Peyami Safa Okumamak İçin 10 Sebep

1. Kelime haznenizi geliştirmek gibi lüzumsuz bir işlevi vardır.2. Yaratığı karakterler arasında geçen konuşmaların fütursuz gerçekliği zihinde  rahatsız edici soru işaretleri yaratır.

“….. ‘bende bir ruh yok mu?’

Ferit bu sualin hizasına kadar zekasının kamburu çıkmadan eğilemezdi. __Ruh, ruh…

‘fakat sen ve bütün kadınlar bize evvela ruhunuzu değil, bacaklarınızı gösteriyorsunuz….” 

Okmz. matmazel noraliya’nın koltuğu sf. 743. Kavram izahı rahatsız edici düzeyde doğrudur

“….delilik şüphesiz aptallıktan iyidir. Delilik var olmuş bir zekanın yok oluşudur; aptallık, var olmamış bir zekanın var olmamağa devam edişidir. Deliliğin hiç olmazsa mazisi şanlı. Aptallığın şerefli bir tarihi bile yok….”

Okmz. matmazel noraliya’nın koltuğu sf.131

“….sevenlerin şüphesi, çok defa kıskançlığın değil, mücerret olarak doğruluk özleyişinin ve aşkta benlerin kaynaşmasına engel bir yalnızlık dehşeti hesabına sevgilinin ruhuna giren casustur….” Okmz. Yalnızız4. Kimi zaman küfürlü konuşur.

“ şüpheden doğmayan her iman piçtir.”5. Yaptığını yapamamaktan dolayı şahsiyette kendine güveni azaltıcı etkisi vardır.

Bkz. 7 yaşları civarında sünnet hediyesi olarak gelen “petit larouesse” kitabıyla kendi kendine Fransızca öğrenmesi.6. Öğrendiği bu Fransızca kelimeleri kitaplarına sıkıştırarak insanı yoran bir araştırmaya sevk söz konusu olduğundan günümüze uygun değildir yazdığı kitaplar.7. Kitapları zihinde hazımsızlık yaratır, insanı sıkar. Anlamak için yorulmaya sebep olduğundan tercih edilmemelidirler.8. Çıldırmaya teşvik edici cümleler kurar.

“…. ben çıldırırsam, odama kırmızı sis dolduğu için, yatağımın altından babamın kahkahası geldiği için, traş kutum yere düştüğü için değil, nerede, neden ve ne olduğumu bilmediğimden çıldıracağım. Eğer bana ‘bu budur bu’dan başka bir şey söylemeyen müspet felsefeyi aşamazsam, aklın Tamamıyla lüzumsuzluğuna inanacağım. Abes bir varlık nizamı içinde akıl bir körbarsak kadar vazifesizdir. İçgüdünün yerini almaya niçin boşuna uğraşıyor? Bu kitaplara ne lüzum var? Maymunun bunlara ve elektriğe ihtiyacı yok. Bir sebepsizlik ve hikmetsizlik nafileliği içinde insan düşüncesinden daha maskara bir mana avcısı olur mu? Avını kendi yaratıyor, sonra onu avlamaya çalışıyor. Evvla buluyor, kendi eserini buluyor, sonra onu arıyor. Kendi kendisiyle saklambaç oynayan bu delinin yanında tımarhanelik deliler daha normal değil midirler?….”

 Okmz. matmazel noraliya’nın koltuğu sf.19410. Sözcükleri ahenkli bir halde raks ettirmesi özendirici bir etki doğurur. Bkz. Bu yazı