Ben de Şaşırdım

Aslolan hangi cins balığı yediğinizdir. Deniz dibine çöken mil denen kalıntıları yiyen kefalin çoğu cinsi ağır metaller içerir. Hem kokusundan hem de temizlerken çıkan siyah tabakadan anlarsınız. Balığın nereden tutulduğu elbette önemlidir ama İliç faciasından sonra sanıyor musunuz ki alabalıklar siyanür taşımıyor. Varsa imkanınız kendiniz balığa çıkın. Çok keyifli bir aktivitedir. İmkan yoksa ya da tutamazsanız balık alırken pullarının gri-siyah değil gümüş gibi parlak olasına dikkat edin. Deniz balığından da şaşmayın. Bu arada Granyöz levreği ancak denizde döver. Tabakta levrek açık ara granyözü silkeler. Bir de her balığın mevsimi, pişirme yöntemi ve neyle tüketileceği önemlidir.

Toplanın bilirkişi geldi. Bizzat hem kültür hem de olta balıkçılığı yapmış biri olarak anlatayım. Akarsularda kafes ya da havuzda yetişen kültür balığını diğer doğal tatlı su balıklarıyla, Koylarda kafeste yetişen kültür balığını da deniz balıklarıyla kıyaslayın. İki grubun lezzeti birbirine benzemez. Kültür balığı yüksek protein ve bol antibakteriyel içeren yemlerle beslenir. Bu yemlerin içinde çoğu zaman ölü balıktan ve ayak, ibik, gaga gibi tavuk artıklarından elde edilen unlar vardır. Her iki suda da kirlilikten bahsedersek bu sadece olta balığı için değil kültür balığı için de geçerlidir. Kültür balığını evde akvaryumda yetiştirmiyorlar.

"80 Milyon çocuğu var, hepimizin anasını sikti" dese kimse de diyemez ki "Bilemedin."