Odaya Girip 'Ben Ne Yapacaktım?' Diye Soranlar Toplanın! Beynimizin Sıfırlanma Sebebi: "Kapı Aralığı Etkisi"
Bu içerik hazırlanırken BBC ve Psychology Today sitelerinden yararlanılmıştır.
Hafızanızın 'kapıdan şöyle bir bakıp çıkacaktık' boşluğuna düştüğü kapı aralığı etkisi hepimizin başına gelmiştir...
Salondan mutfağa su almaya diye gidip kendinizi tezgaha dayanmış beklerken buluyorsanız, hoş geldiniz!
Neden halı desenlerini inceliyorum sorusunu bir grup bilim insanı da sormuş.
Notre Dame Üniversitesi’nden Gabriel Radvansky, Sabine Krawietz ve Andrea Tamplin tarafından yapılan bir deneyde basit değişiklikler yapıldığında insan hafızasının nasıl etkilendiği gözlemleniyor.
Katılımcıların sanal bir ortamda gerçekleştirdiği deneyde, bir oda içerisindeki eşyaları yeniden düzenlemeleri isteniyor. Aynı oda içerisinde eşya değişikliği hafızamızla oyunlar oynamıyor ve yine amacımızı hatırlayabiliyoruz. Fakat katılımcıların bu eşyaları bir başka odaya koymaları istendiğinde, beynimiz kısa süreli bir hata veriyor ve kısa süreli amnezi yaşamamıza sebep oluyor.
Beyniniz yenileniyor sizi kısa süre bekleteceğiz...
Zeka ile yakından uzaktan alakası olmayan kapı aralığı etkisi sadece işlemcinizin kısa süreli kendini yenileme ihtiyacı hissetmesi ile alakalı. Kişiden kişiye göre değişen kısmı ise, birden fazla işe odaklanarak çalışan insanlarda hafızalarının yenilenme süreci, dikkat dağınıklığına sahip veya tek işe odaklı çalışan insanlara oranla daha hızlı sonuç veriyor.
'Anahtarı unuttum' farkındalığını siz yaşamıyorsanız da mutlaka bir yerlerde, birileri sizin yerinize yaşıyordur...
Neden mi?
Beynimiz günlük rutin aktivitelerimiz dışında, farklı bir iş için çalışırken odağımızın büyük bir yoğunluğunu arka planda bu işe harcıyor. Kafamızı kurcalayan asıl işimizin (işe geç kalma) yanında ortaya çıkan anlık planın (evden çıkarken anahtarlarını unutma) üstüne mekan değişikliği de gelince tam evden çıkarken kapı eşiğinde dikilmenize sebep oluyor.. Kısacası biz küçük planlar yaparken, beynimiz bize oyunlar oynuyor.
Teorilerden biri de, atalarımızın 'biraz da bunlar uğraşsın' diye bıraktığı miras olabilir!
Yoğun hayat koşuşturması diye söylendik ama geçmişte mağarada yaşayan bir insanla karşılaştırınca biraz trajik oldu. Bir yanda yetişmesi gereken evraklar diğer yanda hayatta kalma çabası...
Beynimizin geçmişten günümüze evrildiği süreçte hala bazı karar aşamalarımızın o döneme dayandığına dair teoriler var. Mesela eskiden göç etmek belki de en sancılı süreçlerden biriydi. Sonu bilinmeyen bir yola çıkmakla, evde yer değiştirmek beynimizde aynı karar alma bölgemizi tetikliyor. Geçmiş çağlarda hayatta kalma dürtüsüyle eski mağarayı unutmaya eğilimli bir işlem süreci, günümüzde de aynı şekilde iç güdüsel bir unutkanlığa yol açma bulgusu bambaşka hayat koşullarında karşımıza çıkıyor olabilir!
Bak komşunun çocuğuna o böyle yapıyor mu? Evet o da yapıyor.
Beynimizle alakalı hala tam olarak çözemediğimiz birçok konu var, bazen böyle hatalar, bilim insanları için ipucu olurken, büyük resmi görmelerini sağlıyor. Kısacası içiniz rahat olsun bunu herkes yaşıyor, hepimiz o halının desenlerinde kaybolduk... 🧠
Yorum Yazın
Suç mağaralara kapı yapmayan atalarımızda.
Evrimin neresinden dönülse kardır . ;D