Milyonlarca Yıl Önce Dinozorların Neslini Tüketen Gök Taşının Kuşlara Nasıl Zarar Vermediği Biliyor muydunuz?
66 milyon yıl önce bir gök taşı Dünya'ya çarptığında korkunç olayların meydana gelmesine sebep oldu. Şok dalgaları, yangınlar, asit yağmurları, tsunamiler, yanardağ patlamaları ve nükleer kışa benzer koşullar hayvan türlerinin %80'ini ortadan kaldırırken kuşlar hayatta kalmayı başardı. Nasıl hayatta kaldıklarını merak ediyorsanız içeriğimize buyurun. 👇
İyi korunmuş bir kuş kafatası üzerinde yapılan inceleme, kuşların nasıl hayatta kaldığını ortaya koydu.
O dönemden kalma kafatası incelendiğinde, kuş türlerinin beyinlerinin serebrumlarının (beynin ön bölgesi) çok daha büyük olduğu görüldü. Bu ön bölge pek çok süreçten sorumlu olduğundan, kuşların hayatta kalmasına tam olarak nasıl yardımcı olduğu bilinmiyor.
Çalışmayı yürüten bilim insanlarına göre hayatta kalmalarının davranışsal esneklikleriyle ilişkisi var.
Beyinlerinin ön kısmı daha büyük olan kuşların, davranışlarını çevrenin değişim hızına ayak uyduracak şekilde değiştirebildiği düşünülüyor. Dolayısıyla gök taşı çarptıktan sonra gerçekleşen afetlere ve oluşan ekstrem koşullara diğer türlere kıyasla daha rahat uyum sağlamış olabilirler.
Kuş kemikleri hassastır ve fosilleri nadiren iyi korunur.
Dolayısıyla, beynin içerisinde bulunduğu kafatasları, bilim insanları tarafından pek incelenememiştir. Ancak araştırmacılar birkaç yıl önce Amerika'nın Kansas eyaletinde 87 ila 82 milyon yıllık bir kaya formasyonunda, iyi korunmuş bir Ichthyornis (Kretase döneminde yaşamış dişlek bir kuş) fosili buldu.
Kafatasında neredeyse hiçbir eksik olmayan fosil, hem bu tür hem de kuş fosilleri arasında en iyi korunanlardan biriydi.
Fosilde kafatasını oluşturan kemiklerin çoğu yerli yerinde bulunuyordu. Bilim insanları, bu kemiklerin çoğunu ilk kez inceleme fırsatı elde etti. Kuşun yüz iskeletini ve beyin yapısını dijital ortama aktarmak ve yeniden yapılandırmak için röntgen ve tomografisi çekildi.
Günümüzde yaşayan kuşların beyinlerinin ön kısmı, diğer kısımlarına göre aşırı büyük.
Beynin ön kısmı aynı şekilde toplu hâlde yok olmadan önce geç Kretase döneminde yaşamış kuşlar ve dinozorlara göre de epey büyük. Günümüz kuşlarının yakın akrabası olan Ichthyornis'in büyük bir beyin ön kısmına sahip olmadığı düşünülecek olursa, bu evrimsel değişimin günümüzde yaşayan kuşların atalarında meydana geldiği söylenebilir.
Ön beynin büyük olması, hayatta olan kuşların atalarına evrimsel bir avantaj sağlamış olabilir.
Böylelikle kuşlar, küresel iklim değişikliğine neden olan felaketlerden ve kitlesel yok oluş olaylarından sağ çıkmayı başarmış olabilir. Bu hipotez, diğer dinozor türleri ortadan kalkarken yalnızca şu anda hayatta olan kuşların kurtulmasını açıklıyor.
Öte yandan Ichthyornis'in beyninde şaşırtıcı bir şeye rastlandı.
Vulst olarak adlandırılan ve daha önce kitlesel yok oluşun ardından yaşayan kuşlarda görüldüğü bilinen bu yapının, uçuşta rol oynayan görsel ve duyusal işlem merkezi olduğu düşünülüyor. Dinozorların devrinde yaşamış bir kuşta vulsta rastlanması, milyonlarca yıl önce yaşayan antik kuşların beyinlerinin tahmin edilenden çok daha karmaşık olduğunu ortaya koydu.
Kuşun beyin yapısı analiz edildiğinde, kuş beyinlerinin zaman içerisinde düzenli olarak gelişmediği görüldü.
Bunun aksine kuşlar, karmaşık bir beyin yapısı mozaiği geliştirmiş. Yani her şeyin zamanla doğrusal ilerleme katederek daha karmaşık ve daha iyi uyarlanmış hâle geldiği bir beyin yapısında söz edemiyoruz. Zaman içerisinde farklı kombinasyonlarla eklenen parçaların varlığından söz ediyoruz.
Yorum Yazın
Vay canınaaaa... ne diyo bu????
Sadece evden basit işler yaparak her gün 300 ila 500 € arasında kolayca kazanıyorum. Tam zamanlı öğrenciyim ve sadece gündde 3 saat bu işi yaparak geçen haft... Devamını Gör