Türk Erkeklerinin Kavgadan Önce Yaptığı 11 Klasikleşmiş Ritüel
Kavga, dövüş… Bunlar kötü şeyler. Ancak, maalesef kimi zaman insanlar buna mecbur kalabiliyor hiç istemeseler de. Gerçi, bazıları istiyor. O ayrı mesele. Türk erkeği olarak öyle direkt kavgaya dalmayı pek sevmiyoruz. Yazılı olmayan kurallarımız var kavgayla ilgili. Bu ritüelleri gerçekleştirmeden yapılan kavgayı kavgadan saymıyoruz. İşte bunlardan bazıları
1. Başlangıç olarak: “Ne bakıyon lan!”
İstatistiklere göre Türkiye’deki kavgaların %83.7′si “Ne bakıyon lan!”dan dolayı çıkmaktadır. Bakmak bizler için büyük kavga sebebidir. Birçok kavga yolda orda burda yürürken rakibinize baktığınız için patlak vermektedir.
2. Rakibe korkutucu gözlerle dik dik bakmak
Kavganın olmazsa olmazlarındandır. Rakipler öncelikle birbirlerini gözleriyle korkutmaya çalışırlar. Bakışlarından resmen alev fışkırır. Bütün kin, nefret gözlerde doluşup rakibin gözlerine doğru akar. Bazıları işi iyice saykolaştırıp rakiplerinin alınlarına gözlerini faltaşı gibi açarak bakar.
3. “Sen kimsin lan” klişesi
Kavga eden kişiler birbirlerini tanısalar da tanımasalar da bu soruyu mutlaka birbirlerine sorarlar. Kaçınılmazdır. Cevap de büyük çoğunlukla, “Asıl sen kimsin lan!” şeklinde olur.
4. Orayı burayı psikopatmışçasına yumruklamak
Rakibe dalmadan önce yapılan harekettir. Bunu herkes yapmaz. Ama, rakibe korku salmak için birebirdir. Duvarı, taşı, demiri ne varsa yumruklar bu tipler. Elleri acısa da belli etmezler. O eforu rakibe sarfetse belki de dövüşü kazanır, ancak bunu akıl edemezler.
5. Horoz gibi diklenmek
Kavgadan önce rakiplerin en çok yakınlaştıkları andır. Kafa kafaya gelirler, ancak kafa atmazlar. Gayet samimi görüntüler ortaya çıkar. Kavgayı izleyenler öpüşeceklerini zanneder.
6. Kavgada memleket belirtme eşiği
Güzel yurdumuzun farklı yörelerinden insanlar birbirleriyle kavga ettiklerinde memleketlerini mutlaka belirtirler. Bunun rakibi korkutacağını zannederler. Bunun için nedense genelde doğu illeri tercih edilir. Bilecikliler bile Tunceli’liyiz, Manisalılar Van’lıyız derler.
7. “Benim arkam sağlam. Tanıdıklarım var” replikleri
Memleket belirtmek işe yaramadıysa devreye bu girer. “Sen x’i tanıyor musun? Benim akrabam.”, “Asıl sen y’yi tanıyor musun? Bizim mahallede oturuyor. Kardeşi sınıf arkadaşım.” tarzı cümleler kurarlar. Amaç, mahallenin iti kopuğuyla aralarının iyi olduğunu gündeme getirmektir.
8. Kavga öncesi ceketi, gözlüğü çıkarma faslı
Bu artık kavganın kaçınılmaz olduğunun kanıtıdır. Ceket, gözlük, cüzdan gibi nesneler çıkarılıp yakındaki bir arkadaşa verilir. Tabii, telefon da. Kavgadan önce bir beş on dakika bununla harcanır. Abartıp gömleğini çıkaranlar da görülebilir.
9. “Orası benim ameliyatlı yerim” bahanesi
Rakibin sert yumruklarına karşı önlem alamayan gencin arkasına sığındığı bahanedir. Halbuki ameliyat falan yoktur ortada.
10. “Kaçın polisler geliyor” karmaşası
Dayak yiyen tarafın kavgayı bir an önce bitirmek için denediği yollardan biridir. Emniyet güçlerinin lafı bile herkesi çil yavrusu gibi dağıtır.
11. “Beni öldürün yoksa başına bela olurum” tehditi
İçi boş ve kof bir tehdittir. Dayak yiyen gencin gururunu kurtarma çabasından başka bir şey değildir.