Bu çağan Irmak niye bu baba-oğul acıtasyonuna bu kadar takık, niye özgün hikayeler üretmiyor, babam ve oğlum tuttu diye sürekli onun farklı jenerasyonlarını pişirip pişirip önümüze sunuyor, klasik egeli ve birbirlerine hem çok bağlı hem çok kopuk bir aile baydı artık.

Yalnız o inek değil tosun.

Azerbaycan'ı da kaybettik,bari bıraksaydık en azından AzerbayCanımız Kafkasya'nın o karbeyaz masalsılığında yaşamaya devam etseydi, bıraksaydık da mikrop üremesine imkan vermeyen o çetin soğuk ama tertemiz iklimlerinde yine de güleryüzlü içten samimi ve doğal kalsalardı, bıraksaydık da mis gibi dağ havasının tertemiz oksijeniyle ciğerlerini bayram ettirmeye devam etselerdi, bıraksaydık bizim konuştuğumuz ne idüğü belirsiz salt gürültü kirliliği dilin ari pak hali olan şiirsi lehçeleriyle doldursalardı tüm boşlukları, elimizi attığımızı mahfettik,bizlettik; kirlettik. tam manasıyla iki devlet bir milletiz artık,yazık ki ne yazık,eyvah ki ne eyvah...