Selin Yiğit Yazio: Normal Nedir?
Normal toplumun çoğunluğuna uyum sağlamaktır. Farklı tanımları bulunmakla beraber; normal aslında bilinmeyeni belirlemeye çalışmaktır. Değişik toplumlarda farklı davranış biçimleri normal ve anormal tanımını değiştirebilir. Mesela, Hindistan’da bir eve yemeğe gittiğiniz zaman yemekten sonra geğirmezseniz, bu yemeği beğenmediğiniz anlamına gelir ve ev sahibine saygısızlık yapmış olursunuz, sizce hangisi normal toplum içinde geğirmek mi yoksa bunu engellemek mi? Birine tükürmek normal mi anormal mi desek, eğer Afrika’nın bazı kabilelerini düşünürseniz orada bu tamamen normal çünkü bu onların selamlaşma biçimi.
Peki kim belirliyor normali?
Esasen beynimizin ön lobu (prefrontal korteks) bize uyumlu olmamızı söylüyor. Normal kavramı bu kadarıyla mı sınırlı? Tabii ki hayır aslında normal olmadığını düşündüğümüz çok şey normal; mesela çocukken hepimiz tuvaletten odamıza koşarken bizi canavar kovaladığını düşünmüşüzdür, karanlıktan korkmuşuzdur, ilk aşkımızı hiç unutmayacağımızı düşünüp, sınav zamanlarında kaygılanmışızdır. O an çok zorlandığımızı düşünürüz ama bunların hepsi normal! Her şey normal ise anormal olan ne? Evet her şey olmasa da yaşadığımız hayatın çok büyük bir bölümü normal. Kazalar, hastalıklar, doğal afetler, ölüm ve ayrılıklar... Her şey insanlar için. Anormal olan bizim bu normal olan durumlara verdiğimiz tepkilerin akıbeti. Gülmek kadar ağlamak da doğal ve normal, nasıl ki en sevdiğimizi kaybettiğimizde yasını tutuyorsak, en sevdiğimiz mutlu olduğunda bizde mutlu oluyoruz. Ancak yas sürecinin ardından çok uzun bir dönem geçiyor ve yas tutmaya devam ediyorsak ya da mutlu olduğumuz sebep ortadan kalkmasına rağmen aşırı mutlu olmaya devam ediyorsak ve bu duygu durumumuz günlük yaşam aktivitelerimizi engelliyorsa buna anormal diyoruz.
Günlük yaşam aktiviteleri, insanların olası durumlarda korkmaları, kaygılanmaları, ağlamaları, depresif olmaları ve her şeyi kontrol edememeleri normaldir; ta ki (günlük yaşam aktivitelerini) işlerini, eşlerini, çocuklarını varsa evcil hayvanlarını ihmal etmiyor, kısacası o gün için planladıkları eylemleri yerine getirebiliyorlarsa...
Peki anormal olan ile karşılaştığımızda ne oluyor? Beyin ruh ve beden, o an için başa çıkamayacağımızı düşündüğü durumlarda savunma mekanizmalarını kullanır, kendini bu yeni duruma hazırlayana kadar. Hazır olduğunu bilmesine rağmen savunma mekanizmalarını kullanmayı sürdürüyor ve yeni duruma uyum sağlayamıyorsanız mutlaka bir destek almanızı öneririz. Çünkü müdahale edilebilir, yetkin ruh sağlığı çalışanları (psikologlar, psikiyatristler) içinde bulunduğunuz bu süreci anlamlandırmanıza ve savunma mekanizmalarınızla vedalaşmanıza yardımcı olmaktadırlar. Ayrıca ilerde yaşayabileceğiniz zorluklarla da baş etmenizi kolaylaştırırlar. Nasıl ki susadığımızda oturup geçmesini beklemiyorsak, bu gibi durumların da kendiliğinden geçmesini beklememek gerekir.
Yorum Yazın