Sinema dünyasının en önemli yönetmelerinden biri olan Bernardo Bertolucci'yi maalesef kaybettik.
Yeni gerçekçilik ve "Fransız Yeni Dalga" gibi akımlardan beslenen ünlü yönetmen, filmlerinde cinsellik, siyaset ve felsefe konularına değinmişti. 9 kez Oscar ödülüne layık görülen İtalyan yönetmen, çığır açan eserleri ve renkli görsel sunumu ile nesillerce film yapımcılarını etkiledi ve sinema dünyasındaki izi unutulmayacak gibi görünüyor.
Biz de usta yönetmeni en beğenilen filmleriyle analım istedik...
Bernardo Bertolucci'nin, 1970 yılında çektiği Il Conformista, politik sinemanın en önemli yapımlarından biri olarak kabul ediliyor.
Film 1938 yılında geçiyor. Roma’da Marcello adındaki bir adam, Mussolini için çalışan bir konformisttir. Balayını geçirmek üzere eşiyle Paris’e giden Marcello, burada patronu tarafından bir iş için daha görevlendirilir. Amacı, İtalya’da faşizme karşı bir tehlike olarak görülen yaşlı bir profesörü bulup, öldürmektir...
Marlon Brando ve Maria Schneider’in baş rollerini paylaştığı ve sinema tarihinin en bilinen yapımlarından biri olan "Paris’te Son Tango" birçok ülkede yasaklanmıştı. Filmin başarısı tüm tartışmalarla birlikte Bernardo Bertolucci’nin dünya genelinde tanınılırlığını da epey arttırmıştı.
Marlon Brando, Paris'e taşınan bir Amerikalı, Maria Schneider ise babası Cezayir Savaşı'nda bulunmuş Fransız bir askerdir. İkilinin sadece cinsellik üzerine kurulu ilişkisi film boyunca gözler önüne seriliyor.
Dört yıllık bir aradan sonra Bertolucci bu kez İtalya’nın yakın tarihine ayna tutan başyapıtı olan "Novecento" ile karşımıza çıkmıştı.
Beş saatlik bu başyapıt, birey ve cinselliğin ön planda olduğu "Paris’te Son Tango" filminden sonra tıpkı "Il Conformista" gibi siyasi ve tarihi bir yapım olma özelliği taşıyor. Film, İtalya'nın yüzyıllık tarihini zengin bir aile ve o ailenin çalışanlarının ilişkileri üzerinden inceliyor.
Şimdiden uyaralım Bertolucci'nin bu filmi son derece rahatsız edici unsurlara sahip. Filmin konusunu şöyle özetleyelim;
Büyüme çağında olan Joe'nun bu zamanlarda güçlü bir baba figürüne ihtiyacı vardır. Annesi bir opera sanatçısı olan Caterine, Douglas ile evlidir. Ama Douglas, Joe'nun gerçek babasının yerini tutamaz. Giderek daha da kötüleşen Douglas, bir gün Joe'nun gözleri önünde intihar etmeye kalkışır. Bu olayın sonrasında anneyle oğlu İtalya'ya geri dönerler. Joe orada uyuşturucu kullanmaya başlayınca annesi oğluna daha da yakınlaşır ancak bu yakınlaşma giderek bir anne-çocuk ilişkisinden çok iki sevgili ilişkisine döner...
1980’lerin ikinci yarısı Bernardo Bertolucci’nin üretkinliğinin devam ettiği hatta beki de zirve yaptığı yıllardı. "Doğu Üçlemesi" adını verdiği serinin ilk filmi olan "Son İmparator" ile "En İyi Yönetmen Oscar"ı almıştı.
Bertolucci bu filminde, Çin’in son İmparatoru’nun sürgünden ülkesine bir işçi olarak dönüşünü ve tüm yaşamını beyaz perdeye aktarıyor.
Winger ve John Malkovich'in başrollerinde yer aldığı 1990 yapımı filmde Bertolucci "Doğu Üçlemesi"'nin ikinci ayağıyla karşımıza çıkmıştı.
Usta yönetmen, Batılı bir çiftin Fas'ta çıktıkları seyahatte yaşadıkları buhranları, arayışları sinemaya taşımıştı.
Hindistan’ın mistik dini budizmini etkileyici bir üslup ve görsellikle beyaz perdeye taşıyan film, reenkarnasyona inanan bir grup Budist rahibin, ölmüş liderleri Lama Dorje’nin ruhunun başka bir bedende yeniden dünyaya geldiğini inanmasıyla başlıyor. Söz konusu kişi Amerika’nın Seattle kentinde yaşayan küçük Jesse’dir. Rahipler, Jesse ve ailesini ziyaret etmek için Hindistan’dan Seattle’a doğru bir yolculuğa çıkar...
Bernardo Bertolucci'nin "Doğu Üçlemesi"'nden sonra yönettiği bir film olan "Çalınmış Güzellik", yönetmenin aynı zamanda ülkesine dönüşüdür.
İtalya'nın bir vadisinde geçen hikayenin baş rolünde güzeller güzeli Liv Tyler var. Liv Tyler bu film sayesinde geniş kitlelerce tanınmıştı. İlk gençlik hallerini gördüğümüz Tyler, son derece başarılı bir oyunculuk sergilemişti.
Üniversite eğitimini tıp bölümünde sürdüren Shandurai, eğitimi için İngiltere'ye gelir ve bir müzisyenin evinde kalmaya başlar. Ev sahibi ise son derece ilginç bir kişilik olan Jason Kinsky isimli, günlerin tamamını piyanosunun başında geçiren, hiçbir sosyal ilişkisi olmayan tuhaf bir müzisyendir. Shandurai'nin tek derdi Kenya'daki kocasını kurtarmak olurken Jason, genç kadına karşı bir şeyler hissetmeye başlar...
Bertolucci'nin en çok ses getiren filmlerinden biri de belki de "The Dreamers". Baş rollerinde Michael Pitt, Louis Garrel ve Eva Green'in yer aldığı yapım, sahneleriyle çok konuşulmuştu.
Filmde, Amerika'dan Paris'e okumaya gelen bir gencin, burada tanıştığı iki kardeşle yaşadıkları işleniyor. 1968 olaylarının yaşandığı günlerde Paris'in ortasında sinema tutkunu gençlerin birbirleriyle olan ilişkileri, aşkları aktarılıyor.
"Ben ve Sen" büyük usta Bertolucci'nin "Düşler, Tutkular ve Suçlar"dan yedi yıl sonra çektiği son filmi.
Filmin anti-kahramanı, okuldan nefret eden, dünyanın sonuna dair tuhaf fikirleri olan, ailesiyle arası bozuk 14 yaşındaki Lorenzo'dur. Bir hafta boyunca her şeyden uzak, kafa dinleyeceğini düşünerek kendi evlerinin bodrum katına gizlenen Lorenzo'nun planları kendinden hayli büyük yaştaki üvey kız kardeşinin yanına gelişiyle bozulur. Dengesiz ve keş olan Olivia, Lorenzo'dan bile tuhaftır. O bir hafta boyunca Lorenzo ve Olivia arkadaştan, kardeşten daha öte bağlar kurar, keder saçan bir dünyaya karşı yan yana durmayı öğrenirler.
Filmlerinin çoğunu izledim. Çok da şey etmeyin. İzlemezseniz bir şey kaybetmezsiniz. Öldü gitti işte.
Bu 6 numaradaki "çölde çay" filmi, Şebnem Ferah ve Teoman'ın 'iki yabancı' adlı şarkısında geçen "çölde çay" filmi hee... Şu an bir aydınlanma yaşadım...
#2 diyorum, o sıralar 20 yaşında olan kızın akıbeti sonraları ne oldu diyorum ve susuyorum. şeytanı bol, mekânı cehennem olsun
Videoda Bertolucci, bu sahneyi habersiz çekme fikrini ABD'li aktör Marlon Brando ile birlikte bulduklarını söylüyor. Yönetmen, Schneider’a berbat davrandığını düşündüğünü ama onun “bir oyuncu olarak değil, bir genç kadın olarak” tepkisini kaydetmek istediğini ifade ediyor. Ayrıca “Onun aşağılanma tepkisi vermesini istedim, öfkesini ifade etmesini. Sanırım benden ve Marlon’dan ona söylemediğimiz için nefret etti. Yine de pişmanlık duymuyorum” diyor. Bertolucci ve Schneider, filmin ardından bir daha hiç birbirlerini görmemişlerdi. Bertolucci ve marlon beraber karar vermişler sahneyi çekmeye ve bilerek kıza söylememişler aşağılanma duygusunu yüzüne yansıtabilsin diye. ve 2016'da bertolucci bundan en ufak pişmanlık duymadığını dile getirdi. neyi savunduğuna dikkat et
ONEDİO ÜYELERİ NE DİYOR?
Yorum Yazın