60 Ülke Gezen Dünya'nın En İyi Seyyahı Ayıcık Mr Cool'un Kendi Ağzından Hikayesi
Sibiryalı Polina'nın Avusturya seyahatinde satın aldığı ayıcığı, Moskova'da doktora programından sınıf arkadaşı olan Efe Tanay'a vermesi ile başladı bütün hikaye. Afrika'da bir çocuğa vermesini istediği ayıcığa, Mr. Cool adını verdi Efe ve 60. ülkesi olan Mozambik'te, Mr. Cool'u sokakta satıcılık yapan yeni sahibi ile buluşturdu.
Avusturya'da büyüdüm. Hep meraklıydım başka yerleri görmeye ama Polina ile tanışana kadar hiç böyle bir fırsatım olmamıştı.
Gezmeye başlayınca anladım. Gezdikçe gezesi geliyormuş insanın.
Polina'nın Moskova davetini nasıl kabul etmem. Ne değişik şey başka yer görmek diye düşündüğümü hatırlıyorum.
O zamanlar dünyayı bildiğimi, başka kültürleri anladığımı düşünüyordum. Meğer daha çok seyahat etmem gerekecekmiş, böyle şeyleri anlamak için.
İstanbul'u görmeyen dünyayı gördüm demesin dermiş gezginler. Ne de haklılarmış.
Artık geri dönemezdim, öyle bir merak, öyle bir heyecan vardı ki içimde... Durmadan gezmek istiyordum. Tam o sıralar tanıştım Efe ile. Rezervasyonsuz, biletsiz Afrika'ya doğru yola çıkacakmış. Tedirgin oldum elbette nasıl olmam... ama bilmediğiniz her şey öğrenene kadar korkutuyor. Sonrası hep aynı hikaye... Neyinden korkmuşum ki ben bunun diyorsunuz.
Tanzanya'da anladım Afrika neymiş. Okyanus, vahşi hayvanlar, doğal hayat...
Bambaşka bir dünya oralar.
Ulaşımı hep ufak otobüslerde sıkış tepiş bir şekilde yaptım.
Halkın içinde oldum. Tanıştığım insanlar bana yeni dünyalar gösterdi.
Zambiya-Zimbabve sınırında Viktoria şelalelerini gezdim. Büyüleyiciydi gerçekten, sanırım heyecanım da bu fotoğrafta yüzüme yansımış.
Sizinle paylaşmayacak olsam, fotoğraf da çekmezdim. Sadece anı yaşamak için bakar dururdum bu doğa harikasına...
Efe, "Ülkelerde müzeleri, sanat eserlerini de gezmek önemli" dedi. Ben daha da ileri gittim ve her bir ülkenin tarihini de öğrendim.
Ülkelerin politik durumlarını, ekonomilerini öğrendim. Ne kadar farklı dünyalar var, deyip durdum her öğrendiğim bilgide. Bilgi de seyahat gibiymiş meğer, öğrendikçe öğrenesi geliyormuş insanın.
Bazen hırsızlarla mücadele ettim, bazen polis tehdit etti. Uykusuz gecelerde binlerce kilometre gittim.
Ucuz yerlerde kalıp paramı idareli harcadım. Tanzanya'dan sonra, Zambiya'ya, oradan Botsvana'ya, oradan da Zimbabve'ye geçtim. Her biri ayrı bir maceraydı. Son durağım olan Mozambik'e de bu arkamda gördüğünüz ufak uçakla geldim.
Yeni dinler, yeni kültürler tanıdım. Düzinelerce yeni dil duydum.
Yaşadığım her şey çok düşündürdü beni ve en sonunda Afrika'da kalmaya karar verdim. Kendime bir arkadaş da buldum hem.
Yorum Yazın
Dünyanın en şanslı seyyahlarından :)