Ölümcül Bir Tartışma: Hem Kedi Köpek Sevip Hem de Nasıl Rahatça Et Yiyebiliyoruz?
Canlıların 'canlarına' psikolojik seviyede kıymet biçerken bir garip davranırız. Bir böceği ezmek bizim için herhangi bir yanlış davranışın ortaya konması değildir, o böcek bize hiçbir zarar vermeyecek olsa da. Konu evcil hayvanlara geldiğinde duyarlılık seviyemiz artar, konu biz yani insanlar olduğunda ise kıymet kavramı hukuk bağlamında değerlendirilir. Canlılara karşı bu çarpık yaklaşımımız aslında sebepsiz değil.
Hayvanlara olan yaklaşımımız bilinç derecelendirmesi ile bağlantılı.
Zeka gibi bilinç de tanımlanması hayli zor, soyut bir kavram. Hissetme, algılama yahut deneyimleyebilme becerisi olarak tanımlayabileceğimiz bilinç canlılarda farklı seviyelerde ortaya çıkar. Bilinç seviyesinin hayvanın zekasıyla doğru orantılı olduğu savlanır.
Bilinç seviyesinin yükselmesi algıların daha keskin olmasına, bu da acı hissinin belirginleşmesini beraberinde getirir.
Karıncalar ve böceklerin bizler için büyük önem arz etmemesi, çoğunun yaşamını göz kırpmadan alabiliyor oluşumuz onların bunun bilincinde olmayacağı ön kabulüyle destekleniyor. Ya da kendimizi böyle rahatlatıyoruz.
Bu yaklaşım tüketim için milyonlarcasını ürettiğimiz tavuklar, hindiler ve inekler için de geçerli.
Buradaki yaklaşımımızda onların bu acıyı hissettiklerini bilsek de bu hayvanlara 'olanların' gözümüzün önünde gerçekleşmiyor oluşu bu hissi baskılamayı sağlıyor. Ayrıca bu canlıların işkence görmesi de aynı şekilde bizleri rahatsız edebiliyor.
Peki ya köpekler?
Bizler tüketim zincirimize dahil olan canlıların aksine köpeklerin Çin'de kimi festivallerde yapıldığı gibi işkence görmesine kökten karşı çıkıyoruz. Aslında bu uç örneği bir kenara bırakırsak Çin'de eğer doğru yöntemlerle kesiliyorsa köpek yemek de yanlış değil.
Kimilerine göre köpeklere olan hislerimizin de ötesi var.
Fillere ya da yunuslara işkence edilmesini köpeklere işkence edilmesinden daha rahatsız edici bulanlar da var. Sebep de belli: Bu canlılar köpeklerden daha yüksek bilinç seviyesine sahip.
Bu sebep sonuç ilişkisinden yola çıkarak insanların diğer tüm canlılardan daha yüksek haklara sahip olmasını da savunuyorlar.
Öyle ki bu sebep-sonuç ilişkisiyle ilaç testlerinin hayvanlar üzerinde yapılmasına getirilen sınırlamalara da karşı çıkıyorlar. İşler gittikçe karmaşıklaşıyor değil mi?
Tüm bunların ötesinde hayvanlara olan yaklaşımımız çok büyük problemler de taşıyor.
Tüketim için eziyet ettiğimiz canlıları bir yana bırakalım, sirklerin varlığı bile başlı başına bir utanç değil mi?
Ya da dünyanın kimi yerlerinde neredeyse köleleştirilen filler, utanç satırlarımızı kabartıyor.
Gerekli düzenlemeler yapılırken önemli olan hayvanların 'hislerini' algılarken kendi zihinsel kurallarımızda düzenlemeler yapabilmek. En azından neden aynı olaylara bakarken farklı hisler yaşadığımızı görebilmek, canlıların bilincinin yargılarımızı şekillendirdiğini kavrayabilmek önemli.
Yorum Yazın
Bunlar sadece BENİM FİKİRLERİMDİR. Tüm vejetaryenlerin vejetaryen olma NEDELERİ ve FİKİRLERİ FARKLIDIR. Vejetaryenim ama insanların neden kedi, köpek sevip e... Devamını Gör
Hah söyle ya nihayet aklı başında bi vejetaryen gördüm. Kardeşim et yemezsen yeme. Ne diye yiyene cani muamelesi çekiyorsun, vicdanına saldırıyorsun. Nasıl b... Devamını Gör
erdem yılmaz editörümüz, çok ince bir içerik yapmışsın ama biraz daha açarak akılda kalıcı bizden örnekler kullanabilirdin, gerçi küresel bir konu ama kitlem... Devamını Gör
anamızı sevip kadinlarla nasıl evlenebiliyoruz gibi bise olmus buda iste bu kadar mantiksiz