12 yılda 12 bin 686 işçi hayatını kaybetti!

Her gün işçiler ölüyor. İşçi ölümleri adeta katliam boyutuna ulaştı. Ölümler genellikle üretim maliyetini düşürmek için işçinin güvenliğinden feragat edilmesinden kaynaklı gerçekleşiyor. Özellikle AKP'nin iktidara geldiği tarihten itibaren yaşanan işçi ölümleri bunun bir katliama dönüştüğünün açık göstergesi.

İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi, AKP’nin iktidara geliş tarihi olan 3 Kasım 2002’den bu yana iş cinayetine kurban giden işçiler ile 2014 Ekim ayı iş cinayetleri raporuna ilişkin yazılı açıklama yaptı. 

AKP’nin iktidara gelişinin 12’nci yıldönümü olduğunun bilgisinin verildiği açıklamada, “Bu yıllarda şimdi Cumhurbaşkanı olan Recep Tayyip Erdoğan başta olmak üzere, Başbakan Ahmet Davutoğlu, Çalışma Bakanı Faruk Çelik, Enerji Bakanı Taner Yıldız ve diğer AKP’li kurmayların dilinden ‘ekonomik kalkınma’, ‘büyüme”, ‘ileri Türkiye’ ve şimdi de ‘yeni Türkiye’ sözleri eksik olmadı” denildi. Geçen 12 yıl boyunca işçi sınıfı açısından değişen bir şeyin olmadığına, aksine çıkarılan yasalarla güvencesiz çalışma koşullarının daha da arttığına vurgu yapılan açıklamada, “İşte ‘yeni Türkiye’ Ermenek, Isparta, Torunlar, Soma, Tuzla, Davutpaşa, Ostim, Kozlu. AKP’li 12 yılda en az 14 bin 455 işçi yaşamını yitirdi. İşte 12 yılın özeti bu” ifadelerine yer verildi.

AKP'nin iktidara gelişinin ardından devam eden yıllarda iş cinayetlerinde bir artışın gözlendiğine dikkat çekilen açıklamada, veriler şu şekilde aktarıldı: “2002 yılının son iki ayında 146, 2003 yılında 811, 2004 yılında 843, 2005 yılında bin 96, 2006 yılında bin 601, 2007 yılında bin 44, 2008 yılında 866, 2009 yılında bin 171, 2010 yılında bin 454, 2011 yılında bin 710, 2012 yılında 878, 2013 yılında bin 235, 2014 yılının ilk on ayında ise bin 600 işçi can verdi.”

Ekim ayında 160 işçi!

Geçtiğimiz Ekim ayına ilişkin hazırlanan raporda da, en az 160 işçinin iş cinayetine kurban gittiği bilgisinin verildiği açıklamada, iş cinayetlerinin önlenebilmesi için ise, “İşçilerin örgütlenme özgürlüğü önündeki engeller kaldırılmalıdır. İşçilerin sendika seçme özgürlüğü ve iş güvencesi sağlanmalıdır. Başta taşeronlaştırma olmak üzere her türlü güvencesiz çalıştırma biçimi yasaklanmalıdır. Sendikalar, meslek odaları ve uzmanların oluşturduğu heyetler söz ve karar sahibi olmalıdır” önerileri yapıldı.