Türkiye'den Bir Facebook ya da Twitter Çıkmamasının 9 Nedeni
Neden Türkiye'den bi Facebook bi Twitter çıkmıyor?
Teknoloji şirketlerinin yıllık karlarını açıkladığı şu günlerde herkesin aklına gelen en popüler ve cevabı karışık soru işte bu.
Neden bizden de çıkmıyor? Bizim programcılarımız mühendislerimiz yok mu? İhtiyaç mı yok? İhtiyaç yoksa, bu uygulamalar kullanılmıyorsa neden Dünya TT listesinden Türkçe kelimeler eksik olmuyor? Nasıl Facebook kullanan ülkeler sıralamasında sürekli başa oynuyoruz?
Peki bunları geçelim, yukarıdaki soruya geri dönelim, bu kadar mühendisimiz var, bir o kadar mühendis adayları da üniversitelerde yetişiyor, bi Facebook bi Twitter yaratmak çok mu zor? Onlar yapıyor da biz neden yapamıyoruz, bizden neden çıkmıyor?
Gelin birlikte nedenlerine göz atalım.
1. Bölümünü sevmeyen tercih mağduru öğrenciler
Hayatı boyunca sadece 'doğru' olduğunu düşündüğü şey olan 'ders çalışma' eylemini herhangi bir amaç ya da hayal uğruna değil sadece takdir edilmek için gerçekleştirmiş, üniversite sınavında da bu bölüm iyidir ya mezun olunca bizim kadir abi de yardımcı olur hem o da bilgisayar mühendisi diyerek bölüme girenler.
2. KPSS mühendisleri
Bi önceki güruha nazaran daha planlı programlı, geleceğini hesaplamış olan kesim. Daha bölüme girmeden mezun olup KPSS'ye girme planları yapan, kapağı devlete atıp emekli olana kadar dünyanın en keyifli mesleğini en verimsiz şekilde heba etmek isteyen insanlardan oluşan grup.
3. Aile baskısı
Bahsettiğimiz boyutta girişimleri gerçekleştirmek büyük teknik altyapı, zaman, maddi ve manevi yüksek efor gerektiriyor. Tabi bu fedakarlıkları yaparken dersleri arkada bırakmamak okulu uzatmamak elde değil, haliyle dört yılın sonunda mühendislik diplomasını görmek için programlanmış bazısı eski kafalı bazısı da maddi zorunluluklardan böyle davranan babaların cesaret kırıcı tavırları.
4. Yöneticilerin konuya olan bakış açıları
Ülkedeki teknolojik çalışmalarla en yakından ilgilenmesi gereken kesimin konuya olan ilgisi, konuyla ilgili bilgisizliği, vizyon eksikliği ve teknik anlamda yetersizliği.
Bu ülke AJAX deyince aklına futbol takımı değil asenkron HTTP isteği gelen bir bilim ve teknoloji bakanı görürse işte o zaman gerçekten bahsettiğimiz boyutta teknoloji şirketlerini çıkarmış olacaktır.
5. Olayı çok yanlış anlamış teknokent yöneticileri
O yıl çıkarttığı teknolojik girişim sayısıyla değil, elde ettiği karla, ofislerini kiralamak isteyen firmaların sayısıyla övünen teknokent yöneticileri.
Aralarında gerçekten bu konuda hevesleri olan insanları çıkardığı zorluklarla bürokratik engellerle sindiren, tek amacı üstüne yalakalık yapmak olan çalışanları
6. Az sayıdaki nitelikli girişimcilerin de girişiminin Türk yapımı olduğunu gizlemek zorunda kalması
Tüm dünyada büyük bir kullanıcı kitlesi yaratmış, son dönemde aldığı yatırımla Amerika'ya taşınacağını duyduğumuz ve çok daha büyük başarılar elde etmesini en içten şekilde temenni ettiğimiz connected2.me adlı anlık mesajlaşma servisinin kurucusu Ozan Yerli'nin bi söyleşisinde 'Türk yapımı olduğu duyulursa Türkler kullanmaz diye siteyi ingilizce yaptık' demesine sebep olduğumuz için
7. "Boşuna uğraşıyosun bak finaller geliyor bırak şunları da ders çalış" diyenler
Gözünü karartıp bişeyler yapmaya cesaret eden birileri çıktığında hemen onu da kendilerine benzetmek için etrafına doluşan, yaptığını paylaştığı ilk andan itibaren kusurlarını bulmaktan başka hiçbişey yapmayan 'yapıcı' olmaktan uzak eleştirilerle teknolojik girişim çıkarmak için en uygunsuz toplumu oluşturanlar
8. Hayal kurmaktan korkanlar, tek önceliği okulu en iyi ortalamayla bitirip kendini garantiye almak olanlar
Dünyayı, çevresini sorgulamaktan aciz. İnsanlığa yeni birşey katmak için bi çabası değil fikri bile olmayan tek isteği düzenin bi kenarında sonsuza kadar banka kredileri ödeyerek yaşamak olan kendindeki potansiyelin farkında bile olmadan geleceğinden uzaklaşan üniversite öğrencileri
9. Üniversiteleri geleceği inşa etme sahası değil ticarethane olarak gören yöneticiler
Yukarıda bahsettiğimiz tüm sosyal etkenler yetmezmiş gibi işleri daha da zorlaştırmaya çalışırcasına insanları bir an önce okulu bitirip çarkların arasına sıkıştırmaya çalışan, devlet üniversitelerinde ailelerinin dişinden tırnağından arttırarak gönderdiği harçlıklarla eğitimini sürdüren öğrencilerin işlerini daha da içinden çıkılmaz hale getiren yöneticiler