Ceyda Ozogul Akbay

iste bu yuzden hemen suan daha cok insanin kendine bakmasi, kendini gormesi, kendini anlamasi, anlamdirmasi cok onemli. bu kadar disariya bakarsan, iceride olana korlesirsin. sonra kendini bilmez olur, kendini ayri sanarsin. ayri sandikca korumaya calisir, duvar orersin. zaten bakabilmek cesaret isiydi, simdi birde duvari yikmak cikti, o kadar yaptim duvari kalsin iyidir dersin. o duvarlarin arasinda kendini de etrafi da goremez hale geliverirsin. sonrasini yazmissin zaten umut kisa, korkarsin , korktukca ofkelenirsin, ofkelendikce nefret edersin, nefret ettikce aci cekersin... duvarlarin arasindayim aci cekmiyim de ne yapayim dersin ustune birde.....

okur okumaz Alman Rahip Pastör Nie Moeller’in dizeleri geldi aklima: “Önce Yahudiler için geldiler Sesimi çıkarmadım , Çünkü ben Yahudi değildim Sonra komünistler için geldiler Sesimi çıkarmadım ,Çünkü ben komünist değildim Sonra sendikacılar için geldiler Sesimi çıkarmadım Çünkü ben sendikacı değildim Sonra benim için geldiler Ve artık ses çıkaracak kimse kalmamıştı...” ve hala susuyoruz, susuyorsunuz, susuyorlar, cunkuleri belli ama sonuclari da belli, yine de susmak...

Sinan Canan Hocanin da dedigi gibi yeni dunyanin cesur insanlari, kendi sinirlarini asma cesaretini gosterenler olacak, yani uyumlu olmak sadece toplum icin konulmus duzene uyuyor olmak demek, biz dikine, derine gitmedikce yeni yada ozel ve hatta guzel birseyin ortaya cikmasi bence mumkun degil. bunu dener denemez zaten sana deli denmesini goze almissin demektir, surdurulebilir delilikte dahilik sanki:) tum delilige davet edenlere selamlar olsun burdan :)