dersu uzala

Puding öpmeyi severim pudingi, kazandibini ve sütlacı evdeki en küçük kaşıkla yerim, çabuk bitmesin diye. Bilim kurguya, toplumsal ve bireysel sorunlara dayalı kitap, film ve belgesellere bayılırım. Şiiri severim, daha çok ikinci yenicileri ve yeraltı edebiyatını. Gözüme sürme sürmekten zevk alırım, birayı, tuzlu fıstığı, mısırı ve dostları severim, macunu da. Yorulana kadar gülmeyi severim. Merhametliyim. Birinin benim yanımda rencide edilmesinden nefret ederim. Hayatı ve muhabbeti, giydiği ayakkabıdan, taktığı saatten, kızlardan, erkeklerden, on kitaplık cin ali serisinden ibaret olan insanları sevmem. Dertlere deva olduğumda mutlu olurum. Saplantılıyım. Saçma olduğunu bile bile aynı davranışı istem dışı çok defa tekrar ederim. Kapının kilitli olduğunu bilerek tekrar tekrar kontrol etmek gibi. Yolda yürürken kaldırım taşlarını sayarım, araba plakalarını okurum. Yakınlarımın başına kötü bir şey geleceği hissine kapıldığım zaman, bunun olmaması için o an yapmakta olduğum davranışı ikinci kez yaparak bu histen kurtulurum. Yolda yürürken aynı yolu geri dönüp tekrar yürümek gibi. Hiçbir yere zamanında yetişemem. Nereye gittiğini bilmediğim ulaşım araçlarına binmeyi severim. Yağmurlu havada camda yağmur damlası yarıştırırım. İlk baharı ve sonbaharı severim. Yumurta kapıya dayanmadan harekete geçmem. Devletlerin olmasını istemiyorum. Dünyanın parçalara bölünmesini istemiyorum. Sevgi içinde yaşayan, zevki lanetlemeyen, cehennem korkusu olmayan ve cennetteki ödülleri arzulamayan, özgür insanlardan oluşan tek bir dünya istiyorum. Sevgiye karşı değilim, aksine o kadar yanındayım ki; bu yüzden ilişkilere karşıyım. Yaş günü ve evlilik yıl dönümü dışında, kutlanması gerektiği anlayışı dayatılan günlerin, kapitalizmin bir tuzağı olduğu gerçeğini görebilen insanlardanım. Düşen insana gülerim, kim olursa olsun. Yamaç paraşütünü çok severim, ama hiç yapmadım. Aslında sevdiğim birçok şeyi henüz yapmadım. Belki de bu sebeple bedenimde umut dozumu hep yüksek tutuyorum ve pop müzikten de nefret ederim...