Cem Toraman

Bir noktada haklısınız fakat bütün meslekler kendi alanları içerisinde stresli ve zordur. Gastronomi üçüncü sınıf öğrencisiyim ve sizin tahmin edemeyeceğiniz şartlar altında çalışıyor ve ders işliyoruz. Bölüm arkadaşlarımın üzüntüden dersi terk etmelerini dün gibi hatırlıyorum.

Diyelim ki karşılığını alamayacak ve herkes sizin gibi düşünse yani ''amca oğlunu tedavi etse'' insanlara yardımdan mı vazgeçeceksiniz? Eğer öyle ise sizin içinizde ne meslek sevgisi ne de insan sevgisi var. Şuraya Hipokrat yeminini bir paylaşayım çünkü yazılanları anlayabilme gibi bir kapasiteniz yok. '' Tıp fakültesinden aldığım bu diplomanın bana kazandırdığı statü, hak ve yetkileri kötüye kullanmayacağıma, hayatımı insanlık hizmetlerine adayacağıma, hastalarımı memnun edeceğime, insan hayatına mutlak surette saygı göstereceğime, mesleğim dolayısıyla öğrendiğim küçük sırları saklayacağıma, hocalarıma ve meslektaşlarıma saygı ve sevgi göstereceğime dil, din, milliyet, cinsiyet, takım, ırk ve parti farklarının görevimle vicdanım arasına girmesine izin vermeyeceğime, mesleğimi dürüstlükle ve onurla yapacağıma namusum ve şerefim üzerine yemin ederim.''

İnsanlar yüksek miktarda maaşı olan mesleklere yöneldiği için severek yaptığı işleri yapmıyorlar ve tamamen para kazanma amacı ile hareket ediyorlar. Bu hekim arkadaşta sezdiklerim ise ''ben yıllar boyunca tıp fakültesi okudum, ben insanları iyileştiriyorum benim mesleğim en kutsal olanı ve benden yüksek maaşlı kimse olamaz'' idi. Bunu gündem yapan hekim arkadaşın insanlara yardım etme amacının olduğunu düşünmüyorum onun amacı para kazanmak. Bunlar benim düşündüklerim yanılıyor olabilirim, normalde kolay kolay yorum yapan bir kullanıcı değilim fakat bu tür ego patlamalarından sıkıldım ve artık yeter...