Ercan Altuğ Yılmaz Yazio: Antik Uygarlıklardan Dijital Kalıntılar / The Sumerian Game
Bundan iki sene önce UI arayüz tasarımcısı ve popüler kültür tarihçisi Kate Willaert, paylaştığı tweet dizisinde anlatı tabanlı ilk video oyun yazarının bir kadın olduğunu ve bu oyunun bir Wikipedia içeriğine bile sahip olmadığını söylüyordu.
Willaert, The Sumerian Game’den söz ediyordu.
Gerçekten de dijital oyun camiasında oyun anlatı ögelerinin ve anlatıcılığın yeri büyük bir önem taşırken The Sumarian Game’den pek az kaynakta bahsedilmiştir. Neyse ki Willaert ve Youtube kanalı Arcadology oyun hakkındaki değerli detayları bizimle paylaşıyorlar.
Gelin bu detaylardan bazılarına yakından bakalım.
Krallığın Gizli Kahramanı Mabel Addis
Oyunun hem tasarımcısı hem de yazarı Mabel Addis New York’taki Katonah ilkokulunda bir öğretmen. Her yıl öğrencileri için oyunlar yazmak ise onun için büyük bir keyif kaynağı..
The Sumerian Game 1964’te Sümer Projesi kapsamında tasarlanıyor.
IBM tarafından başlatılan bu proje hiç de yabancısı olmadığımız Mezopotamya uygarlıklarından biri olan antik Sümerlerde, krallığın doğal afetlere ve teknolojik gelişmelere verdiği tepkilerin bir simülasyonunu yapmayı amaçlıyor. Mabel Addis ise IBM çalışanı William McKay tarafından programlanan oyunun yazılması ve yürütülmesiyle görevlendiriliyor.
Oynanış
Aynı zamanda eğitsel bir oyun olma özelliğini taşıyan The Sumerian Game, öğrencinin zaman paylaşımlı IBM 7090 ana bilgisayarına ve bir slayt projektörüne bağlı bir IBM 1050 terminalini kullanmasını gerektiriyor.
Oyun başlamadan önce oyuncu kasetle senkronize edilmiş bir slayt gösterisini izleyerek Sümer dünyasıyla tanışıyor.
Bu açılıştan sonra, oyuncu artık Sümer şehir devleti Lagash'ın Luduga isimli hükümdarı olduğu konusunda bilgilendiriliyor. Hükümdarın amacı krallığını sağlıklı tutmak için kaynak yönetimi kararları vermek. Yani oyunun birincil amaçlarından biri öğrencilere temel ekonomik prensipleri öğretmek. Hükümdar rolündeki oyuncu ayrıca kendisine verilen durum raporlarını inceleyerek kraliyet emirlerini de düzenliyor.
Oyun boyunca bilgisayar oyuncuya metin aracılığıyla önerilerde bulunarak ortaya çıkan gelişmelerle (örneğin, nüfus artışı, sel veya yangın gibi yıkıcı veya teknolojik ilerlemeler gibi olumlu) ilgili danışmanlık görevini yerine getiriyor.
Oyunun başlangıç aşaması temel olarak tarımsal sorunların çözülmesine odaklanıyor. İkinci kısımda ise oyuncu Luduga II olarak oyuna devam ediyor. Belki de ardıllarından biri sayılabilecek Civilization’daki teknoloji ağaçlarını (tech tree) andıracak şekilde The Sumerian Game, üretim fazlası tahılı kullanarak oyuncunun yeni araçlar geliştirmesine de olanak sağlıyor.
Oyunun son aşaması ise oyuncunun ticareti ve değişen ekonomiyi anlamasına yardımcı oluyor.
The Sumerian Game’i kendinden önceki kaynak yönetimi oyunlarından farklı kılan bir takım noktalar var. Öncelikle bu oyun, iş dünyası için değil, öğrenciler için tasarlanmış bir oyun. Yani ilk “edutainment” [eğlenceli eğitim/eğitlence] oyunu olma özelliği taşıyor. İkinci olarak, önceki yönetim oyunları işletme yönetimi için hazırlanmış olmaları sebebiyle yetişkinleri hedef alıyor ve hikaye anlatmaya girişmiyor. The Sumerian Game, özellikle 1966 yılında kapsamlı bir revizyonla oyuna anlatısal bir deneyim sunma özelliğini kazandırıyor.
The Sumerian Game, eğitimin geleceği üzerine kafa yoran kitlelerin de ilgisini çekiyor. Yeni eğitim tekniklerinin denendiği Philadelphia John Hancock Demonstration School 1968 yılında The Sumerian Game’i problem çözmeyi öğretmek amacıyla kullanıyor. Fakat oyun için gerekli altyapının kurulumu fazla maliyetli olduğundan oyun eğitim sisteminde geniş bir kullanıma ulaşamıyor. Yine de hem anlatıların hem de eğitimde yenilikçi girişimlerin (kuşkusuz bunlardan biri de oyunlaştırma) önemini bir kez daha hatırlatan The Sumerian Game bizi oyunlarla ilgili keşfedilecek hazinelerin izini sürmeye teşvik ediyor.
The Sumerian Game ile ilgili daha fazla bilgi için:
Kate Willaert’in makalesi: THE SUMERIAN GAME: THE MOST IMPORTANT VIDEO GAME YOU’VE NEVER HEARD OF
Bu yazı Gamfed Türkiye Gönüllülerinden Pelin Koç ‘un katkılarıyla yazılmıştır.
Yorum Yazın
müthiş hikayeymiş