Gülseren Buğdaycıoğlu Anlattı! "Gerçek Aile Masumlar Apartmanı'nda Olduğundan Çok Daha Abartılı"
Son zamanlarda televizyon ekranlarında psikolojik hastalıkları konu alan bir çok dizi var. Oldukça popüler olan bu diziler ünlü psikiyatr Gülseren Buğdaycıoğlu'nun kitaplarından uyarlanan Masumlar Apartmanı, Camdaki Kız ve Kırmızı Oda. Herkes heyecanla izlerken bir yandan da gerçekten böyle hayatlar var mı diye sormuyor değil. İşte bu soruyu Gülseren Buğdaycıoğlu yanıtladı. Hem bu soruyu cevaplarken hem de bu hayatlara tanık olan kendi hayatını da anlattı. İşte Gülseren Buğdaycıoğlu'nun açıklamaları...
Gülseren Buğdaycıoğlu'ndan Samimi Açıklamalar
Dizi sektörünü resmen ele geçirdiniz! Hemen her kanalda kitaplarınızdan uyarlanan diziler var ve reytingler uçuyor…
Çok mutluyum. Sanat amatörleri sever. Ben de bu sektörde amatör ve acemiydim. Ömrüm boyunca işini çok seven idealist bir psikiyatrist oldum. Bu işi yaparken istedim ki insanlar bu diziler aracılığıyla kendini tanısın, keşfetsin ve evlerinde keyifle dizi izlerken ufak ufak bir değişimin ve gelişimin temellerini atalım hep birlikte.
İnsanlar bu dizilerin arkasındaki ismi merak ediyor. Kendinizden bahseder misin?
Önce öğrenciydim sonra doktor ardından psikiyatr sonra yazar oldum şimdi de dizilerde senaristlere destek veren biriyim. Dizilerdeki hedefim, insanların bu karakterlerle empati yapmalarını çok istiyorum. İnsanlara dünyadaki bütün kötülüklerin kaynağını göstermek istiyorum. Çünkü bir bebek dünyaya geldiğinde iyi de değil kötü de…
Yapımcılar kapınızı dizi için çaldığında ne hissettiniz?
Çok heyecanlandım çünkü bunlardan dizi olacağı fikri aklıma hiç gelmemişti. Bir de Ankaralıyım yani, dizi piyasası hep İstanbul’dadır. ‘İstanbullu Gelin’ dizisi hayatımda bir milattır. Ben de bu diziyle inandım ki bu kitaplardan güzel dizi oluyor.
"Gerçek Aile Masumlar Apartmanından Çok Daha Abartılı"
Kitaplarınızın kurgusu dizilerde değişiyor mu?
Tabii ki değişiyor. Hastalarımın hayatını ifşa edecek halim yok! Bu mümkün değil, mesleğime ihanet etmiyorum. Ben hikayenin sadece özünü alır, onu başka dünyalarda yaşatırım. Zaten kahramanların; isim, aile, şehir, meslek, her şeyi kitaplarımda değişir. Yani o kişiye ait, onun tanınabilecek hiçbir özelliğini oraya koymam.
Hastalarınızın hayatını ifşa ettiğinizi söyleyenlere ne söylemek istersiniz?
Yaptığın işin etikliğini savunuyorum. Ne ifşası? Sadece psikiyatrist değil, hiçbir doktor bunu yapamaz. Mümkün değil! Özel hayat gizliliği vardır, yasalar vardır. Kitapta geçen isimler bile okuduğunda kendilerini tanımakta güçlük çeker. Küçük bir ipucu bile asla vermem. Yer zaman, isimler, meslekler, çağlar hepsi değişir. Bir de ekrana gelince iyice değişir bunlar.
Bazıları sizin ‘dram pornosu’ yaptığınızı söylüyor.
Buna katılmıyorum ve haksızlık olarak görüyorum. Arada bir insanları üzüyorum, farkındayım. Bunları görmek, hazmetmek, bunlarla yüzleşmek kolay bir şey değil. Çünkü bunlar hepimizin de geçtiği yollar. Ben olayların kaynağına inerek kendilerini keşfetmelerini sağlamaya çalışıyorum.
Hastalarınızın hayatını kitap yapma fikri nasıl oluştu?
Severek yaptığınız meslek sizi bilgeleştiriyor. Bana gelen her insanı bir kitap gibi kabul ederim. Kitaplara da acayip düşkünlüğüm vardır. Gördüklerimi insanlarla paylaşmak istedim. Hatta bunu misyon edindim. Psikiyatrist olduktan 10 yıl daha geçti ve ancak o zaman bunları kitaba dökebildim. Elimde binlerce hayat hikayesi var ve bunları kitaba dökmek kolay değil.
‘Masumlar Apartmanı’ndaki gibi bir aile var mı sahiden yoksa abartı mı var?
Gerçek aile ‘Masumlar Apartmanı’nda olduğundan çok daha abartılı. O kadarını insanlar kaldıramaz diye ben kitapta da olabildiği kadar azalttım. Gerçek hikayeler, benim kitaplarımınkinden çok daha abartılı. Hatta bazen bunu yazsam insanlar inanmaz ki diye düşünüyorum.
"Binnur Kaya Bir Mucize Gibi Geldi Bana"
Size de ne zor, ne tuhaf hastalar gelmiş!
Öyle demeyin! Hepimizin hayatı aslında dizi de film de roman da olur. Hepimizin hayatında insanlarla paylaşamadığımız çok özel ayrıntılar var. Topluma örnek olabilecek, benim mesajlarıma uygun olacak, Şiddete ve kötülüğün her çeşidine “Dur!” diyen hikayeleri seçiyorum.
Ya bizi de yazarsa diye panikleyen hastalarınız olmuştur…
Hiç olmadı, hatta bazı hastalarım, “Bizi neden yazmıyorsun” diye sitem ediyor. Hatta yeni hastalarım “Hocam benim hayatım da güzel roman olur, lütfen beni de yazın” diyor. Bir de bu dizilerden sonra Türkiye’nin dört bir yanından bana mektuplar, mesajlar yağmaya başladı. İnsanlar hayatını yazıp defter halinde bana gönderiyorlar. Bana güveniyorlar, hayatlarının ifşa edilmeyeceğinden bu kadar emin olmasalar böyle olur mu?
Hastalarınızdan dizilerdekilerin kendileri olduğunu anlayan oldu mu?
Hayır. Sadece ‘İstanbullu Gelin’deki aile bilirdi onları yazdığımı. Onlar da çok beğenmiş. Hatta “Bizim evin içinde yaşasanız anca bu kadar anlatabilirdiniz” demişlerdi. Bütün ülke o aileyi aradı ama kimse bulamadı onları.
Bu hastalıklı, saplantılı insanların olduğu diziler toplumu olumsuz etkilemez mi?
Tecavüzler, ensestler, babalardan gelen tecavüzler, satılan çocuklar o kadar çok ki… Gerçekleri bilelim ve bunlarla mücadele edelim. Gerçekleri bilmeden mücadele edemeyiz. “Bir dizi yapalım” dediler ben de hemen “Hay hay” demedim. Bir amaca hizmet etmek istedim. Yoksa bu yaştan sonra neden bu kadar çok çalışayım?
‘Kırmızı Oda’da Binnur Kaya’nın psikiyatr performansını nasıl buldunuz?
Şahane! Binnur Kaya, bir mucize gibi geldi bana. Beni oynayacak kişinin çok farklı olmasını hayal ediyordum ve gökten Binnur düştü. Gözlerim yaşararak hayranlıkla izliyorum. Tarzı bana da çok benziyor.
"Bu Diziyi 10 Kez Çeksem Yine O Bekaret Sahnesini Koyarım"
‘Camdaki Kız’ dizisinde en son bekaret sahnesi vardı ve çok tartışıldı. Buna ne dersiniz?
Bu diziyi 10 kez çeksem yine o sahneyi oraya koyardım. Amacım, özellikle anne babaların yaptığı yanlışların çocuklarının kaderini nasıl etkilediğini gösterebilmek. Dizilerdeki şiddeti eleştirmeye kalkacak olursak, benim kitaplardan uyarlananlara sıra gelmez. Beni geçmişte çok travmatize eden bir olayı anlatacağım. 50 yıl önce tıp fakültesinde kadın doğum stajı yaparken kızıl saçlı, 13 yaşlarında bir kızı bekaret kontrolüne getirmişlerdi ve bizler bu sahneye tanık olduk. Bu hastanelerin rutinidir. Analar babalar saçından sürükleyerek kızlarını getirirler. Biz o sahnede kızın ne kadar acı çektiğini, utandırıldığını gösterdik. Ben de üzüldüm izlerken ama değişim için üzülmek gerekiyorsa hep birlikte üzülelim. Hem kadınlardan hem erkeklerden bu konuda destek bekliyorum.
Ama RTÜK o sahne sebebiyle ceza verdi…
Çok üzgünüm. Televizyonlarda o kadar korkunç şeyler izliyoruz ki; ölenler, öldürülenler… Neden bunlara değil de bir kadının bekaret kontrolüne götürülüşüne ceza yazılıyor? Diğerleri serbest de bu mu yasak?
Sizi bazı psikiyatristler de eleştiriyor.
Ben tüm meslektaşlarıma saygı duyuyorum. Fakat bu bir psikiyatrı semineri değil, psikologlara özel hazırlanmış bir eğitim semineri değil. Bu halka açık bir televizyon dizisi. Bizim psikiyatriyi halka ulaştırmamıza olanak veren programlar bunlar. Bu dizilerden sonra psikiyatriye olan başvuru sayısı çok arttı. Bu bile ülkemiz için ne kadar önemli ve büyük bir adım.
Siz hasta olsaydınız ve doktorunuz sizin yaşadıklarınızı kitap yapsaydı ne yapardınız?
Ağlayarak izlerdim. Nasıl hastalarımın hayatını izlediğimde gözlerim doluyorsa kendiminkinden daha çok etkilendirdim. Ben kendi yazdığım kitaplarımı bile gözlerim dolarak okurum. Bu dizilerin yapımında emek veren tüm ekip arkadaşlarıma buradan teşekkür etmek isterim. Bir dizi çok büyük emeklerle ekrana geliyor. Eğer bu diziler beğeniliyorsa burada ortak bir emek var.
“Sürekli ekranda dram görmek daha da toplumu geriyor” diyen bir kitle var.
Psikiyatrist olduğumu unutmayın. Harika hayatları olan insanlar bize gelmez. Hayatın görünmeyen yüzü her zaman karanlıktır. O karanlıkları ekranlarda aydınlatmaya çalışıyoruz. Haftada 35 dizi var, isteyen istediğini izleyebilir ama demek ki bizim dizileri izliyorlar. Sağ olsunlar!
Yorum Yazın