Oysa herkes öldürür sevdiğini,
Kulak verin bu dediklerime,
Kimi bir bakışı ile yapar bunu,
Kimi dalkavukça sözler ile…
Kimi bir bakışıyla yapar bunu,
Kimi dalkavukça sözlerle.
Korkaklar öpücük ile öldürür...
Yürekliler kılıç darbeleriyle.
Kimi gençken öldürür sevdiğini
Kimi yaşlıyken.
Şehvetli ellerle boğar kimi
Kimi altından ellerle
Merhametli kişi bıçak kullanır
Çünkü bıçakla ölen çabuk soğur
Kimi yeterince sevmez kimi fazla sever
Kimi satar; kimi de satın alır
Kimi gözyaşı döker öldürürken
Kimi kılı kıpırdamadan
Çünkü herkes öldürür sevdiğini
Ama herkes öldürdü diye ölmez.
***
Yazamam hiç bir önsözü görkemle
Bir başlangıç gibi şiirime;
Bir şairden bir şiire
Kalkışırdım söylemeye.
Çünkü bu düşen petaller içinde
Biri sana güzel gözükse,
Sürükler o yerleşinceye dek
Aşk onu saçının üstüne.
Ve rüzgâr ve kış sertleştirdiğinde
Bütün aşksız ülkeleri,
O fısıldar bahçeyi,
Senin anlayacağın gibi.
***
Al ceketini giymedi
Çünkü kırmızıdır şarap ve kan
Elleri kan ve şaraba bulanmıştı
Onu cesetle buldukları an
Bir ölü vardı yatağında
Sevdiği zavallı kadından
Geziyordu mahpuslar arasında
Başında kriket şapkası
Soluk gri bir ceket sırtında
Yürüyüşü hafif şen-şatırdı
Ömrümde görmedim böyle bir adam
Güne bu kadar ihtirasla bakan
Ömrümde görmedim böyle bir adam
Mahpusların gök dediği
O küçük mavi çadıra
Ve gümüş yelkenlerle geçip giden
Her buluta
Böyle ateşli gözlerle bakan
Dünyanın bir başka ucunda
lzdırap çeken başka ruhlar da olacak
Nasıl iş yapmıştı bu adam acaba
Ki arkamdan bir ses duydum: Bu adam asılacak
Yorum Yazın