Toplu Taşımada "Yer verme" olgusu

Toplu taşımada 'yer verme' 15-40 yaş aralığında gün içinde zorunlu olarak belirli saatlerde toplu taşıma kullananların hemen her gün yaşadığı çelişkilerin başında geliyor .

İşçi saatleri olarak adlandırılan saatlerde toplu taşıma aracına bindiniz, boş bir koltuk bulup oturabilen şanslılardan oldunuz ve tüm koltuklar dolduktan sonra 'yaşlı' ya da 'öncelikli' olduğunu düşündüğünüz kişi otobüse bindiğinde müthiş bir diyagram çalışmaya başlıyor beynimizde.

Acaba bu saatte ne işi var bu araçta? 

Akla gelen ilk soru bu oluyor. Acaba gezmeye mi çıktı yoksa bir mecburiyeti var mıydı?

Ben zaten tüm gün çalıştım / çalışacağım. hemen ardından akla gelen mazeret.

Daha acımasızların aklına gelen ise 'Ayakta gitmeyi göze alamayacak olsaydı bu araca binmezdi' şeklinde de kendini gösterebiliyor.

Acizane bir tavsiyem;

Öncelikle toplu taşıma araçlarında 'öncelikli kişi' kavramına saygı göstermeli bu insanlar için ayrılmış yerleri onların istifadesi için terk etmeliyiz. Buraları işgal eden bir duruma düşmemeliyiz.

Empati yapmalıyız. Kendi anne/babamız, eşimiz bu insanın yerinde olsa araçtaki kişilerin nasıl davranmasını beklerdik? İşte o davranışı kendimiz göstermeliyiz.

Sabah erken saatte toplu taşıma aracında olan yaşlı hastahaneye gidiyor olabilir. Hemen negatif düşünceler girmemek lazım. Ben ayakta kaldığımda ne kadar yoruluyorsam o çok daha fazla yoruluyor çünkü gücü daha az.

İnsanlara 'iyilik' yapmak en çok iyilik yapanı memnun eder. Merhametli olmak güzel bir erdemdir.

Bir de 'iyilik' yapıyorum gibi görünmek var. Uzun süre oturup ineceği zaman birisine işaret edip 'gel buraya otur' diyenler var ki beni en çok kızdıranlar da bu tipler. Madem yer vermek istiyordun bu kadar uzun süre neden oturdun. Başkası oturacakken yer vermek senin iyiliğin mi yoksa o başkasının iyiliği mi?

Öncelikli kişilerin de toplu taşıma araçlarında bu merhamet olgusunu suistimal edecek şekilde davranmaması gerekir.

Bir keresinde yaşlı bir adamın genç bir çocuğu yerinden kalkması için zorladığına şahit olmuştum ki bu durumda yaşlı adam daha kabahatli bence.

Bir de 2-3 duraklık mesafeler için illa oturacağım diye rahatsızlık verenleri unutmayalım. 10 dk.'lık bir sürede ayakta kalmak sanırım çok zor olmasa gerek.

Toplumsal sorunlar karşılıklı anlayış, fedakarlık ve empati ile çözülür.

Ahlaklı, faziletli, erdemli olmak bizi insan yapan unsurlardır. Biz önce kendi insanlığımıza sahip çıkalım.

Lütfen 'insan' olalım.