Yiğit Bulut Haberleri

Başbakan Erdoğan ile işadamı Ferit Şahenk arasında geçtiği iddia edilen yeni bir ses kaydı internette yayınlandı. Sosyal medya hesabı ‘Başçalan’dan yayınlanan son ses kaytında 2 konuşmaya yer veriliyor. Başbakan Erdoğan ile Başdanışmanı Yalçın Akdoğan arasında geçtiği öne sürülen konuşmada, Erdoğan’a ait olduğu öne sürülen ses 17 Aralık operasyonun ardından Halk Bankası’yla ilgili iddiaları yanıtlamak için Yiğit Bulut’un NTV televizyonunda bir programa çıkarılmasını istiyor. Akdoğan’a ait olduğu öne sürülen ses ise bu konuda görüşmeler yaptığını ancak NTV yöneticilerinin Yiğit Bulut’u yayına çıkarmak istemediğini anlatiyor. Başbakan Erdoğan ve Doğuş Grubu Yönetim Kurulu Başkanı Ferit Şahenk arasında geçtiği öne sürülen diğer ses kayında ise Başbakan Erdoğan’a ait olduğu iddia edilen ses, Yiğit Bulut’un NTV’de bir programa çıkarılmasını istediklerini ancak kanal yöneticilerinin “İşte biz burda çok baskı altındayız, hakaret aliyoruz. Gezi olaylarının başka bir versiyonu” olarak nitelendiren Erdoğan’a ait olduğu öne sürülen sesin kanal yönetiminden olumlu bir dönüş almadıklarını söylemesi üzerine Şahenk’e ait olduğu iddia edilen ses “Konuyu Yalçın’la organize edeceğiz” yanıtını veriyor. Cumhuriyet

Hani olur ya canları bir değişiklik istiyordur falan, bu mesleklerle uğraşmasınlar da diğer alanlara diledikleri gibi yönelsinler.

Perihan Mağden, 'Bence AKP’liler de Kemalistler de ikisi de birbirilerinin içindeki en kötü tarafları ortaya çıkardılar ve olduklarından daha kötü bir noktaya gittiler' dedi Yeni çıkan kitabı “Tehlikeli Temayüller”le ilgili olarak Agos’a konuşan yazar Perihan Mağden , “Türkiye söz konusu olduğunda ‘banallik’ çok önemli bir kavram. Banallik Türkçeye ‘sıradanlık’ olarak çevrildi ama bence tam karşılamıyor. Banal kelimesi Türklük hallerini çok güzel karşılıyor. Soykırımı reddetme utanmazlığının da bu banallikle ilgili olduğunu düşünüyorum” dedi. Mağden, “Aslında bu konuda en güzel sözü kızım söyledi: Bir şeye çok öfkelenmiştim, “Neden bunu anlamıyorlar, neden görmüyorlar?” diye bağırıyordum. Kızım; “Anne, Ermeni Soykırımı’nı kabul etmeyen, görmek istemeyen insanlardan ne bekliyorsun?” dedi. Hakikaten bu gerçeği reddeden bir milletin çocuklarından ne bekleyebiliriz?” diye konuştu. Agos gazetesinden Ferda Balancar, yeni kitabı “Tehlikeli Temayüller” ile okuyucularıyla buluşan Perihan Mağden ile konuştu. Ferda Balancar’ın Perihan Mağden ile yaptığı söyleşi şöyle: Yüzleşememe deyince akıllara 1915 geliyor. Türkiye’nin ‘yüzleşememe macerası’nda Ermeni Soykırımı’nın yeri nedir? Kitapta Hannah Arendt’in kötülüğün banalliği kavramını çok sık kullandım. Türkiye söz konusu olduğunda ‘banallik’ çok önemli bir kavram. Banallik Türkçeye ‘sıradanlık’ olarak çevrildi ama bence tam karşılamıyor. Banal kelimesi Türklük hallerini çok güzel karşılıyor. Soykırımı reddetme utanmazlığının da bu banallikle ilgili olduğunu düşünüyorum. Aslında bu konuda en güzel sözü kızım söyledi: Bir şeye çok öfkelenmiştim, “Neden bunu anlamıyorlar, neden görmüyorlar?” diye bağırıyordum. Kızım; “Anne, Ermeni Soykırımı’nı kabul etmeyen, görmek istemeyen insanlardan ne bekliyorsun?” dedi. Hakikaten bu gerçeği reddeden bir milletin çocuklarından ne bekleyebiliriz? Sokağın ortasında bir ceset yatıyor ve biz arabamızla üstünden geçiyoruz sanki… Biz o cesedi gömüp, yasını tutup, yüzleşmediğimiz sürece, şuradan şuraya gidemeyiz. Türkiye’nin yüzleşememe sorununda her zaman düşündüğüm bir meseledir ‘soykırımın reddi’. 2015’ten ne bekliyorsunuz? 100. yılında Türkiye, Ermeni Soykırımı ile yüzleşebilecek mi? Bence daha kötüye gidiyoruz. Bence AKP’liler de Kemalistler de ikisi de birbirilerinin içindeki en kötü tarafları ortaya çıkardılar ve olduklarından daha kötü bir noktaya gittiler. Her iki kesimde de nefret ve kin izleri daha da büyüdü. O yüzden böyle bir yüzleşmeyi mümkün görmüyorum. Her iki kesim de bir felsefi zelzele ya da algı depremi yaşamazsa böyle bir şey olacağını sanmıyorum. Ermeni meselesi bizim hayatımızdaki çok önemli bir kara delik. Bu deliği kapamadığımız sürece yol alamayız. Önümüzde ruhsal olarak bir çukur var. Yazılardan birinin başlığı ‘Dırdırlanma Geleneği/İsyan Eksikliği’. Gezi, yazıda vurguladığınız ‘isyan eksikliği’nin sonu mu, yoksa zaman içinde ‘dırdırlanma geleneği’ne teslim mi olundu? Bence Gezi dırdırlanmaya dönüşmedi, zira netice aldı. O AVM, Gezi Parkı’na dikilemedi. Gezi, bir şehir kalkışmasıydı ve ilkti. Gezi’ye önce mesafeli yaklaştım. Cumhuriyet mitinglerinin simülasyonu mu olacak endişesi duydum. Özellikle ortaya çıkan bayraklar bende bu endişeyi yarattı. Ama zaman içinde çok farklı kesimlerin muhalif bir sesin ortaklığında buluştuğunu gördüm. AK Parti hiçbir demokratikleşme vaadini tutmadığı gibi, diktatörlük yolunda ciddi adımlar da attı. Buna karşı tepki çok önemliydi. Gezi’nin önemi de burada. AK Partililerin Gezi karşısındaki tutumunu nasıl yorumluyorsunuz? Başbakan Erdoğan ‘istiklal savaşı’ söylemini pompaladı. Ama asıl korkunç olan makul bulduğumuz insanların bile bu söylemi kullanması. Mesela Etyen Mahçupyan bir süre önce ‘AK Parti istiklal savaşı veriyor’ dedi. Beni Başbakan’ın sözlerinden çok bu tür tutumlar dehşet içinde bırakıyor. Siz de yakın zamana dek AK Parti’ye karşı olumlu bir tutum içindeydiniz. Ne zaman farklı düşünmeye başladınız? Ben aslında son zamanlara kadar AK Parti’nin içinden bir muhalefet hareketi çıkacağını düşünüyordum. Sonuçta AK Parti’yi kuranlar, babaları Erbakan’a bayrak açmış bir kitle. Şimdi Erdoğan’a karşı hiç ses çıkarmıyor olmaları ise Erdoğan ile tam bir özdeşleşme içinde olduklarını gösteriyor. AK Partililer, batmakta olan Titanik gemisinde birbirlerine yapışmış, dans ediyor gibiler. Birbirlerine ‘dış düşmanlar’ konusunda da gaz verdiler sanıyorum. Buradan da ‘güçlü ve mazlum olmak’ gibi bir kombinasyon yarattılar. ‘Güçlü ve mazlum’ bağımlılık yaratacak bir kombinasyon. Mesela Yiğit Bulut’un Erdoğan’ın danışmanı olması çok önemli bir göstergedir. Ultra milliyetçi bir çizgi izleyen Yiğit Bulut, eskiden “Yunanlılar bizim devlet tahvillerimizi alıyor. Bu işin sonu nereye varacak?” diye yazılar yazıyordu. Yunanistan’ın devlet tahvillerimizi almasının iyiye işaret olduğunu görmezden gelen bir ekonomist, deli saçması fikirlerini Başbakan’ın yanında üretiyor. Yaşlı kuşak köşe yazarlarına bol bol gönderme yapıyorsunuz ama bir de genç kuşak yazarlar var. Onlara nasıl bakıyorsunuz? İçlerinden biri Türkiye gazetesinde yazmaya başlayınca “Dedemin okuduğu gazetede yazmaya başladım” dedi. Armut dibine düşer ekolüymüş meğer bunlar. Bu kuşak, büyük bir konfor battaniyesinin içinde kuzucuklar gibi oturuyor. Birden dedelerinin gazetelerinde, dedelerinin gözlerini yaşartan yazılar yazmaya başlıyorlarsa “gidişat nereye” diye düşünüyorum. Türkiye’de her kesimde devasa boyutlarda ahlaki sorunlar var. Ancak medya en sorunlu alanlardan biri. Medyada ki ‘lumpen dayanışması’ var. ‘Köyden emmimin oğlu geldi, onu da yazı işleri kadrosunu alayım’ kaygısıyla kurulmuş kadrolar var. Teknolojide, bankacılıkta sınıf atladık ama medyada tersine, birkaç sınıf geriye gittik. AK Parti-Cemaat çatışması hakkında ne düşünüyorsunuz? Ortaya konan tavırlar, dil sizi şaşırtıyor mu? Evet söylenenlere şaşırıyoruz, çünkü biz onların iyi aile çocuğu olma ihtimalini sevmişiz. Aslında Türkiye olarak sınıf değil, kast toplumuyuz. Kast toplumunda, altta ne olup bittiğini bilmezsin de anlamazsın da. Göz kararıyla diğer kastlardakilere birtakım şeyler atfedersin. Mesela belki onlarda hiç olmayan demokratlık atfediyorsun. Kast toplumu olmaktan kurtulamazsak sorunlarımız çözemeyiz. Ben Gülen hareketine bazen şöyle bir önem atfediyorum. Bu hareketi, İslamiyetin içinde bir Protestanlık çalışması olarak görüyorum. Bence Gülen hareketinde ahlaki kaygılar var. Yani İslamiyete ahlaki kaygıları entegre etmeye çalışan bir din adamı var karşımızda. Fethullah Gülen’in konuşmalarını azıcık bile dinleseniz ahlaki meselelerden sıkça bahsettiğini fark edersiniz. Böyle bir reform hareketine İslamiyetin çok ihtiyacı var. Bu ihtiyaca Gülen hareketinin cevap olma ihtimali ABD’yi de çok cezbetti. Gezi’deki çoğul yapı, 20’li yaşlarındaki ‘Geziciler’, kast toplumundan çıkışın habercisi olabilir mi? Onlardan ümitliyim. Çünkü bağnaz, rijit değil, neşeliler. İdeolojik formüllerle yetişmediler. Bu yüzden bu çocuklardan bir şeyler çıkacaktır. Kürt sorununda barıştan umutlu musunuz? Türkiye’de Kürt meselesine yaklaşım, Ermeni meselesiyle aynı. Gerçekleri görmek istemiyorsan ve ırkçılık, sıradan faşizm yapmak istiyorsan ikisine de aynı formülle yaklaşırsın. AK Parti barış süreci konusunda da ters açıya düşürdü. Barış yalan oldu, çünkü hiçbir adım atılmadı. Gerekli kanun değişikliklerini, yapılması gerekenleri yapmadılar. Benim anladığım Abdullah Öcalan’ın kendi siyasi geleceğini görmek istediği yerle, Tayyip Erdoğan’ın kendi siyasi geleceğini görmek istediği yer arasında bir satranç oynanıyor. İki usta satrançcı gibi çok uzun aralar vererek hamleler yapıyorlar. Barışa yönelik kalıcı ve sahici adımları her iki taraf da atmıyor. Beyaz Türklerle, siyah Türkler Kürt düşmanlığı konusunda farklılar gibi görünüyor. Kürt düşmanlığının tavan yaptığı yerler daha çok kıyılar. Mesela İzmir… İzmir iklimini belirleyen, sonradan olma ‘bej Türkler’, Kürtler gelip şehrimizi ele geçiriyor histerisi yaşıyorlar. Sanki çok önemli bir şehir kültürleri varmış da Kürtler onları tehdit edecek endişesiyle yaşıyorlar. Aslında onlar da İzmirli değil. Ya Aydın’dan gelmişler ya da Balkanlar’dan. Bir Türk atasözü ‘misafir misafiri sevmez’ der. Bu atasözü en çok İzmir’deki Kürt düşmanlığı için geçerli. ‘Fuzuli Yalanlar’ başlıklı yazınızda İslamiyetin Hristiyanlığın tersine, yalan söylemeyi neredeyse serbest bıraktığını söylüyorsunuz? Nasıl vardınız bu kanaate? Din uzmanı değilim ama İslamiyette şu şu koşullarda yalan söyleyebilirsin kaydının olduğunu biliyorum. Şartlar o kadar çok ki, neredeyse ne zaman istersen yalan söyleyebilirsin deniyor. Hristiyanlıkta ise yalan ‘yedi büyük günah’tan biri. Bu çok net. Bu farklılık yalan söylemek konusunda bir fark yaratıyor diye düşünüyorum. Köşe yazarlığına dönecek misiniz? Bu kitapta yaptığım gibi yazıları biriktirip kitap yapmaya devam edeceğim. Kitabın daha kalıcı ve daha değerli olduğuna inanıyorum. Meryem Uzerli’nin yaşadıkları Türklere dair çok şey anlatıyor Sinema ya da TV dünaysında umut vaat eden oyuncular var mı? İnanılmaz derecede yetenekli genç oyuncularımız olduğunu düşünüyorum. Bu oyuncular, Amerika’ya, Hollywood’a rahatlıkla gidebilirler. Örnek verebilir misiniz? Kıvanç Tatlıtuğ en çarpıcı örneği. Aşkı Memnu’nun son bölümünde Tatlıtuğ’un oynadığı mezarlık başında ağlama sahnesi vardı ve korkunç başarısızdı. Ancak bir süre sonra ‘Kuzey ve Güney’de karşımıza inanılmaz iyi bir oyuncu olarak çıktı. Türkiye’de daha önce bu kadar ünlü olmuş hiç kimse böyle bir şey yapmadı; çalıştı ve bambaşka bir insana dönüştü. Kıvanç Tatlıtuğ dışında, konservatuardan gelen oyuncular var. Mesela Beren Saat çok iyi bir oyuncu. Okan Yalabık inanılmaz iyi bir oyuncu. Muhteşem Yüzyıl’a giren manken kızlar bile çok iyi bir oyunculuk sergilediler. Bu da tabii dizinin yönetmeni Taylan Kardeşler’in başarısı. Ama hepsi bir yana, Kıvanç Tatlıtuğ, objektif bir gözle bakacak olursak Brad Pitt’ten daha yakışıklı ve rahatlıkla Hollywood’da oynayabilir. Neden Hollywood’da bu oyuncuları göremiyoruz? Bir; annelerinin böreği. İki; burada çok iyi para kazanıyorlar. Ne annelerinin böreğinden, ne Türk halkının sevgi çöreğinden vazgeçemiyorlar. Mesela Rus asıllı pek çok oyuncu Hollywood’a akın ediyor. Eminim beş yıl sonra başrol oynayacaklar. Ancak bizimkiler Türklük hallerinin konforundan vazgeçemiyorlar. Bir de Meryem Uzerli vakası var. Sizin deyiminizle Uzerli de ‘Türklük halleri’nin kurbanı mı oldu? Meryem Uzerli’nin insanın içini acıtacak kadar dürüst ve tatlı bir kız olduğunu düşünüyorum. Dürüst kadınlar, Türkiye’de bunu çok yaşıyor, çünkü adamlarla iletişim kuramıyorlar. Çünkü o adamlar, yalancı anneleri tarafından tezgâh açan, idare eden kadınlarla ilişkide olmaya alışmışlar. Meryem Uzerli’nin yaşadığı kültürel şok, Türkiye’yle ilgili o kadar çok şey açıklıyor ki… Onun yaşadığı aşk ilişkisi temiz ruhlu yabancıların Türklerin bütün o numaralarıyla, oyunlarıyla nasıl baş edemeyeceğini gösterdi bize. T24

Başbakan Recep Tayyip Erdoğan'ın Başdanışmanı Yiğit Bulut, New York'taki Türkevi'nde 'Türkiye'nin 2023 Vizyonu ve Bugünün Türkiyesi' başlıklı bir konferans verdi. Konferans vereceği Türkevi önünde DHA New York Başkonsolosu Levent Bilgen'in New York ve çevresinde yaşayan Türk toplumuna ilişkin kısa bir bilgi verdiği konuşmanın ardından Yiğit Bulut kürsüye geldi. Herşey Türkiye İçin Platformu ile İstanbul Üniversitesi Mezunlar Derneği Amerika Şubesi (IUMEZUSA) tarafından düzenlenen konferanstaki konuşmasında Türkiye'nin bugün içinde olduğu koşullara zor günlerden ulaştığını anlatan Yiğit Bulut, 'Kendi firkateynini kendisi yapan, kendi F16'larının yazılımını kendisi yapan, IMF ile herhangi bir borç alacak ilişkisi olmayan, hatta 5 milyar dolar IMF'ye bağışlayacağını ilan eden, 2023 hedefi olarak da 2.2 trilyon doların üzerinde gelir hedefleyen bir Türkiye'den bahsediyoruz' dedi. 'MUHTAR BİLE SEÇİLMEDİĞİ HALDE KEMAL DERVİŞ'İ SÜPER YETKİLİ BAKAN YAPTIK' Konuşmasında Türkiye'nin yaşadığı çok enflasyonlu dönemler ile bugünleri karşılaştıran, sık sık da Ak Parti hükümeti yandaşı olmayan medyaya yüklenen Yiğit Buut, 'Gerçekten çok zor yerlerden geldi Türkiye, hepimiz bunları yaşadık. Bakın biz 5 milyar dolar para için, muhtar bile seçilmediği halde Kemal Derviş'i süper yetkili bakan yaptık, üç partili koalisyon döneminde. Beş milyar dolar için. Bugün biz 33.5 milyar Euro'ya, havalimanı ihalesi yapıyoruz' dedi. Konuşması sırasında, kendisini dışarıda protesto edenlerin seslerinin salona yansımasından rahatsız olan ve açık olan pencereyi kapatan Yiğit Bulut, 'Keşke onlar da burada olsalardı da karşılıklı tartışsaydık' diye konuştu. 'TÜRKİYE CUMHURİYETİ, KURULDUĞUNDAN İTİBAREN İLK DEFA BAĞIMSIZ OLMA DENEMESİ YAPIYOR' Pencereyi kapattıktan sonra konuşmasını sürdüren Yiğit Bulut, Türkiye Cumhuriyeti'nin kurulduğundan bu yana ilk kez bağımsızlık denemesi yaptığını savundu. Bulut, 'Lafı çok eğip bükmeye gerek yok, lafı tam ortasından söylemek lazım. Türkiye Cumhuriyeti, kurulduğundan itibaren ilk defa bağımsızlık denemesi yapıyor. Bakın, tam olarak, her anlamda bağımsızız diyemeyiz. Ama ilk defa, 2008'den itibaren bağımsız olma denemesi yapıyoruz' dedi. Bulut, bağımsız olmanın, Kuzey Irak petrolünü kimseye hesap vermeden kendi çıkarların doğrultusunda Türkiye'den geçirebilmek, Hazar'daki petrolü kimseye hesap vermeden boru hattı ile Türkiye'den geçirebilmek ve borçlanmamak demek olduğunu anlattı. 'OBAMA ÇOK ÖNEMLİ BİR LİDER' Konuşmasında ABD Başkanı Barack Obama'nın çok önemli bir lider olduğunu vurgulayan Yiğit Bulut, 'Neden önemli bir lider? Çünkü dünyadaki yerleşik güçlere başkaldıran liderlerden bir tanesi' dedi. 'YENİ DÜNYA DÜZENİNİN ÜÇ BÜYÜK LİDERİ: OBAMA, PUTİN, ERDOĞAN' Vatandaş Yiğit Bulut olarak görüşlerini açıkladığını belirten Başbakan Başdanışmanı Yiğit Bulut, yeni Dünya düzeninde üç büyük lider olacağını, bu liderlerin de sırasıyla Obama, Putin ve Erdoğan olacağını ileri sürdü. Bulut, 'Neden bu üç kişi çok önemli? Şu açıdan çok önemli, çünkü bu üç kişi de kendi ülkelerindeki ve bölgelerindeki yerleşik düzene karşı durmaya çalışıyorlar. O kadar kolay değil, bakın Amerika'da Hüseyin El Bereket Obama isminde biri başkan olacak, Hüseyin Barack Obama, Barack El bereket demek biliyorsunuz ve Hüseyin Barack Obama, yüzlerce yıldır yerleşen yerleşik düzene kafa tutacak. Çok önemli, zor, kolay değil. Bunu yapması açısından çok önemli. Rusya'da Putin'in yaptığı çok önemli. Türkiye'de Erdoğan'ın, Gezi olaylarından beri bugüne kadar yaptıkları çok önemli' diye konuştu. 'MUSTAFA KEMAL'İ Çankaya KÖŞKÜ'NE KİLİTLEDİLER' Kendisinin doğru bildiğini her zaman söyleyen bir kişi olduğunu vurgulayan Yiğit Bulut, Türkiye Cumhuriyeti'nin kurulmasının ardından 10 yıl boyunca işlerin iyi gittiğini anlattıktan sonra, 1933'te Mustafa Kemal Atatürk'ün Çankaya Köşkü'ne kilitlendiğini ileri sürdü. Bulut, '1933'te Gazi Mustafa Kemal'i, Çankaya Köşkü'ne kilitlediler. Üstüne kilitlediler İsmet İnönü ile Celal Bayar. Beş yıl, 1933-1938 arasında yoktur bakın Atatürk'ün hiçbir anısı. Hep Gazi'nin sofrası, Gazi'nin sofrası. Niye? Üzüntüden. 1933'ten sonra Türkiye küresel ve yerel, yerleşik düzenin kontrolüne girmeye başladı' dedi. Sürecin, montaj sanayi ile oluşturulan burjuva sınıfına medya kurdurulması, burjuva ve medyanın birlikte finansal sitemi ele geçirmesiyle işlediğini savunan Yiğit Bulut, 'Ve üçgen tamamlanır, sermaye, medya, finansal sitem. Montaj sanayiinden türemiş sermaye, medya, finansal sistem. Bu yolla ülkeler kontrol edilir' diye konuştu. Türkiye'de, AK Parti hükümetine destek vermeyen medya kurumlarının sanal korkular yarattığını savunan Yiğit Bulut, 'Türkiye'de şeriat tehlikesi, yok arkadaş, yok binlerce yıldır o topraklarda şeriat olmadı. Böyle bir tehlike yok, bu yalan. Türkiye'de bölünme tehlikesi. Yok arkadaş, zaten Osmanlı'nın en küçük parçası Türkiye. Daha neye bölünecek. Bir bütünün en küçük parçası daha bölünür mü? Tam tersi, Türkiye'nin etki alanının genleşmesi söz konusu. Bütün bunlar uydurulmuş korkular. Niye? Çünkü vatandaş bunlarla uğraşırken birileri ha bire hazineyi soydu ' diyerek kendi görüşlerini savundu. Başbakan Başdanışmanı Yiğit Bulut, New York'taki konuşmasında adını anmadan TÜSİAD'ı ve Fethullah Gülen Cemaati'ni da hedef aldı. Bulut, 'Diyorlar ki bugün Türkiye'de, hükümet böyle yapamaz, hükümet şöyle yapamaz, siyasetçiler şöyle…Kimsin sen? Ben derneğim! Ne derneğisin? İşveren derneğiyim. Tamam, güzel. Tophane'de Kanarya Sevenler Derneği var, hukuken senle aynı. Senin ondan fazlan ne? Cebinde para olması mı? Senin ondan fazlan belinde silah olması mı? Senin ondan fazlan eline Kitap alıp arkana adam mı toplaman? Onların manevi duygularını sömürüp peşine mi takman? Bakın hiçbir yöntemle devletin erkine ortak olunamaz' dedi. 'DEVLET BİR ATTIR, HÜKÜMET DE BİNİCİSİDİR' Vatandaşın attığı oylarla ortaya çıkan seçim sonucuna göre oluşan hükümetin devleti vatandaş adına yönetebileceğini belirten Yiğit Bulut, konuşmasında devlet kurumunu ata, hükümeti de binicisine benzetti. Bulut, 'Sadece ve sadece vatandaşın attığı oyla tecelli etmiş seçim sonucuna göre ortaya çıkan hükümet devleti vatandaş adına yönetir. Devlet bir attır, hükümet de binicisidir. Vatandaş der ki 4 yıl, 5 yıl bin, beğenmedi indirir' dedi. Konuşmasında Gezi olaylarına da değinen ve bu konuda da genel olarak hükümetin yaklaşım ve politikalarını savunan Yiğit Bulut, göstericilerin Dolmabahçe'deki Başbakanlık ofisini yakmaya giriştiklerini ileri sürdü. Bulut, 'Birinci barikatı aşıyorlar, ikinci barikatta takılıyorlar. Bakın demokrasi bu değil. Ama Türkiye'de bu Oyun oynandı. Türkiye'de bu oyun yerleşik düzen tarafından oynandı ve hala oynanıyor. Yerleşik düzenin kullandığı örgütler, paralel örgütler, onlar tarafından oynandı ve hala da oynanıyor' diye konuştu. 'VATANDAŞ YİĞİT BULUT'UN FİKRİ' Yiğit Bulut, yeni dünya düzeninde üç büyük güç merkezi ortaya çıkacağını, bunların da Amerika Kıtası, İstanbul-Moskova hattında Kafkasya, Avrasya, Ortadoğu ve Balkanlar'ı içeren yörüngesi ile Rusya olacağını savundu. Bulut, Amerika ve Rusya'nın Türkiye için önemli iki merkez olacağını ileri sürdü. Bulut ordusu, Merkez Bankası ve yeraltı kaynakları, insan kaynağı bulunmayan Avrupa Birliği'nin bu düzende şanısını olmayacağını söyledi. 'MUHTAR BİLE OLAMAZ DİYENLER BUGÜN BİR 5 DAKİKALIK RANDEVU İÇİN 555 TAKLA ATIYORLAR' Yiğit Bulut, Başbakan Recep Tayyip Erdoğan'a sık sık övgüler dizdiği konuşmasında, 'Bizim medya kim çıktıysa kafasına bastı. Ne yaptılar başbakana? Götürdüler, Kırklareli'ne cezaevine koydular. Ertesi gün gazete şöyle çıktı: Artık muhtar bile olamaz. Yani kararı vermişler, artık muhtar bile olamıyor, takdiri ilahi yok, halkın seçmeni yok, halkın seçme seçilme hakkı yok, oy hakkı yok. Gazetenin kararı var, artık muhtar bile olamaz. Ama Allah o kadar büyük ki, artık muhtar bile olamaz diyenler bugün bir 5 dakikalık randevu için 555 takla atıyorlar. Bu da takdiri ilahi işte' dedi. Milliyet

Gazetelerin köşe yazarları bugün neler yazdılar, gündemi nasıl gördüler? İşte günün öne çıkan köşe yazarları... Hainler burada, vatanseverler nerede | Mehmet Baransu | Taraf Türkiye’nin vergi rekortmenlerilistesi açıklandı.“Vatan hainleri, Gezi’ciler, Yahudi ve faiz lobisi” başta olmaz üzere Başbakan Tayyip Erdoğan’ın “hain” ilan ettiği neredeyse tüm isimleri, ilk yüz listesinde görmek mümkün.Rahmi Koç, 37 milyon 492 bin TL’yle listenin başında. Onu Aydın Doğan ve öteki “hainler” takip ediyor. Cem Yılmaz’dan Kıvanç Tatlıtuğ’a tanıdık birçok isim de listede kendisine yer bulmuş. 2 milyon 400 bin TL vergi veren bir işadamı ise listede 100. sırada. Yazının devamını okumak için tıklayınız. Dövmeli Başkan’dan beklenti yüksek | Mehveş Evin| Milliyet Şişli, artık “Japon sazan balığı dövmeli, body’ci” bir belediye başkanının yönetiminde...Hayri İnönü’nün Hürriyet’teki haberini, Şişli’de ikamet eden bir yurttaş olarak ilgiyle okudum.Hoşuma gitti, çünkü dövmeli insanlar genellikle açık fikirli ve eğlenceli olur. Üstelik Hayri Bey’in özel ilgi alanı, Japon kültürüymüş. Kendi kültürünü bile tanımayan insanların ülkesinde, bu da bir artı puan.Tabii başkaları, dövmeli adamları Hollywood filmlerindeki Harley’ci tiplemesinden ibaret sanabilir: “İçki içen, deri pantolonlu, türbanlı bacı döven tipler” var ya hani, o ayarda...Neyse, biz devam edelim... Şişli’nin yeni başkanı, aynı zamanda sportmen bir insan. Spor yapmayı yılda üç kere koşu bandında oflaya poflaya yürümek sanan yurdum insanını düşünürsek, Hayri Başkan’ın 60 yaşında ağırlık kaldırmasını alkışlarım. Yazının devamını okumak için tıkayınız. Hayri İnönü heyhat! | Ahmet Hakan | Hürriyet SEÇİM öncesi Şişli sokaklarında bir “yabancılaştırma efekti” gibi dolaşıyordu.Yerel işlerin adamı değil gibiydi.Yadırgıyor ve yadırgandığını düşünüyor gibiydi.*Ya da şöyle söyleyeyim:O kadar “janti” idi ki...Sanki Oslo’nun belediye başkan adayıydı. Yazının devamını okumak için tıklayınız. Köşk'e mecbur! | Tarhan Erdem | Radikal İkinci tura kalacak aday nasıl bulunur? İkinci tura kalındığında, başarı ne demektir?AK Parti’nin son kararı, Attila İlhan’ın bir şiirini hatırlattı: “Ben sana mecburum bilemezsin / Adını mıh gibi aklımda tutuyorum / Büyüdükçe büyüyor gözlerin / Ben sana mecburum bilemezsin / İçimi seninle ısıtıyorum. …” Yazının devamını okumak için tıkayınız. Bütün gazeteciler alçak, bir bunlar delikanlı!| Ahmet Kekeç | Star Her şeyi yazıyorlar, her türlü hakareti ediyorlar, sonra da “Türkiye’de basın özgür değil... Freedom House söylüyor...”Freedom House’un söylediklerini Hasan Cemal de söylüyor.Basın özgür olsaydı, bol sıfırlı maaşla Milliyet’te devam edecekti.Edemiyor.Mütevazı bir ücret karşılığında (belki de “ücretsiz”, bilemiyorum) Doğan Akın’ın sitesinde yazıyor. Yazının devamını okumak için tıklayınız. Hayatı değiştiren o gece| Aslı Aydıntaşbaş | Milliyet Hani bazen kana kana içtiğiniz, tadına doyamadığınız, günler sonra bile geriye hoş bir tat bırakan dost meclisleri vardır. Kırk yılın başında oluşur öyle ortamlar. Genelde tesadüfen, önceden planlanmadan, hatta belki önceden de pek tanışmadığınız birilerinin eklenmesiyle uzayıp gider öyle geceler. Herkes gardını düşürür, hiç olmadığı kadar dürüst davranır. Yazının devaını okumak için tıklayınız. Bir kadın barış sürecini sallıyor | Orhan Kemal Cengiz | Radikal Mağdurların ve yakınlarının ruhları huzura ermeden Türkler ve Kürtler huzur bulabilir mi?Böyle bir cinayeti kaç tür insan işleyebilir? Gözü dönmüş bir psikopat evet... Bir de kesin inançlı birileri işleyebiliyor... Bundan tam 42 yıl önce Jean McConville tam on çocuğunun gözleri önünde, çoğunun yüzlerinde maske olan IRA militanları tarafından kaçırıldı. Yazının devamını okumak için tıklayınız. Kendi kendime en çok sorduğum soru...| Yiğit Bulut | Star Sevgili dostlarım, soru çok net; son yıllarda gözümün önünden geçen yüzlerce olayın, son dönemde yaşananların, DEVİNEN DÜNYANIN, bende bıraktıkları neler ve en önemlisi “akıl-tecrübe” döngüsünde en çok neleri öğüttüm, neyi anladım? Lafın özü “Neyi anladım” sorusuna maddeler halinde cevap vermek istiyorum: 1- Türkiye’de “hiçbir bireyin, holdingin, şirketin” DEVLET isterse, devlet mekanizmasından büyük OLAMAYACAĞINI anladım! 2- Son 30 yılda kendini “adam” sanıp “ortalığa sahip” olanların, devletin “bırak yapsınlar” zihniyeti sonucu palazlandığını anladım Yazının devamını okumak için tıklayınızSosyal kalkınma yoksa ekonomik büyümeyi kim takar!| Melis Alphan | Hürriyet ZALİMCE öldürülen çocukların ardından otorite “En ağır cezalar verilecek” türünde açıklamalar yapıyor.Peki ya hâlâ hayatta olan çocuklar için ne yapıyor?Hiç.Ülkemizin en büyük sorunlarından biri çocuk işçiliği.Türkiye’de 1 milyona yakın çocuk işçi var. Yazının devamını okumak için tıklayınız. 'Paralel'e teknik nakavt | Sevilay Yükselir | Sabah Haftalardır paralel yapıyı deşifre eden % 100 programına, bu yapılanmaya ilişkin bilgi sahibi olan birçok vatandaşımızdan gerek telefonla gerekse e-posta yoluyla ihbar yağıyordu. Bu ihbarları büyük bir titizlikle değerlendiren aHaber'deki %100 Siyaset programı ekibine gelen son e-postada, Ankara'nın bir köyünde HSYK'da görev yapan bir hâkimin elindeki çok önemli dokümanların ekmek fırınında yakılacağı bilgisi geldi. Ancak içinde yapılanmaya ait bilgi belge ve delillerin olduğu bu dokümanlara, Sevilay Yükselir, Fidel Okan ve Abdurrahman Şimşek tarafından koordineli bir şekilde yürütülen bir çalışmayla yok edilmeden önce ulaşıldı. Bir hard disk ve çok sayıda CD'nin bulunduğu belgeler, yargıdaki paralel yapılanmayı ispat edecek nitelikte … Yazının devamını okumak için tıklayınız. Dualarla Çankaya'ya | Abdülkadir Selvi | Yeni Şafak Cumhurbaşkanlığı adaylığı konusunda önemli bir takvim, AK Parti’nin Afyon kampı olacak. Afyon’dan yola çıkmıştı, AK Parti. Geleceğiyle ilgili kritik bir kararı yine Afyon’da alacak. Çünkü AK Parti sadece Cumhurbaşkanı adayı belirlemeyecek. Eğer liderini Çankaya’ya çıkarırsa, yola nasıl ve kiminle devam edilecek onun kararını verecek. Tüzük gereği partiyi olağanüstü kongreye Mehmet Ali Şahin’in götürmesi bekleniyor. 1-Emanetçi formülü düşünülmüyor. 2-Başbakan yardımcılarından birinin hükümeti kurması üzerinde duruluyor. Bülent Abi yani Bülent Arınç ya da piyasalara güven vermesi ve halkın ekonomin geleceği konusunda kaygı duymaması için Ali Babacan ismi ön plana çıkmaya başladı. Abdullah Gül faktörünü gözardı etmeden bazı isimlerin konuşulduğunu belirtmek istiyorum. Ahmet Davutoğlu, Binali Yıldırım ve yukarıda belirttiğim gibi Bülent Arınç ile Ali Babacan gibi. Yazının devamını okumak için tıklayınız

Star Gazetesi Yazı İşleri Müdürlüğü’nden yayın politikasına tepki göstererek istifa eden Ertuğrul Doğan, mutfakta neler olduğunu T24'ten Hazal Özvarış’a anlattı Uzan Grubu’nun sahibi olduğu gazete Fatih Çekirge ve Yılmaz Özdil’e emanet edildikten yaklaşık üç yıl sonra ailenin önde gelen üyesi Cem Uzan Genç Parti’yi kurdu. Ve süreç Türk basını için şaşırtıcı olmayan bir seyirde ilerledi. 2002 seçimleri yaklaşırken manşetlerini “İktidara 15 gün kaldı” benzeri başlıklar süsleyen Star’da vazgeçilmez görsel kolları kıvrılmış beyaz gömleğiyle Cem Uzan oldu. Star gazetesi zorlanmadan partinin yayın organına dönüşmüştü. Fakat Star’ın parti bülteni olması işe yaramadı. Genç Parti yüzde 7,24 oy oranı ile seçim barajına takıldı ve galibiyeti önlerindeki iki genel seçimi daha birincilikle kazanacak Adalet ve Kalkınma Partisi aldı. Seçimden bir sene sonra Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonu (TMSF), Uzanlar’a ait Çukurova ve Kepez Elektrik’e el koyunca Star, Tayyip Erdoğan tarafından dava edilecek şu manşeti attı: “Gücün buna mı yetiyor kalleş” TMSF, 2004′te bu kez İmar Bankası’nın borçları nedeniyle Star gazetesi ve Star TV de dâhil olmak üzere Uzanlar’a ait 219 şirkete el koydu. Star, çok geçmeden Kıbrıslı bir Türk olan iş adamı Ali Özmen Safa tarafından Kanal24′ün isim hakkıyla ile birlikte TMSF’den satın alındı. 2007’de kalp krizi sonucu hayatını kaybedecek eski Türkiye Futbol Federasyonu Başkanı Hasan Doğan ile Ethem Sancak Star Medya Yayıncılık A.Ş.’ye ortak oldu. Başbakan için “Başbakan şu anda en önemli idölüm. Adamın sevdalısıyım” diyen Sancak, yakın zaman sonra tek sahibi olacağı Star’ı alış hikâyesini şöyle anlatacaktı: “Tayyip Bey köşeye sıkıştırılmıştı, parti kapatma davaları, 367 kararı vs. Basın tek sesli, onu boğmaya çalışıyor. Hasan Doğan’la ‘Onun için ne yapabiliriz?’ diye konuştuk. Dedik ki, “Basın alanında tek sesliliği kıralım.(…) Star’ı büyüttük. Gazetenin yetmediğini anladık. İtibarsızlaşmış da bir gazeteydi. 24 televizyonunu kurduk. Ben tamamen ideallerim için, ona daha iyi hizmet edebilmek için girmiştim o işe.” Böylece Star’ın aidiyeti Genç Parti’den alınıp AKP’ye verildi. Bugün künyesinde “İmtiyaz sahibi” olarak eski AKP Erzincan Millietvekili Tevhit Karaya’nın yer aldığı Star’ın ortakları arasında Rixos Otellerinin patronu ve 1.3 milyon dolara Haliçport ihalesini kazanacak olan Fettah Tamince ile Petkim’in sahibi Azeri devlet enerji şirketi Socar var. Künyesinde yer alan isimler değişse de misyonu baki kalan Star’ın mutfağında neler olduğunu öğrenmek için Star Gazetesi Eski Yazı İşleri Müdürü Doğan Ertuğrul ile buluştuk. Ertuğrul, Alev Er’den sonra genel yayın yönetmenliğine gelen Mustafa Karaalioğlu’nun Star’ında 7 yıl mesai yaptı. Gazetedeki son 4 yılını yazı işleri müdürü olarak geçiren Doğan Ertuğrul, Mart ayında şu ifadelerin yer aldığı bir veda mesajıyla artık Yusuf Ziya Cömert’in yönettiği Star’dan istifa etti: “Türkiye’nin yaşadığı bu cinnet halinden medya fazlasıyla nasibini almış, haber değeri taşımayan ve algı yönetimi daha doğru ifadeyle kara propaganda amacı güden ‘haberler’ gazete ve televizyonların rutini haline gelmiştir. Bu nedenle yıllarca sahiplenerek görev yaptığım gazetemde benim açımdan sorumlu ve dengeli bir gazetecilik yapma imkanı kalmamıştır.” Ayrılmak zorunda kaldıkları medya gruplarında yazıları yayımlanmamasına rağmen “Sansüre uğramadım” diyebilen gazetecilerin de var olduğu bir camiada zülfüyare de dokunarak Doğan Ertuğrul’a Star’dan ayrılmasına neden olayları, “kara propaganda” dediği haberlerin neler olduğunu, Ergenekon davasını ele alırken Star’ın üslubunu ve Gezi Parkı eylemleri sürecinde yazı işlerinde neler yaşadıklarına kadar pek çok soru yönelttik. Doğan Ertuğrul’un T24′e anlattıkları, Star gazetesindeki Erdoğan barajının altında Cumhurbaşkanı Abdullah Gül’ün de kaldığını, sansür tartışmasının Gezi Parkı protestolarına destek veren Cem Yılmaz’a kadar uzandığını da ortaya koyuyor. Star’dan sonra serbest gazeteci olarak çalışmak üzere yerleşmeyi planladığı Lübnan’dan yaptığı kısa Türkiye ziyaretinde Doğan’ın T24’ün sorularına verdiği yanıtlar aşağıda. Türkiye’de medyanın nasıl bir dönemden geçtiğine içeriden anlatımlarla tanıklık etmek üzere buyrun. ‘Star’da ben dâhil birçok editör Kabataş haberine itiraz etti’ Türkiye basınında yerleşik gelenek “Bâb-ı Âli 40 odalı bir konak, bir odadan çıkar, diğerinden girersiniz” diye ifade edilirken, siz Star’dan ses getiren bir açıklamayla ayrıldınız. Taşan bardağınızı hangi damlalar doldurdu? Keşke 40 odadan birinden çıkıp diğerine gitmek bugünkü piyasa şartları içerisinde mümkün olsa. Fakat bugün basının 40 odalı olduğu kanaatinde değilim. Biz ve ötekiler medyası var sadece; biz yani iktidar-havuz medyası ile iktidarın marjinalleştirmek istediği, Başbakan’ın “bunlar” diye nitelediği medya. Benim bardağımı taşıran ilk damla Gezi’deki savrulma oldu: Söylemeyi gurur sayarım Star’da çalışma arkadaşlarımın şaka yollu “Etik abi” diye nitelediği gazeteciydim. Çünkü Ergenekon’dan AK Parti’nin kapatılma davasına kadar gazetecilik ilkelerine uymadığını düşündüğüm her konuda insanları mağdur edeceğimize inandığım her haberde itirazlarımı dile getirdim. Kopuşun başlangıcı da, benim de sahip çıktığım birçok ilkeyi savunan AK Parti iktidarının bu ilkeleri terk etmesi sonrasında iktidara yakın medyanın da aynı yolu izlemesi oldu. Bunun ilk büyük patlaması tereddütsüz Gezi’ydi. Çocuklarım da gitti, ben de gittim Gezi’ye. Şiddet uygulayan gruplardan sıradan, demokratik taleplerini dile getiren insanlara varana kadar herkesi görme fırsatı buldum. Bu nedenle önce iktidarın sonra da iktidar medyasının Gezi’ye karşı tutumu çok rahatsızlık vericiydi benim için. Gezi sürecinin en tartışılan haberlerinden “Kabataş’ta toplu taciz” röportajı yayımladığında Star’ın yazı işleri müdürüydünüz. Haberin yayımlanma sürecinde neler yaşandı? O haberde kıran kırana bir itiraz süreci yaşadık. Öncesi ve sonrasında. Yazı işleri toplantısında bu hikâyenin inandırıcı olmadığını ve fantastik olduğunu söyleyerek karşı çıktım. Birçok editör arkadaşım da aynı yönde görüş belirtti. Israrla sadece başörtülü genç bir annenin ifadelerine dayanarak, hiçbir delil olmadan bu haberin yapılmasının doğru olmadığını anlattım. Fakat engel olamadım. ‘Kabataş görüntüleri çıkınca özür dilemeyi tartıştık’ Siz karşı çıkarken haberi savunanların kullandığı kelimeler ve sebepler nelerdi? “Biz o kadına inanıyoruz. Bu Geziciler her şeyi yapar” önyargısı ve saplantısı her itirazı bastırdı. Gazete yönetimi haberin iktidar tarafından büyük bir kampanyaya dönüştürüleceğini gördü. Bu itirazları seslendirmenin gazete içinde riskleri var mıydı? Ben zaten itiraz eden bir insandım ve itirazlarım dikkate de alınırdı. Fakat son dönemde dikkate alınma oranı değişti. Çünkü bir cinnet dönemi yaşıyor Türkiye. Öyle olunca, normalde daha ilkeli davrandığına inandığımız insanlar da bir şekilde savruluyorlar. Yakın zamanda Kabataş görüntüleri ortaya çıktığında yazı işleri toplantısında editor yazarak özür dilemeyi bile tartıştık ama Başbakan’ın tavrı netleşince yayınlamak mümkün olmadı… ‘Star bazen Erdoğan’ı Erdoğan’dan korumak istedi’ Gezi sürecine dair kısa bir Star dökümü: Erdoğan ünlü ‘iki ayyaş’ konuşmasını yapıyor, Star 1. sayfadan görmüyor. Erdoğan ‘Topçu Kışlası AVM olacak’ derken Star, ‘AVM yok, bu ne şiddet’ diyor. Erdoğan ‘Twitter başa bela’, ‘Bir anne bana kızının birinin kucağına oturmasını ister mi’ derken Star aynı konuşmayı ‘Geçmişteki tertiplerin tekrarı’ gibi bir başlıkla vermeyi tercih ediyor. Star, Erdoğan’ı kendisinden de mi korumaya çalıştı? Bir gazete Başbakan’ın “Çadırda ne oluyor bilmiyoruz” sözlerini dehşet verici bulup manşet yapabilir, bir başkası da “Allah’ım keşke bu lafı etmeseydi, kargaşa çıkabilir” iyi niyetiyle geri planda tutabilir. Star dâhil havuz medyası, bunu iktidara yakınlık anlamında kullanıyorum, zaman zaman Erdoğan’ı sizin ifadenizle Erdoğan’dan korumak istedi. Bugün keşke daha çok yapılsaydı, diyorum çünkü Erdoğan’dan önce topluma karşı bir sorumluluğunuz var, ama o eşik çoktan aşıldı. “Keşke daha çok yapılsaydı” dediniz, gazeteciliğin başbakanları gerektiğinde kendilerinden de korumak gibi bir misyonu olabilir mi? Tabii ki böyle bir misyonu olamaz. Koruma derken kast ettiğim şey Başbakan’ın son dönemde hiç dilinden düşürmediği, toplumsal çatışma riski barındıran sözlerinin ön plana çıkarılmaması. Yoksa söz ettiğiniz o başlıkların doğruluğunu savunmuyorum. Başbakan’ın kışkırtıcı sözlerini öne çıkaran, deşifre eden gazeteler de kendi bulundukları yer açısından doğrusunu yapıyor. ‘Star’da, Sabah’ın manşetinde görünce…’ Başka korumalara dair örnekleriniz var mı? Korunma çok doğru bir ifade olamasa da bu anlamda çok sayıda örnek var. Mesela Berkin Elvan’ın cenazesi. Başbakan’ın Berkin Elvan’ın annesini yuhalatmasını, “bilye” çıkışını duyduğumda kanım dondu. Yazı işleri toplantısında “Başbakan’ı biri uyarmalı” dedim. Tabii ki haberi oradan görmedik. Mesela Reyhanlı’da “Sünni kardeşlerimiz öldü” açıklaması. Bunun gibi “Ön plana çıkarmayalım” dediğimiz çok haber oldu oldu. Eski dönemlerinde daha da dengeliydi, makuldu gazete. Daha bir gazetecilik sorumluluğu ile hareket ediyordu. Makul olmak size problem olarak geri dönüyor muydu? Evet. Çünkü Başbakan sadece Star’ı değil, çok açık bir şekilde hiç kimsenin pozisyonunu yeterli görmüyor. Birçok olayda oldu bu. “Bu çok sert, başlıktan vermeyelim” dediğimiz ifadeleri mesela Sabah’ın manşetinde görünce “Eyvah, Başbakan, ‘Bak gördünüz mü?’ diyecek” diye kendi aramızda esprisini yapıyorduk. Nasıl bir yarış var Star ile Sabah arasında? Yarış denemez buna. Çünkü Star dediğim gibi daha makul bir çizgide duran bir gazeteydi, Sabah bu dönemde hiç öyle olmadı. Son birkaç ayda Sabah’ın performansına bakmak yeterli. ‘Karaalioğlu kazanç ama tapeleri sormaması izah edilemez’ Star’ı sizin gözünüzde Sabah ve Yeni Şafak’tan ayrıştıran temel neden ne; sizin orda olmanız mı, sahibi Tevhit Karakaya mı, yoksa Mustafa Karaalioğlu mu? Benim ne kadar katkım olduğunu en azından ben söyleyemem. Ama iktidara yakın medya grubu içerisinde Mustafa Karaalioğlu günahıyla sevabıyla önemli bir kazançtır. İktidara çok yakın olan gazeteciler arasında kalitesi en yüksek olanlardandır. Star’ı daha itibarlı bir gazete yapmak için çok çaba gösterdi. Yakın zamana kadar Abdulbari Atwan’ın Robert Fisk’in, daha öncesinde Sami Selçuk’un yazı yazdığı, küresel bir vizyon sunmaya çalışan bir gazeteydi Star. Evet, iktidara angaje olmanın etkisini üzerinde fazlasıyla hissediyordu ama yine de sıkı bir gazeteydi. Şu anki Star o Star bile değil. Bu durumda Karaalioğlu’nun, 30 Mart seçimleri öncesinde 24TV ekranındaki bahsettiğiniz programda tek başına ağırladığı Başbakan’a tapeler konusunda tek soru soramamasını, Başbakan’dan Hidayet Şefkatli Tuksal konusunda -tepkilerine de katılarak- talimat almasını nasıl değerlendiriyorsunuz? Başbakan’ı konuk eden gazetecilerin profiline bir bakın. Bir iki istisna dışında aralarında gazeteci diyeceğiniz kaç kişi var. Ama Başbakan bundan hoşlanıyor. Başbakan’la televizyondaki mülakatta, Karaalioğlu Erdoğan’ın “Neden korkuyorsun? Korkma” ısrarına rağmen Gülen cemaatine “örgüt” demedi mesela. Ama tabii ki o soruları sormamasının hiç bir izahı olamaz. Talimat konusuna hiç girmiyorum bile. Medya ortamımız maalasef bu. ‘Alo Fatih’lere hiç gerek yok’ İktidarın manevralarına dair tahmin ve analizler gazetede nasıl yapılıyordu? Erdoğan’ın bir konuşması mı, yoksa Ankara’dan açılan telefonlar mı yardımcı oluyor? Aslında “Alo Fatih”lere hiç gerek yok. İktidar medyasında Başbakan’ın ya da iktidarın reflekslerini çok iyi bilen insanlar var. Star da bu anlamda ne yapacağını bilir, kafası serin, rahat bir gazetedir. Nasıl bilir? Star demek Mustafa Karaalioğlu demektir. En azından yayın yönetmeni Yusuf Ziya Cömert olana kadar. O hem iktidarı yakından tanır, hem de Star’ın genetik kodlarını oluşturan isimdir. Yazı işleri de ne yapacağını, neyin iktidarı rahatsız edeceğini bilir. Bu konuda deyim yerindeyse bir ortak akıl vardır. Bu ortak akıl örneğin Habertürk’te Türkiye’de yok. ‘1915 açıklamasını Fethullah Gülen yapsa…’ Sizce Akit de Başbakan’ın 1915 açıklamasını “ortak akıl” yoksunluğundan mı vermedi? Bu örnek “Başbakan söylüyor, iktidar gazeteleri yapıyor” kolaycılığının yanlışlığını aslında çok iyi gösteriyor. Son dönemde farkları çok azalmasına rağmen Yeni Şafak, Akit, Sabah ve Star’ın farkını göremezseniz iktidar medyasının propaganda gücünü göremezsiniz. Akit’in çok açık bir angajmanı var; tabanından, patron ve yazı işlerine 1915 açıklanmasından rahatsız oluyor. Star bundan rahatsızlık duymuyor. Ama bu açıklamayı Fethullah Gülen yapmış olsaydı muhtelemelen Sabah, Gülen’in Ermeniliğine dair bir kampanya başlatmış olurdu, tüm paralel yapının Ermeni lobisiyle işbirliği yapıp Türkiye’yi hedef aldığını yazardı. Star’sa Başbakan’ın bu söyleminin çoğalması gerektiğini bilir. Bu iktidara yakın gazete ve televizyonların başındaki insanların ve yazı işlerinin sanıldığından daha önemli olduğunu göstermesi açısından iyi bir örnek. ‘Gazete yönetiminin hangi bakanla yakın olduğu ayrıştırıcı’ Bu 4 gazetenin patronajlarının neden olduğu farklar ne? Meseleye sadece patronaj açısından bakmamak gerek. Bu gazetelerin yöneticileri var. Patronajdan bakarsak, mesela Yeni Şafak’ın patronunun kişisel bir ajandası var gibi görünüyor. Örneğin Başbakan’ın destek vermesine rağmen Mehmet Görmez Diyanet İşleri’ne gelmesin diye kampanya yaptı. Patron, muhtemelen Görmez’den bir nedenle hoşlanmıyor. Diğer gazetelerde asıl önemli olan gazete yönetiminin iktidarın hangi bakanıyla, hangi Başbakan yardımcısıyla ne tür bir yakınlık içinde olduğu… AK Parti’nin hangi kodlarına daha yakın, Yalçın Akdoğan’a mı, Bülent Arınç’a mı? Beşir Atalay’a mı, yoksa başka bir isme mi? Başka gazeteler hakkında konuşamam ama Star’daki durumu net olarak söyleyebilirim. Yiğit Bulut Star yazarı, eskiden televizyon kanalının da yöneticisiydi. Yalçın Akdoğan da Star’da yazıyor. Sık sık gazeteyi ziyaret ediyor. Durum böyleyken “Alo Fatih”ler durumu karikatürize ediyor ve somutlaştırdığı için daha cazip geliyor herkese. Ama o telefonlar hiç olmasa bile durum vahim. İktidara yakın gazetelerde; Star’da, Sabah’ta, Yeni Şafak’ta, Türkiye’de Başbakan’ın hoşlanmayacağı bir haber, bir dosya yayımlanabilir mi? Yayımlanırsa, telefonla müdahaleden başlayarak neler olur? Nerde ne yayınlandığına bağlı. Ama iktidara yakın hiçbir gazete yöneticisi için iyi bir gün olmayacağını söyleyebilirim. “Karaalioğlu ‘Hocaefendi bunları hak etmiyor’ dedi” Youtube’da yer alan kayıtlar arasında Erdoğan’ın Mustafa Karaalioğlu ile yaptığı görüşmeler de vardı. Bu kayıtlar Star’ın mutfağına nasıl yansıdı? Karaalioğlu özgüveni yüksek, kendisiyle dalga geçebilen bir yöneticidir. “Alo Fatih”ler çıktığında kahkaha atarak “Eyvah bizimkiler çıkarsa ne olacak” demişti. Kasetinin çıktığı gün de esprili bir şekilde “Durum bu arkadaşlar beni yormayın artık” mealinde bir şeyler söyleyip güldüğünü hatırlıyorum. Gazeteciliğin geldiği noktanın faturasını sadece siyasete kesmemek adına; bir yandan Star’da yapılan gazeteciliği eleştirirken bir yandan Mustafa Karaalioğlu’nu övgü dolu sıfatlarla anıyorsunuz. Bu ikisi yanyana nasıl geliyor? Tabii ki sadece siyasete yüklenemez. Ama medyadaki bu savrulmanın nedeni iktidar. Yoksa siyasi pozisyon alan bir gazete anlaşılabilir. Fakat gazeteciliğin kendi ilkeleri ve doğası var. Kendi ilkesine ve doğasına zarar vermeden, gazeteyi kara propaganda aracına çevirmeden de iktidara yakın olabilirsiniz. Bu anlamda büyük bir savrulama yaşandığı açık. “Karaalioğlu iyi gazeteci, ama yapılan gazetecilik kötü” kısmını sorguluyoruz. İyi gazetecilerin de hayırla anmadıkları dönemler olabilir. Üstelik kaçırdığınız şey, son dönemde yayın yönetmeninin Karaalioğlu olmaması. Evet ancak medya grup başkanı. Gazeteyi medya grup başkanı yapmıyor ama… Bazen umarım Karaalioğlu görür ve ondan döner, dediğim haberler oldu, ama bu günlük akışın epeyce dışındaydı. Hatta kendisine de söyledim, keşke daha çok gazete katına çıksa diye ama yayın yönetmeni o değildi. Gülen’le ilğili ünlü ananas kampanyası sırasında tapeleri okuduktan sonra “Ya burda gerçekten ananstan söz ediliyor. Hocaefendi bunları hak etmiyor” dediğine şahidim. Ama Kabataş’ta 70 çıplak erkek manşeti atılırken de Karaalioğlu sayfanın başındaydı. Tüm itirazlarımı orada da bir kez daha dile getirdim ama o manşet çıktı. Hatta bu manşetle Gezi eylemlerinin hiç bir meşruiyeti kalmaz yorumları yapıldı. ‘Akpartizmde her şey iktidara bağlı, bir zümre var’ Yusuf Ziya Cömert’e geçmeden; Karaalioğlu, “eski medyaya reklam verenleri yeni medyaya reklam vermeye” çağırırken isim de kullanmış, Koç ve Sabancı’ya seslenmişti. Mehmet Ocaktan da reklam verenleri “Silivri’ye çiçek atmak”la, Ergenekonculukla suçlamıştı. Sizce bunlar olağan mı? Tabii ki değil. Mehmet Ocaktan’la aynı kategoride görmem ama Mustafa Karaalioğlu’nun son bir yılda yazdığı birçok yazının kendi mesleki kariyeri açısından doğru olmadığına inanıyorum. Ama medya grup başkanı olduğundan dolayı Star’ı gazeteden öte şirket gibi de görüyor. Başka zamanda olsa o yazıların birçoğunu kendisinin de doğru bulmayacağından eminim. Herhangi bir medya grup başkanı sizce Koç ve Sabancı’ya seslenerek böyle bir yazı yazabilir mi? Bu ne kadar bireysel, ne kadar arkasına hükümet gücünü alan bir çıkış? Koç ve Sabancı’nın gücünü hiçbir medya grubunun karşısına alamaması da kabul edilebilir bir şey değil ama… Karaalioğlu için Star bir şirketse, önemli olan da maaş mı? Başarılı bir iş yapmak istiyor muhtemelen. Ama iktidara yakın bir medya kuruluşunun reklam ya da haber için bir köşeden gözdağı veren ifadeler kullanması kabul edilir bir şey değil. ‘Taşgetiren’a göre, Erdoğan İslam dünyasının lideri’ Son dönemde sizce gazetecilerin, özellikle medya elitlerinin siyasetle ilişkisinde kendilerine sağlanan imkânlar mı ağır basıyor, yoksa ideolojik pozisyonları mı? Muhtemelen ikisi birden… AKP kendi ideolojisini yarattı; Akpartizm, Erdoğanizm de diyebiliriz buna. İş çevreleri göbek bağıyla iktidara bağlı, medya da, yargı da, bürokrasi de öyle. Tayyip Erdoğan’ın hayallerindeki Türkiye’nin özeti de bu zaten. İktidarın siyasi ve ekonomik avantajlarını ortak kullanmaya dayalı bir iktidar zümresi var şu an. Şu an medyada iktidara destek veren kalemlerin büyük bir kısmı Erdoğan iktidarının gerileme döneminde koro halinde ona küfür edecek. Çünkü onunla hiçbir sempati bağı olmayan bir sürü insan peşinde dolanıyor. Örnek verir misiniz? Onlarca örnek var. Mesela Sevilay Yükselir’in, Rasim Ozan Kütahyalı’nın Tayyip Erdoğan’ın idealleriyle ne gibi bir ilişkisi olabilir? Ahmet Taşgetiren? Ahmet Taşgetiren büyük bir samimiyetle Tayyip Erdoğan’ın, İslam dünyasının lideri olduğuna inanıyor sanıyorum. Ama benTaşgetiren’in Ahmet Turan Alkan’ın “Mene, tekel, ufarsin” temalı yazısını okuyup “Başbakan’a suikast iması var” demesini gözünü kan bürümek olarak görüyorum. Taşgetiren buna gerçekten inanıyorsa akıl sağlığını kaybetti demektir, inanmıyorsa da o çok önemsediği vicdanını… Mehmet Barlas? Tabii ki karşı tarafa geçecek. ‘Yusuf Ziya Cömert tam bir misyon gazetecisi’ Yusuf Ziya Cömert? Gönülden seviyor ve destekliyor. Tayyip Erdoğan’ın yüzde 35’e düşmeyecek bir kemik kitlesi var arkasında. Ama mesela Yiğit Bulut’un Erdoğan’ın ideolojisiyle ne alakası olabilir? Ama Tayyip Erdoğan kendisine temennah eden insan kadar hiçbir şeye değer vermiyor, buna ihtiyaç duyuyor. Yusuf Ziya Cömert nasıl bir genel yayın yönetmeni? Kişisel olarak Yusuf Bey’le hiçbir sorun yaşamamış olmamıza rağmen gazetecilik anlayışı açısından tamamen farklı yerlerde duruyorduk. Tam bir misyon gazetecisi. Ben itirazlarımı her defasında dile getirdim. Mustafa Karaalioğlu AK Parti’nin Yeni Türkiye vizyonuna uygun bir gazete yapmak istiyordu, Yusuf Bey iktidarın bugün tanımladığı ihtiyaca uygun olarak toplumu kamplaştıran bir gazeye yapmayı gerekli görüyor. Yusuf Ziya Cömert size herhangi bir telkinde bulundu mu? İstifamdan sonra eleştirel bakışım nedeniyle “Yerinde olsam o kadar dayanamazdım. Çok iyi dayandı” dediğinin şahitleri var. ‘Onlarca manşet haber kriterlerine uymadan çıktı’ Veda açıklamanızda “kara propaganda” nitelemesi yaptığınız haberler hangileri? Gezi süreci ve özellikle 17 Aralık sonrası atılan onlarca manşet maalesef hiçbir haber kriterine uymadan propaganda amaçlı yayınlandı. Hiçbir gazeteci de hangi haberin kaynağının iktidar olduğunu görmekte artık zorlanmıyor.17 Aralık soruşturmasına ve oradaki iddialara dair Sabah da, Yeni Şafak da, Star da, Akşam da tek bir satır yayımlamadı. İddiaların neler olduğuna dair bile bir haber yoktu. Ama Gezicilerin küresel terörle bağlantıları ve 17 Aralık’ın arkasında İsrail olduğu propagandalarına hatta cemaatin dini değerlerinin Müslümanlığının sorgulanmasına kadar her şeyi okuduk iktidar medyasında. Tapeleri yayımlama ihtimali yazı işlerinde gündem oldu mu? Gazeteye girmeyeceği açıktı. Ergenekon, Balyoz’a destekleriyle bilinen ve hakkında suç isnadı bulunan bir sürü eski polis şefi, bürokrat ve siyasetçiler seçim sürecinde sırf Başbakan’la aynı pozisyonda yer aldıkları için Star’ın manşetinden inmemeye başladılar. Örneğin Emin Aslan, Sabri Uzun, Hanefi Avcı… Oysa onlarla ilgili suçlamalar gazetede geniş yer almıştı zamanında. Öyleyse o zaman yaptığımız neydi, şimdi ki ne? “AKP politikası bana uygun olduğunda Star’da çalıştım, şimdi uygun olmadığı için devam edemiyorum” diyorsunuz. Gazeteciliğin siyasete bu kadar endeksli icra edilmesi sizce sorunlu değil mi? Öyle bir şey söylemiyorum. Demokrasiyi, insan haklarını, özgürlükleri ön plana çıkaran bir iktidarın vizyonuna gazetecilik sınırları içinde destek vermekte sakınca görmüyorum. Ama o iktidar tek adam dönemini çağrıştıran adımlar atıyor ve medya kayıtsız şartsız itaat etsin istiyorsa iş değişmiş ortada bir siyasi vizyon da, gazetecilik de kalmamış demektir. Saydıklarınız örneğin dönemin Taraf gazetesinin de savunduğu ilkelerdi ve çok güçlü yayınlar yapılırken siyasete angaje olan bir yol izlenmedi. Arada bir fark yok mu sizce? Var tabi ki… Daha çok gazetecilik ve daha az gazetecilik farkı var. Star’ın o dönem yayın politikası Taraf’la uyumludu. Star’ın Taraf’a karşı zaafı, iktidara olan yakınlığıydı. Bu ajandadan iktidar vazgeçse de Star vazgeçmemeliydi. Yanlış olan buydu. Ethem Sancak’ın “Erdoğan’a, onun misyonuna daha iyi hizmet edebilmek için aldım” dediği bir gazeteden bahsediyoruz. Star tutarlı, siz tutarsız olabilir misiniz? Ne Star’ı Ethem Sancak, ne Hürriyet’i Aydın Doğan, ne de Milliyet’i Erdoğan Demirören yapıyor. Gazeteleri patronlar değil, yazı işleri yapar. Star’ı da iktidarın ve patronunun ajandasını gözeten gazeteciler yapıyor. Başbakan’ın rahatsızlık duyduğu Hasan Cemal’le yolları ayırmaya kararlı bir Demirören örneği bu dediğinizi çürütmüyor mu? Hasan Cemal’i Başbakan’ın talimatıyla işten çıkarsa bile gazeteyi Demirören yapmıyor. Ve hazindir ki o gazeteciler bazen talimata bile gerek kalmadan iktidara istediğini veriyor. ‘Gezi’de ölenlerin annelerini 1. sayfaya çıkarabilmek yeter’ Star’da ceketini alıp çıkmaya hazır halde beklemesi gereken yazarlar var mı? Bunu söylemem etik olmaz. Belki bir iki tane huzursuz yazar var, ama gazetenin, kimin ne yapacağına dair bir öngörüde bulunmam doğru olmaz. Size “Vaziyeti geç anlamışsınız” diyenlere yanıtınız ne olur? Şimdiye kadar diyen olmadı. Ama olursa birkaç gün daha önce de olabilirdi, derim. Ama ne daha önce, ne de daha sonra değil. Ethem Sarısülük’ün cenazesi Star gazetesinin birinci sayfasına girdi örneğin. Gezi’de hayatını kaybedenlerin annelerinin buluşması Star gazetesinin birinci sayfasına girdi. Bunlar benim açımdan riskti. Gezi süresince Star’da kalmanın doğru olduğuna inanmam için o annelerin fotoğraflarının Star’a çıkabilmesi bile yeter. Risk neydi? Sözleşmenizin fesh edilmesi mi? İşten çıkarma sonucu olabilir miydi bilemiyorum.“Star’ın çizgisine uymuyor, çıkar” diyebilirlerdi. Aldığınız risk, kim olduğunuza bağlı olarak değişebilir. Ama dediğim gibi, Star gazetesi ne yapacağını bilir. O gazeteye neyin gidip, neyin gitmeyeceğini oradaki gazeteci arkadaşlar bilir. Büyük kaçaklar olmaz. Son bir yıl için en azından bunun tek sorumlusu bendim. Ben de o gazeteye hangi haberin gideceğini, hangi haberin gitmeyeceğini bilirim. ‘Kürt sorununu Hasan Cemal’e değil, AK troll’lere yazdırıyorlar’ Anlatır mısınız, Star’a hangi haberler gider, hangileri gitmez Gezi eylemlerini destekleyen haberler Star’a gitmez. Açık. Muhalefet partililerin Başbakan’a yönelik sert eleştirileri görülmez. İç politikada da, dış politikada da o kadar çok ki bunlar. Star başından beri iktidara paralel olarak Mısır’daki darbeye çok sert tepki gösterdi. Ama bir arkadaşımız Raşid Gannuşi’yle röportaj yaptı, Mısır İhvan’ından farklı olarak Tunus’ta farklı gruplarla nasıl uzlaşmaya vardıklarını anlatıyordu. Star’ın çizgisine çok uygun değildi, ama biz koyduk. Kürt meselesine dair kırmızı çizgiler nerede çiziliyor Star’da Çözüm sürecini zarara uğratacağı düşünülen hiçbir haber Star gazetesine girmez. İki tane uzman çavuş kaçırıldı. Hangi gazetede gördünüz bu haberi? PKK’nın Güneydoğu’daki yol kontrolünü? Diğer gazetelerde de durum bu. Çözüm sürecinde Hasan Cemal’e ana akım medyada yazdırılmıyor ama kim yazıyor? Hayatında Güneydoğu’ya turist olarak bile gitmemiş bir sürü AK troll var medyada Kürt sorunu yazan… Star’da Aleviliğe dair kırmızı çizgiler neler? Star’ın yayın politikasını net olarak ayırabileceğimiz bir dönem oldu; referandum öncesi ve sonrası.Öncesinde Alevilerin cem evleri sorununun önemli olduğu, bunu toplumun diğer kesimler tarafından bilinmesi gerektiği konusunda çok iyi yayınlar yaptık. Daha sonra ise Gezi-Alevi eşleştirmesi iktidar tarafından ustalıkla kullanıldı, CHP Genel Başkanı’nın Aleviliği hakkında söylenenler maalesef tarihe geçti. ‘Sabah aile gazetesi diye Zeki Müren haberi yapmıyordu’ Eşcinsellik iktidara yakın gazetelere girebilecek bir tema mı? Haberin ne olduğuna bağlı… Örneğin cinayet ya da onur yürüyüşleri. Tek bir eşcinsel yürüyüşü bile girmemiştir. Ama bunu iktidarla ilişkilendirmemek anlamak lazım. Sabah gazetesi en özgürlükçü olduğu dönemde “Burası bir aile gazetesidir” diye Zeki Müren haberi yapmadığı gibi benzer durumdaki sanatçıların da haberini yapmıyordu. Star’ın okuyucu kitlesi de çok hoş karşılamaz böyle şeyleri. ‘Gezici diye Cem Yılmaz’a yasak tartışıldı’ Dolayısıyla Bülent Ersoy da kolay kolay gazeteye giremez mi Bülent Ersoy Sabah’a girmezdi ta ki Başbakan’ın sanatçılarla görüşmesinde Başbakan’la aynı karede gözükene kadar. Bütün mesele bu. Bunun bile meşruiyeti Sayın Başbakan üzerinden gerçekleşiyor. Mesela Cem Yılmaz Gezi’ye destek verdi diye “Star’a girmesin” dendi. Adı bile haber olan bir insandan bahsediyoruz! “Gezici” diye – ki bu söz Gezi’ye karşı çıkan iktidar yanlılarının zekâ düzeyini gösterir- böyle bir ismin gazeteye alınmaması mümkün mü? Cem Yılmaz dâhil Gezi’ye destek veren ünlüler Star’da yasaklı mı? Bu isimlerin haberlerinin girilmesinden hoşnut olunmuyordu ama biz hepsini de girdik. Ben Berkin Elvan’ın cenaze fotoğrafının, Gezi Parkı olaylarındaki tutumundan dolayı Cem Yılmaz’ın gazeteye girmesinin hoşnut olunmadığı bir dönemde bunları gazeteye koymamız gerektiğini ve koyacağımızı söylemenin iyi bir şey olduğuna inanıyorum. Bunların bir anlamının kalmadığına inandığım bir dönemde de ayrıldım zaten. ‘Cinnetin geçeceğini bilsem Star’da kalabilirdim’ Bunları söylerken bir yandan da özeleştiri mi veriyorsunuz Hayır. Verdiğim mücadeleden söz ediyorum. Ayrılmanızla sonuçlanacak yolda, AKP’nin yön değişikliğini gözeterek haberleri iktidar eleğinden siz geçirmişsiniz. Ben çalıştığım dönemde gazetecilik adına doğru olduğuna inandığım şeylerin devamı için mücadele verdim. Çekip gitmek mi, kalıp mücadele etmek mi? Bu kadar basit bir soru ve cevabı var. Bir şeyleri değiştirmek için mücadele edersiniz. Ben de yapılanlar bana uymadığında itiraz ettim, yapabileceklerimi yaptım, yapamayacaklarımı görünce ayrıldım. Seçimden sonra bu cinnet döneminin geçeceğini düşünsem devam etmeyi düşünebilirdim. İktidar ve iktidar medyası Gülen Hocaefendi’ye insaf ölçüleri dışında bir dil kullandı. Yine de seçimden sonra normalleşme olacağına inansam farklı bir karar alabilirdim, Star’ın eski çizgisine dönmesini umarak… Ama Türkiye’nin ve Star’ın daha da sertleşeceğini gördüm. Star için doğru adam olmadığımı, vicdanen ve mesleki anlamda rahat olmadığımı söyledim ve ayrıldım. Gezi Parkı veya daha önceki süreçlerde değil, Gülen cemaatine ve Fethullah Gülen’e dair söylenenler ardından Star’ı terk etmeniz şu soruyu gündeme getiriyor: Gülen cemaati mensubu musunuz? İstifa ettikten sonra Artı 1 TV’de Yavuz Oğhan buna benzer bir soruyu “Gülen cemaatinin içinden misiniz” diyerek sormuştu. O gün “Gülen cemaatinin içinde olsaydım, içinde olurdum” diye yanıt verdim. Evet, Zaman gazetesinde çalıştım ve ayrılalı 15 yıl kadar oldu. Ve bugün oradan ve başka yayın gruplarından pek çok arkadaşım var. Gezi Parkı süreci ve 17 Aralık süreçleri ise üst üste geldi. Kıyaslama olarak değil ama Gezi Parkı sürecinde Başbakan, “öteki” olarak gördüğü bir kesime şiddetli bir dil kullandı. 17 Aralık ertesinde ise “öteki” olarak değil, kendi türünden gördüğü bir kesimin insanlarını şeytanlaştırdı. Bu fark Gezi sürecinde kullanılan dili meşru kılmasa da cinnetin geldiği boyutu gösteriyor. Ben de bu cinnetin geldiği bu seviye nedeniyle ayrıldım Star’dan. ‘Ergenekon’da savcı ve mahkemenin kanaatini savunduk’ Ergenekon sürecinde İlhan Selçuk serbest bırakıldıktan sonra Star şu manşetle çıktı: “Ergenekon’a müebbet yolu” Spot da şöyleydi: “İddianame 15 günde tamamlanacak çete üyeleri ‘silahlı isyana teşvik’ten yargılanacak.” Bu sizin itiraz ettiğiniz bir başlık mıydı? İlhan Selçuk beraat etmedi, serbest bırakıldı; ama bir kısım medya İlhan Selçuk ya da diğer Ergenekon sanıklarının serbest bırakılmasını beraat gibi sundu. Biz de “Beraat etmediler, bundan yargılanabilirler, sadece serbest bırakıldılar” diye verdik. Spotta “çete üyeleri” diyorsunuz. Çete üyeleri iddiası diyoruz. Ergenekon iddianamesine göre öyleydi, biz de onu verdik. Yoksa “iddia olunan Ergenekon örgütüne mensup olduğu iddia edilen…” gibi saçma bir gazetecilik dili olabilir mi? İddia olarak veya tırnak içinde verilmeyen bir ifadeden bahsediyoruz. Bu üslupta bir sorun yok mu? Olabilir ama “iddia olunan Ergenekon örgütü” gibi bir gazetecilik dili de olmaz. Ama iki yıldan fazla sürmüş bir süreçte benim de gözümden kaçmış olan ya da “doğru bulmuyorum ama…” dediğim ifadeler yer almış olabilir. Çok doğal bir şey bu. Fakat genel olarak gazetenin çizgisi böyle bir örgütün varlığını kabul ederek savcı ile daha sonra mahkemenin de paylaştığı kanaati savunmaktı. Yazı işlerinde “Etik abi” olarak anılan size göre, dava henüz sonlanmamışken İlhan Selçuk gibi haklarında yargının hüküm vermediği insanlara “çete üyesi” demek haksızlık değil mi? İlhan Selçuk’a ayrıca Star gazetesinde haksızlık edilmiş midir bilmiyorum ama bazı Ergenekon sanıkları hakkında Star gazetesinde, iddianamede ya da iktidar medyasında tabii ki haksızlık edilmiş olabilir. Net olarak söyleyeyim. Ben mesela Ahmet Şık’a ilişkin, isimden bağımsız, insanların kitap nedeniyle tutuklanmalarında yanlışlık olduğunu toplantılarda defalarca dile getirdim. Süreçte insanlara yaptıklarının, suçlandıkları eylemlerin yanı sıra çok suçlama yakıştırıldı. Hâlbuki darbeyle suçlanan bir insana aynı zamanda cinayetle suçlanıyor diyemeyiz. “Bu adam kötü, fazladan beş tane suçla daha suçlayalım” dememeliyiz. Hâlâ aynı şeye inanıyorum, aksi adil değil. ‘Egemen Bağış ikiyüzlü’ Bugünden geriye baktığınızda Star gazetesinde kimlerin günahını aldığınızı düşünüyorsunuz? Son dönemde ve Gezi sürecinde birçok insanın günahını aldığımızı düşünüyorum.17 Aralık sonrası koskoca bir camianın günahı alındı. Ergenekon sürecindeki suçlamalar dışında başka haberlerle anılan isimler oldu. Mesela Türkan Saylan’ın başörtüsüne karşı hoşnutsuzluğu çıktı basına ki ne başörtüsünden, ne AKP’den hoşnut olmak zorunda değil kimse. Böyle bir sürü insan ekleyebilirsiniz. Özel hayatları deşifre eden insanlar oldu. Tartışmasını onlarca kez yapmışızdır. Aslında bunu konuşmak bile anlamsız. Ben bunu siyasetçi olarak yaptığı asla kabul edilemez olan ve son derece ikiyüzlü olduğunu düşündüğüm Egemen Bağış’ın “makara Bakara”sı için de söyledim. Özel hayat, özel hayattır. Ergenekon iddianamesinde sanıklar arasındaki aşk ve gönül ilişkilerine de aynı tepkiyi verdim. Bu konuda vicdanım son derece rahat. Ama bunların hepsinin gazeteye girmemesine muvaffak olmuş muyumdur, hayır. Çünkü gazeteyi sadece yazı işleri müdürü yapmıyor. ‘Cumhurbaşkanı’nın röportajı sansürlendi’ Kapatmadan soralım; Başbakanlık’tan açılan telefonların yanı sıra Cumhurbaşkanlığı’ndan da çaldırılan gazete telefonları oldu mu? Star gazetesi Başbakan’a o kadar yakın bir mesafede ki Cumhurbaşkanı’na yakın olamaz. Cumhurbaşkanı’nın haberleri öteleniyor mu? Çok olağanüstü bir durum yoksa Cumhurbaşkanı’nın Başbakan’dan büyük verilmesi arzu edilmez. Hiyerarşi Sayın Başbakan’dan başlıyor. 3 yıl kadar önce Cumhurbaşkanı ile yapılan bir röportajın can alıcı kısımları Başbakan rahatsız olabilir kaygısıyla gazeteye konmadı. Üstelik o röportajda Sayın Cumhurbaşkanı 27 Nisan muhtırasına karşı bildirinin nasıl hazırlandığı konusundan kamuoyunda pek bilinmeyen çok önemli şeyler anlatıyordu. Ama o bölümler ayıklandı.sendika.org

Başbakan Recep Tayyip Erdoğan'ın ekonomi başdanışmanı Yiğit Bulut, Türk Telekom Yönetim Kurulu üyeliğine atandı. Atama ile ilgili olarak Kamu Aydınlatma Platformu'na (KAP) henüz resmi bildirim yapılmadı ancak Ulaştırma Bakanlığı kaynakları bu atamayı doğruluyor. AKP KURMAYLARININ İKİNCİ GÖREVİ: TÜRK TELEKOM YÖNETİM KURULU ÜYELİĞİ Haberand'ın haberine göre; Türk Telekom Yönetim kuruluna son yıllarda yapılan atamalar her zaman dikkat çekti. İçişleri Bakanı Efkan Ala da Başbakanlık Müsteşarı iken Türk Telekom'un bağımsız yönetim kurulu üyesi olarak görev yapıyordu. Ala, İçişleri Bakanı olduktan sonra bu görevinden istifa etmek zorunda kalmışt. Efkan Ala'nın yerine Başbakanlık Müsteşar olarak atanan Fahri Kasırga da, müsteşşarlık görevine getirilmesinin ardından kısa bir süre sonra Türk Telekom Yönetim Kurulu üyeliğine atanmştı. Başbakan Erdoğan'ın oğlu Bilal Erdoğan'ın sınıf arkadaşı olan ve TRT Genel Müdür Yardımcılığı görevine atanan İbrahim Eren de bu görevden kısa bir süre sonra Türk Telekom Yönetim Kurulu üyeliğine atanan üst düzey bürokratlar arasında yerini almıştı. ORTALAMA 40 BİN LİRA MAAŞ! AKP'ye yakın üst düzey bürokratların Türk Telekom Yönetim Kurulu üyeliğine getirilmesi artık neredeyse teamül haline geldi.  Bu atamaların kamuoyunda ve medyada tepki çekmesinin bir nedeni de, yönetim kurulu üyelerinin aldıkları 'ballı' maaşlar. Türk Telekom Yönetim Kurulu Üyelerine aylık 11 bin TL maaş ödeniyor. Ancak bunun dışında her yılın sonunda yönetim kurulu üyelerine 'huzur hakkı' olarak 350 bin TL gibi bir rakam ödeniyor.  Bu durumda Türk Telekom Yönetim Kurulu üyelerinin eline aylık ortalama 40 bin lira gibi bir maaş geçiyor. Yani Başbakan Erdoğan'ın Başdanışmanı Yiğit Bulut, bu yeni görevi nedeniyle aylık 40 bin lira gibi ek bir maaşa da sahip olacak TÜRK TELEKOM'DA KÖKLÜ DEĞİŞİKLİKLER Özelleştirme kapsamında Lübnanlı Hariri ailesine satılan Türk Telekom, 2013'ün son günlerinden itibaren köklü bir değişime uğradı 2013 Aralık ayına yeniden yapılanmaya giden şirkette, Türk Telekom Grubu CEO'su Hakam Kanafani ve Türk Telekom CEO'su Tahsin Yılmaz görevlerinden ayrıldı. CEO koltuğuna Rami Aslan oturdu. Türk Telekom'da geçtiğimiz günlerde 6 üst düzey yönetici ile yollar ayrılmış ve yerlerine yeni atamalar yapılmıştı. İŞTE YENİ İSİMLER Kamu Aydınlatma Platformu’na (KAP) bildirilen değişiklik ile;  Mehmet Ali Akarca, Mert Başar, Ali Yılmaz, Coşkun Şahin, Hakan Dursun, Fırat Yaman Er, Metin Erhan, Bahattin Aydın, Ahmet Bülter, Tevfik Fikret Karaman ve Abdurrahman Güvenlioğlu yeni görevllere getirilmişti. GÖREVDEN ALINANLAR Türk Telekom'daki yeniden yapılanmalar kapsamında görevden ayrılan isimler ise şöyle olmuştu: Şükrü Kutlu - Türk Telekom İnsan Kaynakları, Destek ve Regülasyon Başkanı Mehmet Atalay - Türk Telekom Operasyon Başkanı Can Esen - Türk Telekom Hukuk Başkanı Timur Ceylan - Türk Telekom Teknoloji Başkanı Gökhan Kayalıbay - Türk Telekom Strateji ve İş Geliştirme Başkanı Haktan Yaşar Kılıç - Türk Telekom Müşteri Cumhuriyet

Hükümet üyelerinin ve başbakanın ruh hali, İsveçli bir destek grubunun anorexia (zayıflama) hastalığına tutulanlar için hazırladığı reklam filmindeki gibi. Bu filmde, talihsiz bir kadın aynanın önünde duruyor ve kendisini inceliyor. Aynadan akseden görüntüde balık etli bir kadın görüyoruz. Sonra kamera bir adım geriye çekilip kadının “gerçek” halini gösteriyor. Bu sefer gördüğümüz ise, tamamen iskelete dönmüş, artık zafiyet geçirmek üzere olan bir insanın acıklı görüntüsü oluyor. Salı günleri başbakanı karşılamak için meclis basamaklarında sıra sıra dizilen vekiller; AK Parti grup konuşmalarındaki dinmek bilmeyen alkış tufanları; bütün işleri sürekli olarak başbakanı olumlamak olan partililer; başbakanın her yaptığında büyük hikmetler bulan yandaş medya organları; bütün bunlar, mıknatıslı civa parçaları gibi bir araya gelip, bir dev aynası meydana getiriyorlar. Bu dev aynasından bakıldığında, demokrasinin hiç bir eksik, gediği görünmüyor; dünya çapında uğranan büyük itibar kaybından ise eser yok. Bu aynadan bakınca hükumetin ve başbakanın daha tüketecek çok kredisi bulunuyor; uzun süre bünye beslenmese bile, idare edecek kadar “kilo fazlası” bulunuyor...

Başbakanlık Başdanışmanı Yiğit Bulut’un, Başbakan Tayyip Erdoğan’ı övmek için yaptığı Sadrazam Nedim Paşa benzetmesi ters tepti. Tarihçilere göre Sadrazam, rüşvet ve yolsuzlukla anılıyordu; hatta halkın nefretini de kazanmıştı.Başbakanlık Başdanışmanı Yiğit Bulut’un, Başbakan Tayyip Edoğan’ı övmek için yaptığı Sadrazam Nedim Paşa benzetmesi ters tepti. Tarihçilere göre Sadrazam, rüşvet ve yolsuzlukla anılıyordu; hatta halkın nefretini de kazanmıştı.Bulut, katıldığı bir televizyon programında Erdoğan’ın ekonomi politikalarını övmek için şu sözleri sarf etmişti: “Bu ülkede kim bu ülkenin menfaatine bir adım atarsa, yerleşik düzene karşı çıkarsa onu yok ederler. Onu yok etmek için ellerinden geleni yaparlar. 1876’da Osmanlı’nın Avrupa‘ya ödediği faiz yeter diyen Sadrazam Nedim Paşa ne oldu biliyor musunuz? Harbiye öğrencileri ayaklandı, sadrazamı düşürdüler. Ne yapmış, Osmanlı maliyesini Avrupa’ya karşı koruyor.”‘Devlet adamları içinde en düşük niteliklisi’Benzetmeyi Taraf’taki köşesine taşıyan Murat Belge, “Mahmud Nedim Paşa son dönem Osmanlı devlet adamlarının en düşük nitelikli olanlarından biridir. Rus Elçisi İgnatiyev’in sadık adamı olduğu için İstanbul halkı arasında ‘Nedimof’ adıyla anılırdı” diye yazdı.Ayaklananların Harbiyeliler değil, medrese suhteleri olduğunu söyleyen Belge, Nedim Paşa’nın ‘faiz‘ uygulamasına da şu sözlerle açıklık getirdi: “Avrupa’dan bol bol borç alıp sonra bu paralarla örneğin yeni bir saray yaptırmakta sakınca görmeyen Abdülaziz, kasaları tamtakır edince, kendini bu badireden çekip çıkaracak bir adam aradı. Has adamları Ali Paşa ile Fuad Paşa bu tarihte hayatta değillerdi. Olsalardı da büyük bir ihtimalle böyle pis bir işte rol oynamak istemezlerdi. Böylece, iş kaldı Mahmud Nedim Paşa’ya. Sadrazamlığa getirildi ve ilk işlerinden biri ‘moratoryum’ ilân etmek oldu. Danışman Yiğit Bulut’un “Osmanlı’nın Avrupa’ya ödediği faiz yeter” sözleriyle anlattığı eylem bu.”‘Umumun nefret ve düşmanlığını kazandı’Yiğit Bulut’un sözlerini doğrulayacak bir kaynak bulmanın güçlüğüne dikkat çeken Belge, “Başbakan’la danışmanları birbirlerini bulmuşlar, birbirlerinden memnunlar. Gitmekte kararlı oldukları yolun taşlarını birlikte döşeyerek, birbirlerine esin kaynağı olarak ilerliyorlar” diye yazdı.Mahmud Nedim Paşa’nın tarih kitaplarında nasıl anıldığını derleyen Billur Özgül de Taraf’taki haberinde, sadrazamın yolsuzluk, rüşvet, devlet bürokrasisinde yaptığı atamalar ve kriz yönetimi konusunda başarısızlığıyla tarihe geçtiğini belirtti.cumhuriyet.com.tr

Tayyip Erdoğan her gittiği yerde muhakkak ki bir pankart, afiş, mizansen ile karşılanıyor. Kimi o kadar ileri gidiyor ki, söyleyen 'başbakanımız Allah'ın sıfatlarına sahiptir' diyecek kadar şaşırabiliyor. İşte aşkla, ustalıkla, padişahlık ve devrimcilikle yoğrulmuş Tayyip Erdoğan pankartları, sözleri, hediyeleri...