cem raşit

Ülkedeki her şeyin içi boşaltıldı, her şey berbat oldu. En güvenilir sistemler sınavlardı, onları bile mahvettiler. Çocukların geleceğini yok ediyorsunuz, o çocuklar ileride size bilenecekler. 2006'da liseye giriş sınavında puanlar açiklanmıştı ve beklediğimden 30 puan aşagıda gelmişti. Meğer o sene puanlar öyle olmuş, bunu sonuçlar açıklandıktan 1 saat sonra ögrenmiştim. Ama o 1 saatte öyle çok ağlamıştım ki unutamıyorum. Bu çocukların psikolojisini düşünemiyorum, yazıklar olsun.

Artık meşhur olmanız için yetenekli olmanız gerekmiyor. Sistem karşıtı olmamanız, ruhunuzu sattığınız şirketlerin isteklerine uygun şarkılar yapmanız gerekiyor. Haliyle aykırı olanlar, (genelde yetenekli insanlar aykırı olurlar.) Zaten meşhur olamıyorlar. Böyle olunca da piyasa seks objesi haline dönüştürülmüş vasıfsız kadınların, "çok zenginim, bütün kadınlar bana hasta," tarzı sözlerden ileriye gidemeyen keko rapçilerin ve saçma sapan dj'lerin egemenliği altında kaldı. Yeteneksizler, üretemiyorlar, haliyle geçmişe bağımlılar. Gördüğünüz üzere şimdiki teknolojik imkanlara rağmen ve yapılmışı tekrar etmelerine rağmen her şarkının eski versiyonu daha güzel.

Gözlerde bir damla yaş... % 100 doksanlar çocuğusun! Sen ya 90'larda yaşamış bir çocuksun ya da 90'ları tamamen anlamış bir çocuksun! Kendini hangi zaman dilimine ait hissediyorsun bilemeyiz ama, ruhun kesinlikle 90'lara ait! Sen o yılların arkadaşlıklarına, saflıklarına, bütün güzel oyunlarına sahipsin. Hatta hayatın da sabahın erken saatlerinde kalkıp en sevdiğimiz çizgi filmleri izlediğimiz yıllardaki gibi geçiyor. Ne diyelim, şanslısın!