Dünyanın En Meşhur Mimari Yapılarından Eyfel Kulesi'nin İnşa Edilmesinin Sebebi Neydi?
Eyfel Kulesi'nin dünyanın en meşhur mimari yapılarından biri olduğu hepimizin malumu. Peki kaçımız bu kulenin yapılmasının ardındaki sebebi biliyoruz? Gelin açıklayalım...
Eyfel Kulesi'nin dünyanın en ünlü mimari yapılarından biri olduğu kuşku götürmez.
Öte yandan kendisi pek de bir amaca hizmet ediyor gibi görünmüyor. O halde niye inşa edilmiş olabilir?
Eyfel Kulesi'nin inşası 1887'de başladı ve 1889'da sona erdi.
Yapıldığı dönemde 300 metre yüksekliğiyle zamanının en uzun binası oldu.
Hâlâ da Paris'in en yüksek mimari yapısı olmayı sürdürüyor.
Kule adını Gustave Eiffel'den alıyor.
Kendisi kulenin inşaatından sorumlu şirketin başındaydı.
Bu şirkette çalışan ve kulenin tasarımından sorumlu iki mimarın adı ise Maurice Koechlin ile Émile Nouguier idi.
Kulenin inşaatı duyurulduğunda haber, dönemin sanatçıları tarafından eleştiriye karşılandı.
Bir grup sanatçı aşağıdaki ortak metne imza attılar:
'Paris'in el değmemiş güzelliğine kendini tutkuyla adamış biz yazarlar, ressamlar, heykeltıraşlar ve mimarlar; Fransız zevk anlayışının karşısında canavarca dikilen (...) bu yapının inşasını protesto ediyoruz.
Böyle saçma bir yapının Notre Dame'ı, (...) Louvre'ı gölgelediğini biraz durup hayal edin. Birer anıt olarak dikilen neyimiz varsa kendisi yüzünden bir kabusta silinip gidecektir. (...)'
Bu itirazı anlamak için bize artık klasik gelen bu kulenin o zamanlar son derece modern durduğunu hatırlatalım.
Eyfel Kulesi mühendislik ile mimarinin bir evliliğini simgeliyor. Bu evlilik ilerleyen yılların mimari anlayışını da belirleyecek ve o güne dek benzeri düşünülmemiş yapılar doğuracaktı.
Esas soruya dönelim: Bu kule neden inşa edildi?
Kule, esasında Fransız Devrimi'nin yüzüncü yıl dönümünü kutlamak için, uluslararası bir fuar olan Exposition Universelle'de ilk kez kamuya sunulmak amacıyla inşa edildi.
Exposition Universelle, ilk kez 1791'de Prag'da başlayan ve şehir şehir gezen bir ulusal başarılar fuarıydı.
Prag'daki ilk Exposition Universelle için Mozart, Titus'un Merhameti adlı operayı yazmıştı örneğin.
Bu tarz fuarlar sanayi ve mühendislik odaklıydı, zira 18. yüzyıl ve sonrasında teknoloji çok hızlı gelişiyordu.
İçinde gazeteci, bilim insanı, mühendis ve turistlerin de olduğu çok kapsamlı bir ziyaretçi profili fuarda birçok icada ilk kez tanık oluyordu.
Bunlar içinde önemli icatlar kadar tuhaf icatlar da vardı.
1876'da Philadelphia'daki fuarda çekilmiş bu fotoğrafta gördüğünüz dünyanın en büyük bıçak ve çatalı gibi.
Böylesi fuarlar için yeri gelince sıfırdan binalar ve yapılar da inşa edilirdi.
Melbourne'da 1880 fuarı için inşa edilmiş bu bina günümüzde de yerinde aynen duruyor.
Tıpkı Barselona'da 1883'teki fuar için inşa edilmiş Zafer Takı'nın hâlâ yerinde durduğu gibi.
Ancak bu yapıların çoğu kalıcı olması amacıyla inşa edilmedi.
Eyfel Kulesi'nin de 1909'da yıkılması planlanıyordu.
Fuarlarda sadece ev sahibi ülkenin eserleri de yoktu, başka ülkeler de kendi başarılarını götürüp sergileyebiliyordu.
Bu da ülkeler arasında rekabetçi bir ortam yaratıyordu.
Bunu bildiğimizde Eyfel Kulesi'nin varlığı da daha anlaşılır oluyor.
Fuarın rekabetçi ortamında Fransa'nın mimari ve mühendislik düzeyinde bir harikaya imza atmak istemesi, ortaya günümüzün en meşhur simgelerinden birini çıkardı.
Anlayacağınız olayın özünde biraz da gösterişçilik yatıyor!
Sanayi Devrimi'nden kalan bu kendine has yapı, ilk başta nispeten manasız olsa da günümüzde bir ikona dönüşmüş ve yaratıldığı dönemin bir temsilcisi olmuş durumda.
Bu içerikler de ilginizi çekebilir:
Yorum Yazın
Bildiğin elektrik direği mk.
3 tane Bala lı hurdacıyı götür Eyfele . 2 günde tarihten silerler o kuleyi . Paramparça eder satarlar valla :D