Bu Gerçek Psikolojik Teste Göre Ne İçin Acı Çekiyorsun?
Belli edemediğimiz, söylemek istemediğimiz bütün yaşadıklarımızı içimizde bir yerde tutuyoruz. Bunlar bize biraz acı biraz üzüntü biraz da eksiklik katıyor. Sen ne için acı çekiyorsun? Bu gerçek psikolojik teste göre ne için acı çektiğini söylüyoruz!
Eğer hazırsan;
Başlayalım!
1. Cinsiyetini seçer misin?
2. Yaşını da seç.
3. Her şeyi bırakıp gitsen gideceğin yer neresi olurdu?
4. Sence sevgi nasıl gösterilmeli?
5. Hmmm. Sen en çok neyi özlüyorsun?
6. Seni huzurlu hissettiren bir yer seç.
7. Peki "Ben asla..."
8. Sen birine kırıldıysan ne yaparsın?
9. Seç bakalım birini.
10. Son olarak hata yaptığında kimi suçlarsın?
Sen özlediklerin için acı çekiyorsun!
Sen özlediklerin için acı çekiyorsun. Belki bir anını belki bir yeri belki yaşadıklarını belki de bir insanı... Aklına sürekli o zamanlardaki mutluluğun geliyor. Ne küçük şeyleri problem yaptığını kendini ve sevdiklerini üzdüğünü düşününce de biraz kendine kızıyorsun. Her şey şu an sana anlamsız geliyor. Sanki hedeflerini, amaçlarını kısaca yolunu kaybetmiş gibisin. Nereye gideceğini ve nereye varacağını bilmiyorsun. Aklında sadece özlediğin şeyler yer alıyor. tekrar o günlere dönebilecek misin ya da sadece hayallerinde mi kalacak? En çok zorlandığın şey ise özlem duymak. Bu duyguyla nasıl baş edebileceğini bilmiyorsun. İçini kemiren bu duygu zaman zaman senin hayatını yaşamana bile engel oluyor. Eğer bir şeyleri değiştirme şansın olsaydı bunun için her şeyi yapabilirdin. Her şeye yeniden başlar, söylenmeyen şeyleri söyler, yapılmayan şeyleri yapar belki de sarılmadığın insanlara sarılırdın. Hayatın önüne sunduklarını kabul ederken acı çektiğin konu ise özlem... Bir şeyi özleyip ona kavuşamayacağını bilmek sana acı veriyor ve bu duyguyla nasıl baş edebileceğini henüz bilmiyorsun. Zamanla bu özlem duygusu hafifleyecek olsa da tamamen içinden silinmeyecek.
Sen yalnızlık duygusu için acı çekiyorsun.
Sen yalnızlık duygusu için acı çekiyorsun. Nereye gitsen ne yapsan kendini yalnız hissediyorsun. Yanında birileri var ama onlar kim? Kendine sorduğun bu sorunun cevabı henüz yok. İçindeki eksiklik bir şeyleri paylaşamama duygusu seni yalnız hissettiriyor. Ya artık bir şeylerini paylaşmak istemiyor ya da bir şeyleri paylaştığın birini kaybettiğini hissediyorsun. Onun yokluğu senin canını acıtıyor. Kendi haline kaldığın an düşünmeye başlıyor ve bu düşüncelerinin de sonu gelmiyor. Sadece belki birkaç hafta belki birkaç ay belki de birkaç yıl önceki mutluluğunu düşünüyorsun. O günleri anımsadıkça şu anki kendine inanamıyorsun. Çok bir zaman olmamasına rağmen mutsuzluğunun, üzüntünün, acının çok olması sana enteresan geliyor. Yalnız kalma korkusu, bir daha kimseye öyle güvenmeyecek olmak veya bir daha sevdiğin birini göremeyecek olmak bunlarla baş etmen oldukça zor. Beklediğin tekrar yaşanmasını istediğin o günlerin gelmemesi ve gelmeyecek olduğunu bilmek sana ağır geliyor. Eskiye dönmek için her şeyi yapabilecekken bunun imkansız olması senin yaşamını büyük oranda etkiliyor. Acının büyüğünü sen yaşıyor ama bunu kimseyle paylaşamıyorsun.
Sen pişmanlıkların için acı çekiyorsun.
Sen pişmanlıkların için acı çekiyorsun. Ya yaptıkların ya da yapamadıkların için çektiğin acı çok büyük. Sürekli kendini 'Keşke' derken buluyorsun. Yaşadığın pişmanlık o kadar büyük ki senin hayatına engel olacak derece. Belki geçmişte yaptığın bir hata belki de yakın geçmişte yaşadıkların. Öyle olmasaydı da sonucu farklı olur muydu? Bir şeyler yaşandıysa yaşanması gerektiği içindi. Şimdi sen ne kadar yalvarsan da ne kadar keşke desen de bazı şeyler değişmeyecek. Bunun için ne kendini üzmeye ne de hayatını yaşanmaz kılmaya değer. Belli bir süre daha acı çeksen de bu günler geçecek belki ama yıllar sonra da bu pişmanlıklarını hatırlayacaksın. Bunu içinde bitirmen için gereken şey bazı şeyleri kabullenmek. Sen bu yolu seçtin, sen bunları yaptın, sen bunları yaparken de mutluydun... Bunları hatırlayarak ve kendine tekrar ederek bazı şeyleri aşabilirsin. İçindeki duyguların tarifi yokken en çok kendine acı çektiriyorsun. Kimse senin ne halde olduğunu bilmiyor. Özellikle de pişmanlık duyduğun kişiler. Özlediğin, keşke dediğin her şeyi geçmişte bırakmayı denemelisin. Bir şeylerin farklı olması gerekiyorsa zaten olurdu.
Sen güvendiğin kişilerin yokluğu nedeniyle acı çekiyorsun!
Sen güvendiğin kişilerin yokluğu nedeniyle acı çekiyorsun. Hayatına çok kişi girmiş ve çıkmış. Kimseye de 'Dur gitme!' dememişsin. Belki karakterin gereği belki de giden kişinin sana zarar verdiğini düşündüğün için... Güvendiğin kişilerin şimdi yokluğu senin fazlasıyla güvenini kırmış. En çok yarayı burandan almışsın. Her sırrını paylaştığın, her zaman yanımda olur dediğin kişilerin şimdi yanında olmaması senin canını yakıyor. Bu düşünceler en çok seni geceleri rahatsız ederken uykularının kaçmasına da neden oluyor. Kendini sahipsiz ve kimsesiz hissettiğin anlarda birini yanında istiyorsun. Yeri gelince seninle susacak yeri gelince derdine ortak olacak birini... Bu kişinin yokluğunu sonuna kadar hissetsen de elinden de pek bir şey gelmiyor. En sevdiklerini, en güvendiklerini kaybetmek seni çaresizliğe sürüklerken buradan nasıl çıkacağını da bilmiyorsun. Aklında sürekli anıların ve mutlu olduğun zamanlar var. Şimdi eskisi gibi kimseye güvemeyeceğini düşünüyorsun. Hayatın, karşına ne çıkaracağını bilemezsin. 'Artık olmaz.' derken karşına çıkan kişilere 'İyi ki olmuş.' diyebilirsin.
Bu içerikler de ilgini çekebilir;
10 Soruluk Psikolojik Teste Göre Anksiyete Seviyeni Ölçüyoruz!
Yorum Yazın
5. soruya iyi bakın, hala bir şey fark edemediniz mi ? BİR İNSAN GELECEĞİNİ NASIL ÖZLEYEBİLİR AMINA KOYİM
Sen özlediklerin için acı çekiyorsun. Belki bir anını belki bir yeri belki yaşadıklarını belki de bir insanı... Aklına sürekli o zamanlardaki mutluluğun geli... Devamını Gör
En çok zorlandığın şey ise özlem duymak. Bu duyguyla nasıl baş edebileceğini bilmiyorsun. İçini kemiren bu duygu zaman zaman senin hayatını yaşamana bile eng... Devamını Gör
Sen yalnızlık duygusu için acı çekiyorsun.