Vize Krizi İlk Değildi: 1960'lardan Günümüze Türkiye ve ABD Arasında İpleri Geren 6 Hadise
Geçtiğimiz gün ABD, Türkiye'den yapılan vize başvurularını süresiz olarak durdurduğunu açıklamıştı. Alınan kararın hemen ardından Türkiye'de aynı hamleyi yaparak ABD'den gelen başvurularını askıya almıştı.
Elbette bu Washington-Ankara hattında yaşanan ilk gerilim değildi. İki ülke arasında ilişkiler 1962 yılından bu yana bazı dönemlerde oldukça gerildi. Yakın tarihimizde neler yaşandı, sorunların hangi sebeplerle ortaya çıktı birlikte bakalım.
1. ABD ve SSCB arasında yaşanan nükleer füze krizi Türkiye ile ilişkileri sekteye uğrattı.
Ekim 1962'de patlayan 'Küba Füze Krizi', Soğuk Savaş'ın iki süper gücünü, ABD ve Sovyetler Birliği'ni, nükleer savaşın eşiğine getirdi. Küba üzerinde uçan U2 uçaklarının burada nükleer başlıklı füzeleri keşfetmesiyle, eski ABD Başkanı John F. Kennedy Sovyetlere Küba'ya nükleer silah sağlamaları durumunda, büyük bir krizin patlak vereceği uyarısında bulundu.
Taraflar bir süre karşılıklı restleşmeyi sürdürdü ancak ABD ve Sovyetler Birliği'nin karşılıklı pazarlıkları sonucunda gelinen nokta Türkiye'yi de krizin bir parçası yaptı.
Sovyetler, Küba'dan nükleer silahlarını çekeceğini ancak önce ABD'nin Türkiye ve İtalya'daki nükleer başlıklarını geri çekmesi gerektiğinde ısrar etti.
BBC Türkçe'ye değerlendirmede bulunan Faruk Loğoğlu'na göre, ABD ve Sovyetler Birliği arasında Türkiye'den silahların kaldırılması yönünde verilen kararın 'Ankara'ya danışılmadan alınması', krizin dokusunu oluşturuyordu.
2. 1964 yılında dönemin ABD Başkanı Lyndon B. Johnson'ın Türkiye'ye mektubu ve İnönü'nün yanıtı.
ABD'nin 36'ıncı başkanı Lyndon B. Johnson, 5 Haziran 1964'te dönemin başbakanı İsmet İnönü'ye ilettiği mektubunda Türkiye'nin Kıbrıs'a askeri harekât düzenleyeceğinden haberdar olduğunu ve bundan endişe duyduğunu yazdı.
Faruk Loğoğlu'na göre, ABD'nin askeri operasyonu önlemek için gönderdiği mektupta en kritik mesaj 'Karşınızda Sovyetler Birliği'ni bulursanız, yanınızda biz olmayacağız' vurgusuydu.
İsmet İnönü'nün yanıtı ise 'Yeni bir dünya kurulur. Türkiye de o dünyada yerini alır' oldu.
Mektupta, ABD ile tam istişarede bulunması için Türkiye'den keskin bir dille talepte bulunan Johnsson, aksi takdirde 'NATO Konseyi ve Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi'nin acele toplantıya çağrılmasını istemek mecburiyetinde kalacağını' belirtmişti.
Loğoğlu'na göre Türkiye bu kriz sonrası, 'göreceli olarak NATO'ya daha az bağımlı' politikalar izlemeye başladı.
3. 1974 yılında Başbakan Bülent Ecevit'in haşhaş üretimini yeniden başlatması.
Faruk Loğoğlu'nun dikkat çektiği bir başka kriz, 1974'te dönemin başbakanı Bülent Ecevit'in haşhaş ekimini yeniden başlatmasıyla patlak verdi.
Amerika'da yükselen uyuşturucu tüketimi artarken, Türkiye de uyuşturucu kaçakçılığı ile suçlanan bazı ülkeler arasındaydı.
1971'de haşhaş ekimini tamamen yasaklayan Türkiye'nin 3 yıl sonra aksi bir karar alması Washington'la ilişkilerde gerginlik yarattı.
'Karar ayrıca tartışılabilir ama Bülent Ecevit, Türkiye'nin duruşunu göstermişti' diyen Loğoğlu, elde edilen ürünlerin uluslararası standartlara intikal etmesi yönündeki adımlarla beraber, krizin ilişkilere kalıcı hasar vermeden atlatıldığını hatırlatıyor.
4. Kıbrıs Barış Harekatı, silah ambargosu ve İncirlik Üssü'yle diğer askeri üslerin ABD kullanımına kapatılması.
Adana il sınırları içindeki İncirlik Üssü, Soğuk Savaş döneminde ABD'nin Sovyetler Birliği'ne karşı kilit operasyon merkezlerinden biriydi. ABD ile Türkiye'nin müttefiklik ilişkilerinde ise, önemli bir pazarlık aracıydı.
ABD 1974 yılında Kıbrıs Harekâtı sonrası Türkiye'ye silah ambargosu uygulamaya karar verdi.
Türkiye, ülke sınırları içinde ABD'nin kullanımındaki İncirlik Üssü ve diğer üslerin kullanımını askıya alarak, buraların kontrolünü Türk Silahlı Kuvvetleri'ne (TSK) devretti.
Bülent Ecevit ise 2002 yılında Hürriyet gazetesinden Sedat Ergin'e yaptığı açıklamada, ''Yasaklayıcı tutumlarına karşın haşhaş üretimini belli kurallar içinde serbest bırakışımız ABD'de çok tepki uyandırmıştı. Kongre'nin ambargosu aslında Kıbrıs değil, haşhaşla ilgiliydi. Sonra Kıbrıs'a yamandı'' dedi.
ABD Kongresi'nin Eylül 1978'te ambargoyu kaldırması sonrası, İncirlik Üssü eskisi gibi faaliyet göstermeyi sürdürdü.
5. Meclis'te kabul edilmeyen 1 Mart tezkeresi.
Faruk Loğoğlu, Washington Büyükelçisi olarak görevini sürdürürken yakınen tanık olduğu, ABD'nin Irak'ı işgal sürecindeki 1 Mart tezkeresi kararının, iki ülke arasında en çok iz bırakan kriz olduğu görüşünde.
O dönem Türk askerlerin yabancı ülkelere gönderilmesi ve yabancı silahlı kuvvetlerin Türkiye'de bulunmasına ilişkin tezkere, gönderildiği TBMM'den geçmedi.
Loğoğlu'na göre, ABD bu dönemde çok istediği tezkerenin TBMM'den geçeceği beklentisindeydi. Tezkere kapsamında İskenderun'a konuşlandırılacak askerler, araçlar ve gemilerin ıslah çalışmaları için o dönem yaklaşık 200 milyon dolar ayrılmıştı.
Loğoğlu bu döneme dair anılarını şu sözlerle anlattı:
'Ben Büyükelçiydim. 'Başka bir karar da çıkabilir' diyerek onları uyardığımı hatırlıyorum. 'Türkiye bir parlamento devletidir ve bu irade karşısında beklemek lazımdır' demiştim. ABD yine de Doğu Akdeniz'i Amerikan gemileriyle doldurdu. Ama beklenen olmadı. ABD, tezkere kararı sonrası çaresiz olmadığını Irak'a güneyden girerek gösterdi. Ancak tezkerenin TBMM'den geçmemesi,'hem ABD ordusunda hem de ABD Kongresi'nde olumsuz izler bıraktı'.
6. Irak'taki özel kuvvetler komutanlığına yapılan ABD baskını ve 'çuval' olayı.
4 Temmuz 2003'te Irak'ın Süleymaniye kentinde Amerikan askerleri, Özel Kuvvetler Komutanlığı'na bağlı subayların bulunduğu karargâha baskın düzenledi, buradaki Türk askerleri ise başlarına çuval geçirilmesi sonrası gözaltına alınarak sorgulanmak üzere Bağdat'a götürüldü.
Faruk Loğoğlu bu süreçte 'ABD'nin olayın üzerine gitmesi gerektiği gibi gitmediğini' belirtti ve ekledi:
'Ben bu konunun araştırılması için bir komisyon kurulmasını önerdim ancak biz Washington olarak devreden çıkarıldık ve yaşananlar, Türk Dışişleri Bakanlığı ve Ankara Büyükelçiliği tarafından ele alındı. Türkiye de ısrarlı davranmadı.'
Yorum Yazın
Neticede kimse inönü gibi ecevit gibi omurgalı durmamış ağalar ne derse o deyip kırmızı çizgilerin çiğnenmesine müsaade etmiş.
omurgalı durmuş dediğin ecevit ingiltere'de kandırılmasa kıbrıs'ın tamamına çöküyorduk.
Kıbrıs Harekatı'nın ne demek olduğunu günümüz dünyasına baktığımda anlıyorum. Büyük bir cesaretmiş, bedeller ödenmiş. Ne büyük adamlarmış onlar
zamanında gerçek devlet adamları varmış