Sadece Bahçede Cinsellik Yaşayabiliyorlar! Çok Eşlilik Ayini Yapan Bir Gizemli Kabile: Huliler
Papua Yeni Gine dünyanın üçüncü büyük ada ülkesi. Amazon ve Kongo'dan sonra dünyanın en büyük ormanına ev sahipliği yapıyor. Bu olağanüstü çeşitlilik sadece doğayı içermiyor, aynı zamanda yerli kültürlere de uzanıyor. Yedi binden fazla farklı kültürel gruba da ev sahipliği yapıyor. Bunlardan biri de kendi dili, dansı müziği, vücut boyası, kostüm ve silahları ile oldukça dikkat çeken Huli halkı. Gelin onların sıra dışı yaşamlarına bir göz atalım.
Huli kabilesi, Papua Yeni Gine'nin Hela Eyaletinde ve Güney Yaylalarında yaşıyor.
Vücutlarına sürdükleri çarpıcı kırmızı ve koyu sarı boyalarla geleneksel kıyafetleri ülkenin en renkli kıyafetlerinden biri. Huliler binlerce yıldır bu kesimde yaşıyor ve avcı ve toplayıcı bir kabileler. Hulice dili konuşuyorlar. Şimdiye dek tuhaf ayinleri ve gelenekleri ile dikkatleri üzerlerine çekmeyi başardılar.
Huli geleneğinin en ilginç özelliklerinden biri, hepsinin kendilerinin tek bir kişi olduğuna inanmaları.
Topraklarını ilk yetiştiren Huli adlı bir atanın soyundan geldiklerine ve tek bir kişi olduklarına inanıyorlar. Yani hepsi Huli. Kullandıkları boyalar, koyu sarı ve Ambua, sarı kil anlamına gelen Huli kelimesinin kökeninden geliyor. Huli kültüründe kutsal kabul ediliyor ve savaşçılarını komşu kabile gruplarından ayırıyor. Yüzlerinin üst kısmı sarıya, alt kısmını ise koyu sarıya boyuyorlar.
Vücut boyasının yanı sıra, Huli geleneksel kostümlerinin gerçek kahramanı ilginç bir şekilde elde ettileri peruklar.
Huli kültüründe peruklar o kadar önemli ki kabilenin erkek üyeleri “Peruklu adamlar' olarak biliniyor. Huli'nin peruklara olan takıntısı, onların eşsiz kabul ayinleriyle ilgili. 14 ya da 15 yaşındayken Huli çocukları ailelerini terk eder ve toplumdaki rollerini öğrenmek için bir tür okula yaşamaya gönderilir.
Peruk üretme süreci için bekarlar için özel bir okula gidiyor.
Bu süre zarfında en önemli aktivite, tören peruklarını üretmek için erkeklerin saçlarına bakması. Saçları kutsal su dedikleri şeyle günde üç kez ıslatırlar ve ardından büyü yaparken eğrelti otu yaprakları serperler. Bu noktada erkeklerin saçlarının güçlenmesi için yağlı ve baharatlı yiyecekler yemekten kaçınmaları gerekir. Saç uzadıkça, bir bambu bandı yardımıyla yavaş yavaş bir tür mantar şekline dönüşür. Bu süre içinde çocuklar, şekli bozmamak için bir tuğla üzerinde sırtüstü uyur. 18 ay sonra süreç tamamlanır ve papağan tüyleri ile kendilerini süslemeye geçerler.
Evlenmek için erkeklerin 18 aylık bu peruk ayinini 5-6 kez tekrar etmesi gerekiyor.
Huli inançlarına göre peruk yapımında sadece bakir ve genç erkeklerin saçları kullanılabilir. Evlenmemiş Huli erkekleri kendilerini yetişkinliğe böylece benzersiz bir şekilde hazırlıyorlar.. Genç erkekler bu ritüel sürecinin çoğunda annelerinden ve tüm kadınlardan ayrılırlar ve ayrılmadıkları zaman da herhangi bir kadınla fiziksel temastan kesinlikle men edilirler. Özellikle cinsel temas, erkek özüne dair hikayelerine zarar verir.
Liderleri savaş ve domuzlarla baş etme becerilerine göre seçiliyor.
Babadan oğula aktarma yok. Tüm liderler savaştaki yetenekleri, anlaşmazlıklara aracılık etme becerileri ve domuzlar ile baş etme ve kabuklardan elde ettikleri servet ile iktidara geliyor. Savaş, herhangi barışçıl çözüm yerine intikam tercih edildiğinden, Huli kültüründe asla bitmiyor.
Domuzlar, Huli'nin ana değişim malı ve genellikle gelin bedeli, ölüm tazminatları ve ritüel ödemeleri için kullanıyorlar. Turistlere karşı arkadaş canlısıdırlar ve köylerini ziyaret etmenize ve ayinlere katılmanıza izin veriyorlar.
Büyü yapamayanlar tam olarak erkek sayılmaz!
Kabile içinde klan savaşı yapmak yaygın. Bu savaşlar genellikle kadınlar için oluyor. Peruklu adam olabilmek için büyü yapabilmek de çok önemli bir yere sahip. Yapamazlarsa aşağılanıyorlar ve ancak yapabilirlerse eş seçebiliyorlar.
Kadınlara gelirsek, onlar yine 2. sınıf kategorisinde. Bu peruk töreniyle ilgilenmeleri yasak.
Huliler çok eşli bir toplum. Erkekler istedikleri kadar eş seçebilir fakat kadınların tek bir kocası olabilir.
Kabile dışından biri ile de evlenmiyorlar. Damadın her bir gelin için domuz hediye etmesi ve kendi başına bir ev inşa etmesi gerekiyor. Kadın evlendikten sonra bahçe işleri, domuz yetiştiriciliği ve çocuk bakımından sorumlu oluyor. Evlilik törenleri geleneksel kıyafetlerini giydikleri bir ayinle gerçekleşiyor. Kil boyalar bu konuda önemli rol oynuyor.
Evli olsalar da kadınlar ve erkeklerin aynı evde yaşaması yasak.
Erkekler kadınlara ev inşaa ediyor demiştik. Kadın bu evden ayrılıp kocasının evine giremiyor. Evlilik münasebetlerini de bahçede, açık havada gerçekleştiriyorlar. Kadın yas tutmak için kocası öldüğünde yüzünü siyah ve mavi boyalarla boyuyor.
Bu kabileyi ve geleneklerini nasıl buldunuz? Böyle bir ortamda yaşayabilir miydiniz?
Yorum Yazın
amk sapıkız demiyorlarda husilermiş bizde dolap dereliyiz ne var
yazın iyide kışın dışarda sex yaparken götleri donar