İş Yerini Cehenneme Çeviren Kişilerde Bugün: 20 Adımda Pasif Agresif Tipleri Tanımak
Hiç zor değil: Sürekli işi yokuşa sürer, geciktirir veya zamanında bitirmezler. Örneğin unuttum derler. Yardımcı olacağını ya da işi yapacağını söyler fakat yapmazlar. Bazen sadece ‘hayır’ diyerek çözebilecekleri basit konularda bile kabul etmiş ve uyum sağlamış gibi görünüp daha sonra işi sabote etmeye eğilimlidirler. Kızgın ve sinirlidirler, eğer üzerlerine gidilirse işi erteler, küser ve kızdıkları kişinin dedikodusunu yaparlar...
Bu tipleri nasıl tanıyabileceğimize bakalım:
1. Kendilerinden beklenenlere, istenenlere asla açık bir şekilde karşı gelmezler.
Ama isteksizlikleri, öfkeleri, saldırganlıkları ve daha çok pasif direnişli davranışlarıyla, bir nevi savunma mekanizması geliştirmiş oluyorlar.
2. Kendilerine iletilen fikrin öyle düşünmeseler de çok harika bir fikir olduğunu aktarabilirler;
Ancak hiçbir şekilde fikrin gerçekleşmesi sürecinde destek vermezler.
3. Yöneticinin kendisi yerine ekip arkadaşını diğer kişiler önünde övmesinden rahatsız olurlar.
Söz konusu ekip arkadaşını bambaşka bir konuda yetersiz gösterecek bir eksiği gösterebilir; hatta daha önceden fark etmiş olsa bile o an fark etmiş gibi davranabilirler.
4. Daha önce ‘yapacağım’ dediği raporu 2 gün gecikmeyle ve bile bile eksik olarak teslim edebilirler.
Uyarınca da, ‘Aaa!!, onu da mı bekliyordun, hiç farkında değilim’ veya ‘Unutmuşum’ gibi bahaneler üretebilirler.
5. "Ben gerekeni yaptım - bu iş bu kadar olur’ deyip işin içinden çıkarlar.
Sorumluluk üstlenmeyebilir, mesela çok acil ve kritik bir bilginin hemen dikkate alınmasını sağlamak yerine konunun ciddiyetini bildiği halde ‘Masana not bırakmıştım, görmedin mi yoksa?’ diyebilir veya ‘Sen biliyorsun sanıyordum, bilmiyor muydun?’ diyebilirler.
6. Son dakikada ‘Vallahi sordum ama bir cevap vermediler’ diyebilirler.
‘O iş bende sen merak etme’ diye işi üstlenmiş gibi yapıp - eğer siz ona güvenir, işi yapacağını zanneder ve takip etmezseniz - kasıtlı olarak işi aksatabilirler.
7. Terfi, zam gibi beklentilerini yönetime veya İK’ya aktarmazlar;
Ancak diğer kişilere sürekli daha fazlasını hak ettiklerini, haksızlığa uğradıklarını söyleyip dururlar.
8. Yöneticinin aldığı kararları eleştirip, bunu yöneticinin kendisine değil diğer kişilere söylerler.
'Ne saçma bir iş yapıyoruz, ne gerek var ki şimdi buna!’ diyerek şikayet edebilirler. Genelde dedikodu yapmaya yatkındırlar, kişilerle ilgili olumsuz düşüncelerini kişinin kendisinden saklayıp başkaları ile paylaşmaya bayılırlar.
9. Kendisinden beklenen işler için sürekli ‘şimdi bakıyorum’ derler.
'Yapacağım’, ‘az kaldı’, ‘bitmek üzere’ diyerek işi devamlı ve kasten ertelerler.
10. Destek istediğinizde, baştan çözemeyeceğini düşünse de yardımcı olmaya çalışıyor gibi davranırlar.
‘Ya tabii mutlaka çözülmesi lazım, konuşur hallederim’ gibi ifadeler kullanabilir ancak çözüm için dişe dokunur bir çaba göstermeyip, sonunda da ‘Denedim olmadı’ diyerek sizi zor durumda bırakırlar.
11. Yönetici pasif-agresif, örneğin hastalanıp işe gelememişseniz bunun acısını bambaşka bir konuda mutlaka çıkarır.
‘Önemli değil, senin sağlığın daha önemli’ deyip, aslında çalışanı içten içe suçlamaya devam edebilir ve başka bir ortamda hak ettiği bir primi/ödülü almasına engel olur.
12. Zaten her şey beni buluyor diye söylenip dururlar.
Bir sorun yaşandığında, suçun kendisinde olduğunu farkedip, tepki almamak için ‘kimseye kendimi ispat edemiyorum’ gibi ağlamaklı ifadeler kullanarak kendilerini mağdur gösterirler.
13. Kadınlarda daha çok görülüyor.
Araştırmalara göre pasif agresif davranış şekli daha çok kadınlara özgü oluyor. Bir başka deyişle ‘agresyonun kadınca ortaya konuş şekli’ biçiminde ortaya çıkıyor.
14. Bunun nedeni çocukluktan itibaren kadınların 'açık saldırganlık' göstermelerinin aile ve toplumsal kurallarca engellenmesi olabilir.
Özellikle iş yerinde kadın olmanın yükselmeye ve yönetici olmaya engel olduğu yaygın kanısı nedeniyle de, direkt karşı koymalar kadınlar tarafından çok uygulanamıyor olabilir.
15. Ama bu erkek yöneticilerin benzer yöntemleri kullanmadığı anlamına gelmez.
Erkeklerde özellikle kaybetme ve başarısız olma korkusu bu davranışları körüklüyor.
Peki ne yapalım?
16. Pasif agresiflerle başa çıkmak için öncelikle sabırlı olmamız gerekiyor.
Çünkü öfkelerini ve kızgınlıklarını dolaylı olarak, yani kendilerinden bekleneni yapmayarak gösteriyorlar.
17. Pasif-agresif tutumun kolay kolay değişmeyeceği bilinmeli.
Çocukluktan gelen ve otomatik hale gelmiş bu davranış biçimi kişilerin savunma mekanizmalarını destekler. Eğer işe ve ilişkilere çok yansıyan problemli bir durum oluşmuşsa, bu kişilere yardım alması önerilebilir.
18. Yoruma açık ortamlardan beslendikleri için, bu tiplere karşı açık ve direkt olunmasında fayda var.
Olumsuz sonuçlanan bir durumun hemen ardından kişiye net geribildirim vermeli, ‘Keşke böyle yapmasaydın’ gibi çözüm içermeyen veya ‘Nasıl böyle davranırsın’ gibi suçlayıcı ifadeler yerine ‘Bundan sonra mutlaka şu şekilde hareket etmeni bekliyorum’ gibi net yönlendirmeler yapılmalı.
19. Kontrollü ve soğukkanlı olalım; onu eleştirirken kendimizi de aynı şekilde davranır bulmayalım.
Konunun ‘kişisel’ hale gelmesine izin vermemeli, problem yapılması gereken ne ise sadece ona odaklanılmalı. Konuyu değerlendirirken ‘Söylediklerinden şunu anlıyorum..’ gibi ifadelerle yansıtma yapmak ve konunun özünden sapmasına izin vermemek işe yarayabilir.
20. Teşvik edici ve yapıcı bir iletişim dili kullanmaya çalışmak da yardımcı olabilir.
Böylelikle bir ihtimal pasif agresif kişinin zamanla nispeten sakinleşip, deyim yerindeyse ehlileşip, size uyum göstermesini sağlayabilirsiniz...
Harvard Business Review
Yorum Yazın
akşam olsa da eve gitsem diyorum, her gün , her lanet olası gün hem de -.-
#13'teki kadın kim?