Doğarken Neden Ağlarız?-1 Delinin Günlükleri

İnsanların doğarken neden ağladığının bir çok nedeni olabilir. Fakat ağlamanın da tıpkı gülmek gibi bir his olduğunu düşünürsek. O halde neden doğarken gülmüyoruz? sorusu da ayrıca kafa karıştırıcıdır.

Bilinenden bilmeyene gitmek insanı hep korkutur. İçgüdüsel olarakta endişelendirir. Bebeğin anne karnındaki yeri de bebek için bilinendir. Ne zaman ki anne rahminden çıkıp gözlerini açtığında bilinmeyen bir dünya ile karşı karşıyadır. Artık anneden kopmuştur. Bebeğin ağlayışı da bu yüzdendir.

İşin bilimsel boyutu da var tabi o da şöyledir:

''Bebekler ana rahminde akciğerleri olduğu halde hava ile soluk alıp vermezler, solunum işlemini plesenta sıvısı ile yaparlar ve akciğerleride bu sıvı ile doludur. İşte bebekler doğdukları zaman ağlayarak bu sıvıyı dışarı verirler ve akciğerlerini havayla oldururlar. Doktorların yeni doğan bebekleri baş aşşağı tutarak popolarına vurmalarıda bu olaya yardım etmek içindir. Oksijen akciğere ilk girdiğinde yanmaya neden oluyor bunun verdiği acıda bebeğin ağlamasına neden olur.''

Bilimsel olarak neden ağladığımız ortada ama yine de insanoğlunun doğarken ağlamasını ney in tarihteki hikayesine benzetiyorum ben.

Ney'in sesi neden hüzünlüdür hiç merak ettiniz mi?

Onun da tarihte şöyle bir hikayesi vardır:

Ney sadece bir kamıştır. Ama bir kamışın o denli hüzünlü bir sese sahip olması şaşırtıcıdır. Ney in hüzünlü sesi de kendi ana vatanından kopmuş olmasının bir serzenişidir. Çok kısa anlattım ama hikaye özet olarak böyledir.

Biz de toprağından koparılan o kamış gibi bizim için anavatanı olan anne karnından koptuğumuz için ağlıyoruz sanırım.