Tarih Boyunca Ayakkabıların Geçirdiği Tuhaf Değişimlerle İlgili Daha Önce Duymadığınız İlginç Bilgiler
Ayakkabılar, ayaklarımızı korumak için harika icatlar olsalar da tarihte birçok farklı amaç doğrultusunda kullanıldı. Kimisi zenginliğini göstermek adına ayakkabıları istediği şekle sokup yeni bir moda oluştururken kimisi ise eşlerine yüksek topuklu ayakkabı giydirerek evden kaçmalarını önledi. Ayakkabıların ilginçliklerle dolu tarihine beraber bakalım mı? Buyurun içeriğimize👇🏼
On dokuzuncu yüzyılın sonlarına kadar ayakkabı numarası diye bir şey yoktu. Bu nedenle taban boyu arpa ile ölçülmekteydi. Şimdinin santimetresini arpa boyu olarak düşünebilirsiniz.
Topuklu ayakkabı modası toplumun alt tabakasına ulaştığında ise, aristokratlar bu modaya herkesin erişmesini engellemek adına topuk boylarını yükseltti. Bu yüksek topuklarla herhangi bir iş yapmak çok zor olduğundan giyen kişinin statüsünün önemini de vurguluyordu.
Rönesans döneminde topuklu ayakkabı giyen kişinin ne kadar güçlü ve zengin olduğu ayakkabı genişliğinden anlaşılırdı. Çocuklar ise o zamanlar yuvarlak burunlu ayakkabılar giyiyordu.
On dördüncü yüzyılda insanlar, uzun ve sivri burunlu ayakkabılar giymeye başladı. Fakat bu tarz ayakkabılar ayaklara ciddi manada zarar veriyor hatta kırıklara neden oluyordu.
Poulaines genellikle fiziksel emeğe bu şekilde katılamayacaklarını vurgulayan zengin erkekler tarafından giyilirdi.
Bu ayakkabıların burunları daha sert olsun diye yün veya yosunla doldurulurdu.
Önceleri ayakkabılar kurdelelerle süslenirken daha sonra metal tokalar popüler hale geldi.
Tabii, bu metal tokalar da bir statü göstergesiydi.
On beşinci yüzyılda ise erkekler, eşlerinden "chopine" adlı bir ayakkabı giymelerini istedi. Bu ayakkabıların görünümlerinden dolayı değil eşleri başka birine kaçmasın diye giymelerini istiyorlardı.
Sosyete mensubu kadınlar, neredeyse yirmi inçlik topuklu ayakkabılarını giydiklerinde yanlarında yardımcıları olmadan dışarı çıkmazlardı. Söz konusu ayakkabılar, birçok kazaya sebep olduğu için Venedik Kanunları tarafından yasaklandı.
Topuklu ayakkabılarla ata binmek kolay görüldüğünden tercih edilse de erkekler arasındaki popüleritesini 18. yüzyılda gün geçtikçe kaybetmeye başladı.
Erkek ayakkabılarının topuğu kısalırken, kadınlarınki daha da arttı. Bunun nedeni ise kadınların ayaklarının daha zarif ve küçük görünmesi isteğiydi. Aynı zamanda uzun bir elbisenin altından dahi görünmeleri için burunları sivriltilip uzatıldı.
On yedinci yüzyılda ise kırmızı şeritli topuklu giymek sahip olunan servetin göstergesi haline geldi.
Kral XIV. Louis, on yedinci yüzyılın sonlarında bu tarz ayakkabı giymeyenlerin huzuruna çıkmasını yasakladı.
İlk başlarda, ahşaptan yapıldıkları için topuklu ayakkabıların giyimi oldukça kolaydı.
Fakat ayakkabılar bir statü göstergesi haline gelmeye başlayınca kolay giyme özellikleri yavaşça kayboldu.
Geçmişte kadınların kullanmak zorunda bırakıldıkları ayakkabıların toplumda aşağı görülmesine etkisi olduğu düşünülmekte.
Bu düşüncenin altında yatan sebepler ise kadınların aşırı topuklu ayakkabılar ile yürürken zorluk yaşayıp sendeleyip yürüyüş şekillerinin değişmesi.
Ayakkabılar sağ veya sol ayak ayrımı yapılmadan üretilirdi. Bu yüzden, kullanan insanlar ayak ağrısı çekerdi. Acıyı azaltmak için çareyi ayakkabıları değişirmekte bulurlardı.
Sağ ve sol eşler arasında bir fark olmadığı için çocuklar da bu ayakkabıları kullanmayı erken yaşta öğrenmeye başlamak zorundaydı.
Spor ayakkabılar on dokuzuncu yüzyılda icat edildi.
İlk başlarda, bu ayakkabılar gardiyanlar tarafından giyilirdi ve kauçuk tabanları sayesinde neredeyse hiç ses çıkarmadıkları için mahkumlar tarafından 'sinsi' yani 'sneaky' olarak adlandırılırdı . Spor ayakkabılar, 'sneakers' adını buradan aldı.
Bu içerikler de ilginizi çekebilir;
Yorum Yazın