Milli Hikayecimiz Ömer Seyfettin'den Çocuklarımıza: Silaha Oral Seks, Kan, Şiddet, Tecavüz
Ihsan Dinç Ömer Seyfettin çok akıcı bir üslubu olan bir yazardır, gerçekten edebi anlamda bir değerdir. Bomba, Primo Türk Çocuğu gibi öykülerinin korkunç yanları bir tarafa, üslubun akıcılığı nedeniyle okunabiliyorlar. Ancak çocuklara kesinlikle okutulmamalıdır, eğer yarın onların sağlıklı yetişmelerini istiyorsak. Ömer Seyfettin'in Başını Vermeyen Şehit ve Kütük gibi öyküleri bana İngiliz yazarı Bernard Cornwell'i anımsatıyor ancak onun savaş sahneleri mizah ile dengelendiriliyor ve kadınlara karşı koruyucu bir tutum görülüyor. Yine de İngiltere'de Cornwell'in kitaplarının çocuklara verildiğini hiç sanmıyorum. Bence Ömer Seyfettin edebiyat tarihimizdeki yerinde bırakılmalı ve kanlı özelliklerinden arındırılmış hikayeleri çocuklara okutulmalıdır. Keşke bir Türk çocuğunun İtalyan bir annesinin olması kültürel bir zenginlik, ve çocukta hem İtalyan, hem de Türk kültürünü keşfetme arzusu uyandırsaydı, o zaman bu öykü çok daha anlamlı olurdu.