Milli Atlet Derya Ateşli: 'Köyde Yaşadığım İçin Bana Öcü Gibi Baktılar, Amcalar Değnek, Taş Fırlattılar'
Ailesinden gizli gizli antrenman yapan, bölgesel yarışlara katılan 20 yaşındaki Derya Ateşli, 4 yıl önce milli formayı giydi. Annesi Akife Ateşli'nin ‘Koşma kızım kalbin durur, ölürsün’ demesine rağmen Derya annesinden gizli gizli antrenmanlarına devam etti...
Derya, 2 bin metre su engelli dalında ilk uluslararası yarışmasında bronz madalya kazandı. 2018 yılında 3 bin metre engelli dalında yılın sporcusu seçildi.
Liseden sonra ABD’den sporcu bursuyla üniversite hakkı kazanan Derya, kiraz ve elma toplayarak biriktirdiği 4 bin lirasını da bir dolandırıcıya kaptırınca, pasaport ve vize işlemlerini karşılayacak parası olmadığı için önüne çıkan fırsatı değerlendiremedi.
İlk başlarda annesinin koşmasına karşı olduğunu belirten Derya Ateşli, şunları söyledi:
''İlk başta annem koşmama çok karşıydı. 'Kızım kalbin durur, derslerine odaklan' diyordu. Sporun yanında benim eğitim hayatım da iyiydi. Sonra anneme 'Ben bıraktım artık koşmuyorum' dedim. Ama devam ediyordum. Daha sonrasında ortaokulu bitirdim. Liseyi de bitirdim ve şu anda Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi’nde 3’üncü sınıf öğrencisiyim. Aynı zamanda İngilizce öğretmenliği bölümünü okuyorum. Asıl hayalim lisede yurt dışında sporcu öğrenci olarak okumaktı. Bir okuldan burs aldım, gitmeyi düşünüyordum. Elmadan, kirazdan biriktirdiğim parayla pasaport ve vize başvurusunda bulunacaktım ama paramı kaptırınca hayalim suya düştü. Halen gitmek istiyorum; ama imkanlar çok kısıtlı.”
Yaz tatilinde hem kendi ihtiyaçlarını karşılamak hem de ailesine destek olmak için meyve bahçelerinde günlük 100 lira yevmiyeye çalışan Derya Ateşli, bir taraftan da dağlık arazi şartlarına rağmen işe koşarak gidip-gelerek antrenman yapıyor.
Ateşli, ''2017 yılında milli takıma girdim. Ulusal ve uluslararası yarışmalarda dereceler elde ettim. Pandemi başlayınca köye geldim. Burada ailemle birlikteyim. Ailem hayvancılıkla geçimini sağlıyor. Bölgede meyvecilik yapılıyor ben de yevmiyeci olarak meyve bahçelerinde çalışıyorum. Keçilerimize de ben bakıyorum. Hem aileme katkıda bulunmak hem de ihtiyaçlarımı alabilmek için kiraz bahçelerinde çalışıyorum. İşçi servisine köyün minibüsüyle gitmek yerine her sabah koşuyorum. Oradan kazandığım günlük 100 lira ile spor malzemelerimi bana yardımcı olacak malzemeleri almak için kullanıyorum” dedi.
Atletizm sporundan vazgeçmeden devam ettiğini ifade eden Derya Ateşli, sözlerini şöyle sürdürdü:
“Köyde insanlar bana 'öcüymüşüm' gibi baktı. Antrenman yaparken, 'Bu kız deli mi niye koşuyor?' diye birçok söylemlere maruz kaldım. Sakatlıklar geçirdim, çalıştırıcı değiştirdim; ama hiçbiri beni yıldırmadı. Yaşadığım kırılma noktaları beni küllerimden doğurdu. Kendime 'Yapabilirsin Derya, bunlar seni yıldırmamalı' dedim. İmkansızlıklar içerisinde imkan yaratmaya çalıştım.”
Kızının her gün 15 kilometre koştuğunu söyleyen Ahmet Ateşli (55) ise, “Allah kızımın yolunu açık etsin. Ben elimden gelen desteği yaptım, yapmaya da devam edeceğim. Hiç yılmadı, koştu. Ben bahçeye patpat diye tabir ettiğimiz tarım aracıyla gidiyorum. O da peşimden 15 kilometre koşuyor. Kızımla gurur duyuyorum. Kızımın tek hayali yurt dışında bayrağımızı göndere çekmek. En büyük gururum bu diyor” dedi.
Kızıyla dalga geçen köylülerin şimdi gurur duyduğunu söyleyen Akife Ateşli (53) de, “Kızım ortaokuldan bu yana spor yapıyor. 'Koşma kızım, kalbin yorulur durur ölürsün' dedim. 'Tamam anne bıraktım' dedi. Ama benden habersiz koşuyormuş, yarışlara gidiyormuş. Biz ailesi olarak gururlanıyoruz. Köylüler önce 'Bu kız deli mi koşuyor' diyorlardı. Şimdi köylüler de gururlanıyor. Allah kızımın yolunu açık etsin. Biz bahçeye ya da dağa gittiğimiz zaman ahıra giriyor hayvanlara bakıyor” diye konuştu.
Kaynak: Haber Global
Yorum Yazın