Mülteci Haberleri

Türkiye'nin gündemini meşgul eden mülteci meselesi, uzun bir süredir tartışılan bir konu. Bu durum, hem toplumsal hem de politik açıdan çeşitli görüş ve yaklaşımları beraberinde getiriyor. Mültecilerin ülkemizdeki varlığı, bir yandan yardım ve dayanışma gerektirirken, diğer yandan da çeşitli sosyal ve ekonomik sorunları ortaya çıkarıyor. Ülkenin önde gelen isimleri ve bazı siyasetçiler daha kapsamlı ve etkin bir mülteci politikası oluşturulmasının önemini vurguluyor. Fakat henüz geçerli bir adım atılmış değil.

Çeşitli ülke ve olaylarda çekilmiş, hemen hemen herkesin zihnine kazınmış bu çarpıcı fotoğraflar, tarihe de damgasını vurmuş. Fotoğrafların ardındaki hikayeler de bir o kadar hüzünlü ve ilginç.

Birleşmiş Milletler Çocuklara Yardım Fonu (UNICEF), yardıma muhtaç Suriyeli çocuk sayısının geçen seneden bu yana iki katına çıkarak 5.5 milyona ulaştığını açıkladı.Örgüt, yeni yayımlanan raporunda ellerindeki verilerin, Suriye'deki üç yıllık çatışmanın çocuklar üzerindeki korkunç etkisini ortaya koyduğunu söylüyor.Rapora göre, Suriyeli çocukların 1 milyonu kuşatma altında ve insani yardımın ulaşmadığı bölgelerde yaşıyor. 3 milyon çocuğun ise eğitimi sekteye uğramış durumda.Raporda ayrıca Suriye içinde yerinden edilen çocuk sayısının, bir sene içinde üç katına çıkarak 3 milyona ulaştığı belirtiliyor. 1.2 milyon çocuk mülteci olarak yaşadığı ifade edilen raporda, bu çocukların 425 bininin 5 yaşından küçük olduğunu vurgulanıyor.Çocukların yalnızca hayatlarını ve uzuvlarını değil, aynı zamanda çocukluklarını da kaybettikleri belirtilen raporda, pek çok çocuğun erken yaşta çalışmaya başladığı ve kız çocuklarının da ekonomik nedenlerle evlenmeye zorlandığı vurgulanıyor.Rapora göre 12 yaşında erkek çocuklar savaşa gönderiliyor ve 2 milyon çocuk da yaşadıkları travma nedeniyle danışmanlık talebinde bulunuyor.Birleşmiş Milletler yetkilileri, Suriye'deki üç yıllık savaş boyunca 10 binden fazla çocuğun hayatını kaybettiğini söylüyor, ama rapora göre gerçek rakam bundan çok daha yüksek.UNICEF raporunda durumun daha da kötüye gidebileceğine dikkat çekerken, şu saptamalara yer veriyor:'Yardımlara erişemeyen, döküntülerin arasında yaşayan bu çocuklar yemek bulabilmek için mücadele ediyorlar. Hiçbir korumadan, sağlık hizmetinden ve psikolojik destekten faydalanamıyorlar. En korkuncu ise, bazı bölgelerde çocukların ve hamile kadınların keskin nişancılar tarafından kasten öldürülmesi.'UNICEF İcra Direktörü Anthony Lake yaptığı açıklamada 'Bu savaş sona ermeli ki, çocuklar evlerine geri dönebilmeliler. Aileleri ve arkadaşlarıyla kendilerine güvenli bir hayatı yeniden kurabilmeliler. Suriyeli çocuklar bir daha böylesine yıkıcı bir yıl geçirmemeli' dedi.

Tayland'da dün gizli bir kampta Türk olduğu iddia edilen 220 mültecinin yakalanmasının ardından Malezya'nın kuzeyinde de yasadışı yollardan ülkeye girmeye çalışan ve Türk olduğu iddia edilen 74 kişi gözaltına alındı. Malezya Genel Operasyonlar Gücü komiseri, basına yaptığı açıklamada, Türk olduğu ileri sürülen kişilerin dün sabah Malezya-Tayland sınırında yakalandığını söyledi. Bu kişilerden 23'ünün yaşları 19 ile 23 olan erkeklerden, 15'i 25 ile 40 yaşlarındaki kadınlar ve 24'ü de 5 ile 11 yaşlarındaki çocuklardan oluştuğu belirtildi. Yakalanan kişilerin kimlik veya geçerli bir seyahat belgesi taşımadığı ifade edildi. Malezya'nın The Star gazetesinin haberinde, gözaltına alınan mültecilerden İngilizce konuşabilen birinin sorgusu sırasında grubun büyük bölümünün aile üyeleri ve Ankara'dan gelen arkadaşları olduğunu söylediği belirtildi. Türk olduğu iddia edilen kişilere yemek verildikten sonra Göç Dairesi'ne nakledildikleri vurgulandı. Malezya'nın başkenti Kuala Lumpur'da da polis takibi sırasında durdurulan bir araçta 5'i çocuk 12 göçmen yakalandı. Bu göçmenlerin de Türk olduğu iddia edildi. Olayın 12 Mart'ta meydana geldiği, Tayland plakalı aşırı yüklü bir aracın 'dur' ihtarına rağmen yoluna devam ettiği ve park halindeki iki araca çarptığı kaydedildi. Olayda 32 yaşındaki Malezyalı sürücünün tutuklandığı, kimlik taşımayan araçtaki yabancıların Türk oldukları öne sürüldü.AA

REUTERS/Hosam Katan

Suriye'nin başkenti Şam'da rejim güçlerinin kuşatması altındaki Yermuk Mülteci Kampı'nda yaşanan dram Gazze'de protesto edildi.GAZZEGazze'de düzenlenen 'Yermuk Mülteci Kampı'ndaki Filistinlilerle dayanışma' gösterisine Gazzelilerin yanı sıra çok sayıda siyasetçi de katıldı.Gazze'deki Filistin hükümeti Kültür Bakanı Muhammed el-Medhun, gösteride yaptığı konuşmada, Filistin Kurtuluş Örgütüne (FKÖ), 'Yermuk Mülteci Kampı'nda Filistinlilerin yaşadığı drama son verilmesi için derhal adım atmaları' çağrısında bulundu.'Filistinlilerin daima tek yürek ve tek vücut olduğunu' ifade eden Medhun, 'FKÖ, başta Yermuk Mülteci Kampı'nda olmak üzere dünyanın neresinde olursa olsun Filistinlileri korumakla yükümlüdür' dedi.Medhun ayrıca, BM ve uluslararası insan hakları örgütlerine de Yermuk Mülteci Kampı'nda yaşanan drama 'gözlerini kapatmamaları' ve gerekli yardımların bölgeye ulaştırılması için güvenli bir koridor oluşturulması çağrısı yaptı.Suriye'de yaklaşık 500 bin Filistinlinin yaşadığı Yermuk Mülteci Kampı, 8 aydan bu yana rejim güçleri tarafından kuşatma altında tutuluyor. Suriye Genel Devrim Konseyi (SRGC) tarafından 5 Mart 2014'te yapılan açıklamada, insani yardım malzemelerinin ulaştırılamadığı kampta açlıktan ölenlerin sayısının 126'ya yükseldiği belirtilmişti.Muhabir: Muhammed Macid

Barış Atay, bir oyuncu. Onun için sanat ve siyaset birbirlerinden uzak yollar değil. Sektördeki çoğunluğun aksine laflarını esirgemeden söylemesi bundan. Çoğumuz onu “Redhack sözcüsüne sesi benzediği” için gözaltına alındığında dinlemeye başlasak da, politikayla ilişkisi çok daha ötesine dayanıyor; lise ve üniversite yıllarına. Üstelik o zamanlar daha keskin olduğunu söylüyor. Oyunculuk anlamında, iktidar korkusundan kaynaklı kimi kapıların kendisine kapandığının farkında, ama dert etmiyor. Çünkü oyunculuk televizyonla sınırlı değil. Bugünlerde Kırmızı Yorgunları oyunuyla karşımızda Atay. Biz de kendisiyle siyasettten sanata uzanan bir sohbet gerçekleştirdik. Sizinle geçen yıl röportaj yapsaydık muhtemelen sadece oyunculuk üzerinden konuşurduk. Oysa artık röportajlarınızda başköşe, siyasetin... Ben siyasetten uzakta bir insan değildim zaten. Daha 99’da, konservatuvardan önce Çukurova’da biyoloji okurken öğrenci hareketlerinin içindeydim. Benim açımdan, sanatla siyaset birbirinden uzak tutulabilecek şeyler değil. Ülkesine, dünya konjonktürüne duyarlı bir insanın sanatçı kimliğiyle muhalif duruş sergilemesi çok doğal. Ancak Türkiye’de sadece sanat açısından değil, her türlü meslekte erk güçlerine karşı yakınlık hissetme söz konusu. O yüzden ayrık otu gibi aradan fırlıyoruz. Solla nasıl tanıştınız? Anne-babam 78 kuşağından, öyle bir ailede büyüyünce solla tanışmamanız mümkün değil. O dönemin sancılarını yaşasalar da, bana çoğu örnekte gördüğümüz gibi “Aman oğlum, siyasete bulaşma” demediler. Fakat bir anne-baba olarak yine de ürküyorlar tabii. Almanya’da doğdunuz. Bu bir sürgün hikâyesi mi? Sayılır. Babam cezaevine atılmış. Annemse bekârlık soyadıyla aranıyormuş. Yeni evlendiği için de o soyadıyla yurtdışına çıkmış. Anneannem, dedem filan Almanya’da yaşıyordu, yanlarında doğum yapmış. Babam cezaevinden çıkınca biz de döndük. Herkes potansiyel olarak bir şüpheli Her ne kadar yıllardır politik bir mücadele verseniz de, biz sizi duymaya, dinlemeye yeni başladık. Neden şimdi gözler size döndü? Bunda oyuncu olmamın etkisi büyük tabii. Oyuncu olmasaydı biyolog olacak bir adamın, söylediklerinin ne kadar insana ulaştırabileceğini siz de tahmin ediyorsunuzdur. Özellikle televizyona da iş yapan bir oyuncu olarak, insanların sadece eğlence ya da fast food olarak tanımladığım gündem üzerine çok yumuşak açıklamalar yaptıkları dönemlerde, siz gerçekten bir şeyler söylüyor, tavrınızı net koyuyorsanız insanlar ne dediğinize kulak asıyor. Ben çevremdeki, sokaktaki insanların söylediklerinden farklı şeyler söylemiyorum açıkçası. Sadece onların televizyona çıkıp söyleme şansı olmadığı şeyleri fırsat bulduğumda dile getiriyorum. İnsanların belki de ilgisini çekmesinin sebebi bu; Kendilerinin söylediklerinin bir yerde duyulması. Sesiniz Redhack sözcüsününkine benzediği için gözaltına alındınız, dört gün tutuldunuz... Binlerce insanın yaşadığının yanında dört günlük gözaltı anlatılacak bir şey değil... Mevzu dört gün değil ama... Elbette, etkilerine baktığınızda şu an iş bulmakta sıkıntı yaşıyor muyuz? Yaşıyoruz. Söyledikleriniz birileri tarfından özel olarak takip ediliyor mu? Sanırım ediliyor. Ama şu yaşadığımız günlerde herkes potansiyel olarak bir şüpheli. Söyleyeceğin ilk sözde ben sana; gözaltındayken ne yaptın, diye sorabilirim. O yüzden sancılı bir süreç. Ama bırakılınca insanların Gezi’den ne kadar çok şey öğrendiğini, o birlikteliğin nasıl bir şey olduğunu gördüm. Gezi çok farklı bir vücut kazandırmış Türkiye’deki toplumsal muhalefete. Herkes üzerinde bir değişim yarattığı gerçek. Bu bana da sirayet etti tabii. Mesela, ne gibi? Karamsarlıktan kurtulduğumu hissedebiliyorum. Emniyet 3.5 milyon dese de, Gezi eylemlerine katılan, destek veren 10 milyon insan olduğunu biliyoruz. Bu toplumsal muhalefet açısından ciddi bir sayı. İnsanlar diyor ki, “İki ay sürdü, sonra sönümlendi”. Bu çok olağan. Hiç kimse sokakta iki ay slogan atamaz. Hele hele bizim gibi şiddete başvurulmayan sivil direniş eylemlerinde. Karşınızda bir polis ordusu var ve sokak arasında sopalarla çocukları öldürmekten kafalara gaz bombası atmaya, çatılarda duran çocukları vurmaya varan acımasızlıktalar. Ama insanların daha özgür bir yolda gidebileceğini biliyorum. O yüzden de iyimser olabilirim. Ya mesleğiniz açısından? Söylemleriniz yüzünden pek çok kapının kapanacağı bir gerçek. Oyunculuğu salt diziyle sınırlarsak mesleğimi yapamıyormuşum gibi görünürüm. Ama ben hâlâ tiyatro oyunumu yapıyorum. Sinema senaryosu yazıyorum. Oyunculuk bin yıllara dayanır. Sinemanın, yüz yılı aşkın geçmişi var. Diziyse Türkiye’de 15-20 yıl öncesine dayanır. Bu tür durumlarda size yaptıramayacakları tek şey mesleğinizin belli bir kısmı olur. Evet, ama bir oyuncunun geçimini sürdürmesi için önemli bir kaynak, diziler... Siz oyunculuk dışında hiçbir şey yapamam derseniz, aç kalma ihtimaliniz var, doğru, ama ben bundan çekinen bir adam değilim. Gerekiyorsa başka bir iş kolunda da, -ki oyunculuğumu yapacak kadar rahatlayacağımız bir döneme geleceksek ya da onun için çaba sarf ediyorsak-, çalışabilirim. Parayla aram hiç iyi olmadı zaten, yaşayabileceğimiz kadar kazanıyorsak sıkıntı yok. Eşim yardımcı yönetmen, benden daha kolay iş buluyor. Birbirimizi tolere edebiliyoruz. Altı yüz elli lirayla yaşayan insanlar varken, “Ben nasıl yaşıyorum”un cevabı çok gereksiz kaçıyor. Kendi filmlerimi çekebilmek istiyorum Peki “Kırmızı Yorgunları” oyununuz Kocaeli’nde sansüre uğradı. Devam ediyor mu oyun? Garip bir sansür hikâyesiydi o. Bürokratın işgüzarlığıydı bence. Belli ki bir yerde konuşmamı dinlemiş ya da okumuş, “birileri”nin rahatsız olacağını düşünmüş. Sahne müdürü arayıp, “Zar, zor kabul ettirdik, ama sizi aylık programa yazamayacağız” dedi. Görünmeden oynayın, demek bu; Biz de oynamadık... Oyun, normalde mayısa kadar sürecekti, ama bir sinema filmiyle anlaştım gibi. Kış filmi ve hava bir türlü soğumadığı için ertelenme ihtimali var. Ertelenmezse oyunun sezon finalini bu ay yapacağız. Oyunculuğa dair hedefiniz nedir? Oyunculukta şu nokta hedefim demek mümkün değil, o kadar ucu açık ki... Öldüğünüz güne kadar hâlâ sette ya da sahnede olabilirsiniz. Hedef demeyelim, ama hayallerim var. Oyunculuğu hiç bırakmayan ve kendi filmlerini de çekebilen bir adam olmak istiyorum. Hayallerimi gerçekleştirdikçe yenilerini kuracağım, biliyorum, bunun sonu yok çünkü. Senaryo yazıyorum, demiştiniz. Yakın zaman için hayata geçirilmesi mümkün olacak mı? Toplumsal şiddet üzerine yazdığımız bir senaryo var. Onu ilk film yapmayı planlıyorduk, ama değişiklik oldu. Şimdi hikâyesini benim, senaryosunu iki arkadaşımın yazdığı, 80’de başlayan ama yüzde 80’inin günümüzde geçtiği bir aile hikâyesi var. Daha çok 12 Eylül Darbesi’nin ve sonrasında oluşan siyasi düzenin aile yapısı, aile içi ilişkiler üzerindeki etkisiyle ilgili. Bir abi-kardeşi anlatıyor. Planımız, maddi konuyu halledip yazın çekmek. Yeni siyasi anlayış yaratılmalı Şu an gündem yolsuzluk kasetleriyle sallanıyor, Cemaat ve AKP arasında kirli bir savaş başladı... Kendini gelişmiş adleden bir ülkenin gündemi açısından bu olaylar, rezalet. AKP için ne düşünüyorsam, cemaat için de aynı hisleri taşıyorum. Ne zaman ki çıkarları çatıştı, birbirleri hakkında çirkin bir politika gütmeye başladılar. Meclisin kürsüsünden, Ne istediler de vermedik, diyen bir başbakanın, bu adamlar terörist, çete, demesinin gram değeri yok benim açımdan. “Kahramanlık destanı yazdılar” dediği polisleri birkaç ay sonra çete olmakla suçlayan da Başbakan. Bu çok çirkin bir savaş ve çözüm kesinlikle AKP ve Cemaatin birlikte temizlenmesinden geçiyor. Bunun yolu da toplumsal muhalefette. Sadece sokaklara inip yeni bir Gezi yaratmaktan bahsetmiyorum, Gezi’nin getirdiği dalga yeni bir siyaset anlayışı yaratmalı.Hataylısınız. Dolayısıyla Suriye’deki çatışmanın Türkiye’ye yansımalarına, Hatay’daki kaygıya da ilk elden tanıklık ediyorsunuz. Gündem nedeniyle Hatay unutuldu, ama nedir şu anda durum? Hükümetin Suriye politikası korkunç şekilde patladı. Planladıkları hiçbir şey istedikleri gibi olmadı. Çünkü oradaki yapıyı çözemiyorlar. Antakya Suriye’nin yapısına çok benzer, Hıristiyanlar, Türkler, Araplar hep birlikte yaşar... Suriye’de bekledikleri gibi iktidar devirilmesi olmazsa savaşı buraya taşıma ihtimali beliriyor. Sınır kapılarından sürekli militanlar giriyor, çıkıyor. Hatta mülteci kamplarında militanların, muhalif komutanların kaldığına dair söylentiler var. İnsanları tedirgin eden bu. Özellikle Reyhanlı katliamından sonra tepki hiç AKP’nin istediği gibi olmayınca her gün Suriye’ye gidip geldiğini bildiğimiz insanların azaldığını gördük. Ama nerelere çekildiklerini bilemiyorsunuz tabii. Buralar bir anda karışabilir. Fakat bu adamlar bunu nasıl görmüyor, diyemiyoruz. Çünkü amaçları bu! Şu an iktidarı kurtaracak tek şey bir kaos gibi görünüyor. Hem ekonomik sıkıntıyı açıklamak zorunda kalmayacaklar, hem seçim sonuçlarını manipüle edebilecekler, belki de seçimleri iptal edecek bahane yaratacaklar. O yüzden sürekli kaosu pompalıyorlar.

İtalya alınan önlemlere rağmen Akdeniz'den gelen kaçak göçü engelleyemiyor. İtalyan donanması Avrupa'ya ulaşmaya çalışan bin mülteciyi daha kurtardı. Havaların ısınmasıyla birlikte İtalya üzerinden Avrupa'ya kaçmaya çalışan kaçak göçmenlerin sayısı artıyor. Pazartesi ve çarşamba günleri arasında teknelerle İtalya'ya ulaşmaya çalışan 2 bin 100'den fazla mülteciyi kurtaran İtalyan donanmasının perşembe günü de yaklaşık bin kaçak göçmeni Sicilya'ya getirdiği bildirildi. Mültecilerin çoğunluğunun iç savaştan kaçan Suriyeliler ile Libyalılardan oluştuğu ve iyi hava koşullarını fırsat bilerek deniz yoluyla Avrupa'ya kaçmaya çalıştıkları bildirildi. Yetkililer havaların ısınmasıyla birlikte mülteci akınının artacağını tahmin ediyor. İtalya, Lampedusa açıklarında geçen yıl yaşanan felaketin ardından güvenlik önlemlerini sıkılaştırdı. Kuzey Afrika'dan İtalya'ya gitmeye çalışan bir mülteci teknesinin batması sonucu 363 kişi hayatını kaybetmişti. İtalya kıyılarında 2013 sonbaharında hayatını kaybedenlerin sayısının 400'ü geçtiği belirtiliyor. İtalyan deniz kuvvetlerinin son beş ayda en az 11 bin 500 mülteciyi kurtardığı bildiriliyor. dw.de

Geçtiğimiz haftasonu Suriye'deki iç savaş 3. yılını doldurdu. Suriye İnsan Hakları İzleme Kurumu'na göre bu süreçte çoğu sivil 146.000 kişi hayatını kaybetti. Beşer Esad'ın güçleri yavaş yavaş otoriteyi sağlıyor gibi gözükse de, ülkede inanılmaz bir insan hakları krizi yaşandığı aşikar. 2.5 Milyon Suriyeli ülkesini terk etmiş durumda ve Esad ile Muhalif Güçler hala çatışmaya devam ediyor!!! Yıkılan mahalleler, evler ve hayalleri yansıtan etikleyici fotoğraflar

Çağın vebası, kanayan yara, tüm çıplaklığıyla ev arkadaşı dosyası. Genç yaşta nasıl hayata küstüm, ben nasıl tansiyon hastası oldum, saçlarım neden bu kadar genç yaşta döküldü vb soruların cevabı burada.