'Uçan Çuval' Lakaplı Kalecilikten Güçlü Bir Siyasi Figüre Dönüşen Ekrem İmamoğlu Siyasete Nasıl Girdi?
Türk Ocağı Limasol’un “uçan çuval” lakaplı kalecisi, takım arkadaşlarının davetini kırmayarak “Kıbrıs’ta Demokrasi” toplantılarına katılmaya başladı. Ada’nın sürgün yemiş futbol kulübünün 18'lik kalecisinin, Türkiye’nin en popüler siyasetçilerinden olacağı hayal dahi edilemezdi. Ekrem İmamoğlu'nun siyasi bir figüre dönüşme hikayesine gelin yakından bakalım.
Bu içerik Ali Yağız Baltacı'nın tweetleri kaynak alınarak hazırlanmıştır.
Türk Ocağı Limasol takımı 1952'de Limasol'da kurulmuş, 1974 Barış Harekatı sonrası Ada'nın Kuzeyi'ne giden Türkler tarafından Girne'ye taşınmış ancak ismine dokunulmamıştı.
Bu takım yalnızca Kıbrıs Türklerine değil, Türkiye'den gelen öğrencilere de kapılarını açmaya başladı.
Trabzonlu bir genç olan Ekrem de okumaya geldiği Kıbrıs'ta bu takımda kalecilik yapıyordu.
Siyasetle de ilk kez burada tanıştı. Gelin görün ki, Ekrem'in hem futbol kariyeri hem de Kıbrıs macerası pek uzun sürmeyecekti.
1987'de ailesinin İstanbul'a taşınması sonrası kaydını İstanbul Üniversitesi'ne aldırdı.
Ada'dan ayrıldı. Uçan Çuval Ekrem'e kısa Kıbrıs günlerinden geriye iki hatıra kaldı. Kalecilik yaptığı Limasol takımı ve katıldığı demokrasi toplantıları.
Türkiye'ye döndükten sonra siyasetle ilgilenmeye başlayan genç Ekrem, SHP Genel Başkanı Erdal İnönü'yü beğeniyordu.
Ancak tercihi SHP değil Anavatan Partisi oldu. Babasını kıramamış; kentli muhafazakarların, sağ liberallerin partisi ANAP'ın Gençlik Kollarına katılmıştı.
2000'li yıllar geldiğinde Ekrem Bey de 30'lu yaşlarına giriş yaptı. 3 Kasım 2002'de Merkez Sağ görkemli bir gürültüyle yıkılmış; İslamcı köklerden gelen Ak Parti'ye teslim olmuştu.
DYP ve ANAP'a oy veren büyük halk kitleleri de 'önemli ölçüde' AK Parti'ye katıldı.
Ancak Ekrem Bey istisnalardan biriydi. Merkez Sağ'ın AK Parti'ye değil CHP'ye yakınlaşan toplumsal kesimine dahil oldu.
Atatürkçü düşünceleri onu nehrin sol yatağına sürüklemiş ve Merkez Sağ'ın CHP'ye yönelen temsilcilerinden olmuştu.
2002 ve 2003 yılları arasında Trabzonspor'un yönetim kurulunda yer aldı.
Hayatını değiştirecek asıl kararı ise 2008 yılında verdi. CHP'ye üye oldu.
Beylikdüzü, İstanbul'un Güney Batı'sında, Marmara Denizi kıyısında atıl bir bölgeydi.
1999 Depremi sonrası şehirden kaçan İstanbulluların uğrak mekanlarından olmuştu.
Kimsenin adını sanını bilmediği bu küçük ilçe, Ekrem İmamoğlu'nun kaderini değiştirecekti.
2009 Yılında CHP'nin Beylikdüzü Belediye Başkan adayı olmak istedi. Partisi tarafından uygun görülmedi.
Genel Başkan Deniz Baykal, belediye başkanlığını veto ettiği bu genç adamı büsbütün kaybetmek istemedi ve CHP Beylikdüzü İlçe Başkanı olarak atadı.
Ekrem İmamoğlu, bu fırsatı iyi kullandı. CHP'nin ilçe halkıyla iletişimini artırmak için Dayanışma Evleri ve Sosyal yardım ağları kurdu.
Beylikdüzü, İmamoğlu'nun çalışmaları sayesinde 2010 Referandumu'nda HAYIR çıkan İstanbul'daki tek AK Parti ilçesi oldu.
Artık önü açık olan İmamoğlu, 2014 yılında bu sefer Belediye Başkan Adayı yapıldı.
Kazandı. Beylikdüzü Belediye Başkanı oldu.
Başarılı geçen ilçe başkanlığı sonrası belediye başkanı olarak da sivrilen isimlerinden oldu.
Hayatını değiştirecek an ise 2018'in son günlerinde geldi. Kemal Kılıçdaroğlu, 31 Mart 2019 seçimlerinde CHP'nin İstanbul Büyükşehir adayının Ekrem İmamoğlu olduğunu açıkladı.
CHP, İstanbul'da 2009'da Kılıçdaroğlu, 2014'te ise Mustafa Sarıgül gibi tanınan isimlerle yarışa girmişti.
Ancak 2019'da siyasi geçmişi ilçe başkanlığı ve ilçe belediye başkanlığından ibaret olan Karadenizli bir iş insanından karar aldılar. Bu karar çok tartışıldı.
Koltuğu sallanan, kredileri tükenmiş Kılıçdaroğlu'nun son kumarıydı İmamoğlu.
Popüler ve güçlü bir siyasi figür yerine; günah bagajı olmayan; merkez sağ köklerden gelen, Karadenizli bir iş insanını dünyanın en büyük metropollerin birine başkan adayı göstermekte karar kıldı.
İmamoğlu'nun yeteri kadar tanınan bir isim olmaması, kendisi için hem avantaj hem de dezavantajdı.
Avantajdı çünkü, CHP, İYİ Parti ve HDP tabanlarının birlikte oy vereceği bir ismin ideolojik yönünün sivri olmaması gerekiyordu. Dezavantajdı çünkü, tanınmıyordu.
Üstüne üstlük karşısında AK Parti'nin en önemli isimlerinden, Erdoğan'ın yol arkadaşı, son başbakan ve TBMM Başkanı Binali Yıldırım vardı.
Tayyip Erdoğan, çok önem verdiği İstanbul için riske girmek istememiş, çıkartabileceği en güçlü adayı İstanbul'a göndermişti.
Kampanyanın ilk günlerinde, İmamoğlu'nu Binali Yıldırım karşısında şanslı görenler pek de fazla değildi.
Bir tarafta devletin en üst düzey makamlarında bulunmuş, ülkenin en ağır toplarından Binali Yıldırım. Diğer tarafta ise adı sanı duyulmamış bir ilçe belediye başkanı.
İstanbul'da 2017 referandumunda %51,5 HAYIR çıkmıştı. Bu matematiğin anlamı basitti, tüm muhalefet birleştiğinde İstanbul'da Cumhur İttifakı'nı geçebiliyordu.
Ancak bunun için tüm muhalefetin yekpare oyu gerekiyordu. Deveye hendek atlatmak bunu başarmaktan daha kolaydı.
Ekrem İmamoğlu, kampanyasına İstanbul'da değil Ankara'da başladı. Cumhurbaşkanı Erdoğan'ı ziyaret etti.
Kimilerince çok eleştirilen, kimilerince yersiz ve gereksiz bulunan bu ziyaret, İmamoğlu'nun kampanyayı ılımlı bir dilde yürüteceğinin mesajıydı.
Nitekim de öyle oldu. Ekrem Bey ise 31 Mart sürecinde son derece çalışkan, serinkanlı ve dikkatli bir profil sergiledi.
25 Aralık’ta seçim çalışmalarına başlayan İmamoğlu, 31 Mart’ta sandıklar kurulana kadar bir an yerinde durmadı. 39 İlçeyi karış karış gezdi.
Ankara'da Mansur Yavaş'tan mutlak bir galibiyet bekleyen Millet İttifakı, İstanbul'da İmamoğlu'nun işinin daha zor olduğunu düşünüyordu.
Yavaş'ın üstüne yoğunlaşan beklentiler, İmamoğlu'na dolaylı yoldan avantaj sağladı. Sivrilmeden, şimşekleri üzerine çekmeden çalıştı.
103 gün süren bu maraton boyunca İmamoğlu neredeyse hiçbir ideolojik çıkış yapmadı, "hizmet" temelli bir dil inşa etti.
Bu şekilde de her gün biraz daha fazla insana ulaştı.
103 günün sonunda Binali Yıldırım hala şanslı gözüken taraftı. Ancak artık kimse, Aralık ayında olduğu gibi İmamoğlu'nu hafife alamıyordu.
Takvimler 31 Mart 2019'a geldiğinde ise Türk siyasi tarihinde görülmemiş bir gece yaşanacaktı.
Bu öyle bir gece olacaktı ki, Ekrem İmamoğlu'nun 103 günlük seçim çalışmasından da, 11 yıllık siyasi hayatından da daha büyük izler bırakacaktı...
İmamoğlu, güne sabah saatlerinde Beylikdüzü Haldun Taner İlkokulu'nda ailesiyle birlikte oyunu kullanarak başladı.
Bu andan itibaren yaklaşık 20 saat sürecek bir sinir savaşı da başlamış oldu.
Saat 15.30 gibi Sarıyer’deki Seçim Merkezi’ne gelen İmamoğlu, 17.00’da sandıkların kapanmasıyla birlikte CHP İstanbul İl Başkanı Canan Kaftancıoğlu ile birlikte kameralar karşısına geçti.
Bu onun, önümüzdeki 16 saat içinde yapacağı 12 basın basın açıklamasının ilkiydi.
İstanbul'da saat 19:15'te ilk sonuçlar açıklandı. Binali Yıldırım'ın %51.83 oranıyla yarışı önde götürdüğü, Ekrem İmamoğlu'nun ise %45.55'te kaldığı görülüyordu.
Ak Partililer rahat bir nefes aldı, belli ki Binali Yıldırım bu yarışı kolay kazanacaktı.
Herkes İstanbul'da Yıldırım'ın kazandığını düşünürken, Ekrem İmamoğlu kameraların karşısına geçti.
Veri girişlerinde manipülasyon yapıldığını, ilerleyen saatlerde sonucun değişeceğini söyledi. Bu konuşmayı İmamoğlu'nun gece boyunca yapacağı yeni açıklamalar takip edecekti.
Saatler 23:22'yi gösterdiğinde Yıldırım ile İmamoğlu arasındaki 0y farkı 3500 oya indi. Herkes İmamoğlu'nun öne geçmesini beklerken bu sefer kameraların karşısına Binali Yıldırım geçti, seçimi 3000 oyla kazandığını ilan etti.
Seçim oldu bittiye getiriliyordu. Herkes İstanbul'daki bu sinir savaşına dikkat kesildi.
İki isim arasında oy sayısı 3500'e inmiş, veri girişleri durdurulmuştu. Ekrem İmamoğlu ise açıklama üstüne açıklama yaparak süreç hakkında insanları bilgilendirdi.
31 Mart'ı 1 Nisan'a bağlayan gece, İmamoğlu'nun her anlamda insanların gözünde çok yükseldiği bir gece oldu.
Ter kan içinde, yarım saatte bir açıklama yapan, tek bir oyun bile peşine düşen İmamoğlu, resmen karakter ve dirayet gösterisi yapıyordu.
Tüm Türkiye, hatta yabancı ajanslar, nefeslerini tutarak uykusuz bir gece geçirdi.
Sabah 7'ye kadar süren belirsizlik ve asap bozucu sürecin sonunda Yüksek Seçim Kurulu, Ekrem İmamoğlu'nun 27 bin küsür oy ile önde olduğunu kabul etti. Ekrem İmamoğlu seçimleri kazanmıştı.
Kazanılan seçimden çok daha önemli olan ise, siyasi iktidarın tüm "oldu bittilerine", girilmeyen verilere, bekletilen açıklamalara, korsan zafer açıklamalarına karşın; 24 saate yakın bir süre verilen sinir savaşı ve mücadele oldu.
Aslına bakarsanız 31 Mart 2019 gecesi, Cumhurbaşkanı Erdoğan için önemli bir fırsattı.
O gece, “çok az farkla” da olsa, Ekrem İmamoğlu’nun seçimi kazandığını kabul edip kendisini tebrik edebilirdi. Bunu tercih etmiş olsa iki önemli kazanım elde ederdi.
Demokrasiye ve sandığa saygısını göstermiş olur; çok küçük farkla bile olsa kazanan adayı tebrik edip yenilgiyi kabul etmenin erdemini sergileyerek hakkındaki “otoriterlik” eleştirilerini bertaraf ederdi.
TR'de demokratik sistemin sağlıklı işlediğini ispatlardı.
Ancak Erdoğan, bu yolu tercih etmedi. Bunun yerine, tüm gücünü kullanarak seçimleri iptal ettirmeyi seçti.
Kendi siyasi itibarını, gücünü masaya koyarak yeniden seçimin önünü açtı. Bu karar, Erdoğan’ın siyasi hayatının en büyük yenilgilerinden birini doğuracaktı.
İmamoğlu mazbatasını aldıktan kısa bir süre sonra, 6 Mayıs'ta seçimleri iptal edildi. Seçimlerin tekrar edilmesine karar verildi.
'Ekrem Başkan' sloganları altında Saraçhane'de on binlerin önüne çıkan İmamoğlu, 'Heyecanımız Yüksek' sözleriyle çok kuvvetli bir konuşma yaptı.
Seçimin iptali gerçek bir kırılma oluşturdu. Türkiye genelinde #herşeyçokgüzelolacak furyası başladı.
Çok sayıda tanınmış isim, İmamoğlu'na destek açıklaması yaptı.
23 Haziran 2019'da yenilenen İstanbul Seçimleri ise iktidar için korkunç bir bozgun oldu.
31 Mart'ta İmamoğlu'nun 27 bin oyla kazandığını kabul etmeyen Cumhur İttifakı, bu sefer 800 bin fark yedi.
Halk, 3 aylık kısır döngünün faturasını çok ağır kesmişti.
Cumhuriyet tarihinin gördüğü en büyük siyaset fenomeni Recep Tayyip Erdoğan, en güvendiği arkadaşını gönderdiği; bizatihi kendi gövdesini ortaya atıp kampanyayı yürüttüğü İstanbul'da hiçbir zaman hatırlamak istemeyeceği bir yenilgi yaşadı.
Beylikdüzü'nün 49 yaşındaki belediye başkanı, İstanbul'u kazanmakla kalmamış;
Erdoğan'ın dillere pelesenk olan 'winner' kimliğini yerle yeksan etmişti. Aslında en büyük kazanım bu oldu. Erdoğan, ısrar etmiş, bahsi büyütmüş, partiyi kaybetmişti.
Ekrem İmamoğlu'nun kazandığı bir şehrin belediyesi değil; Erdoğan dominasyonu altında sürekli yenilgiler yaşayan milyonlara umut ve heyecan duygusuydu.
İmamoğlu, inat edip mücadele edildiğinde kazanılabileceğini ispatladı.
Bu sürecin bir diğer mesajı ise Erdoğan karşısında muhalefet bloğunun birleşebileceğinin gösterilmesi oldu.
Ekrem İmamoğlu'na HDP ve İYİ Parti tabanı birlikte oy verdi. Bu kollektivizm, 2023 Genel Seçimleri'nin kazanma aritmatiğinin de anahtarı olarak gözüküyor.
Ekrem İmamoğlu, üç buçuk yıldır İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı görevini sürdürüyor.
Bu üç buçuk yıl, kendisi adına çeşitli inişlere ve çıkışlara sahne olsa da; 23 Haziran 2019 karizmasını 'önemli ölçüde' korumayı başardı.
2023 Genel Seçimleri öncesi Altılı Masa'nın ismi en çok geçen üç Cumhurbaşkanı adayından birisi konumunda.
Aday olup olmayacağı tartışmaları bir kenara, alacağı ceza ile siyasi yasaklı hale gelmesi de ihtimaller arasında.
üm tartışmalardan, yorumlardan ve ihtimallerden azade; elimizde somut gerçeklik şu:
Ekrem İmamoğlu, Türkiye'nin dört ana sosyolojik grubunun tamamından oy alabilecek potansiyele sahip olduğunu ispatladığı gerçeği. Gerçek bir hikayeye sahip.
Diğer taraftan, kendisine yönelik eleştirilerin tamamına yakını; Erdoğan'a benzeyen dominant bir karaktere sahip olduğu, Erdoğan'ın yetkileriyle Cumhurbaşkanı seçildiğinde, ülkeyi şeffaf bir demokratik düzleme oturtamayacağı yönünde.
İmamoğlu'nun siyasi kariyerinin nereye evrileceğini göreceğiz. An itibarıyla elimizde olan; Kıbrıs'ta sürgün yemiş bir futbol kulübünün yarı-profesyonel oyuncularının 'demokrasi sohbetlerinin'; Türkiye'nin 2020'li yıllarının en reaktif politikacılarından birini doğurduğu.
Yorum Yazın