yeni civan, genç.
7- Dest : El
8- Ab-ı revan : Akar su.
9- Sahtiyan : Cilalanmış deri.
10- Revan : Giden, akıcı.
11- Na-gehan : Birden bire, aniden
12- Şadüman : Bahtiyar, sevinçli.