İstanbul'dan İstanbul'a Bir Dünya Seyahati : Ali Eriç
Seyahat Tutkusu
St. Augustine: “Dünya bir kitaptır, gezmeyenler onun sadece bir sayfasını okur.”
Dünyada kime “En güzel şey nedir?” diye sorsanız, genel olarak alacağınız cevap “Gezmek” veyahut “Seyahat etmek” olur. Kimisine göre Norveç’teki Trolltunga ve kızıl ışıklar, kimisine göre de Maldivler... Gidilecek yerler farklı olsa da amaç hep aynıdır: Dünyanın güzel bir yer olduğunun farkına varmak, kendini tanımak ve en önemlisi de “'insanı keşfetmek”. Bazı insanlar için bu tutku bir hayalden öteye gidemese de -imkanlar, koşullar vs.- bazıları için hayatının en önemli gayesi haline gelebilir. Ne kadar geç olursa olsun bi' gün bu hayalini gerçekleştirmenin mutluluğu tarif edilemez. Yukarıda da dediğimiz gibi “keşfetmişsinizdir”. Yoldayken kendinizi ya bulmuşsunuzdur ya da bulacaksınızdır.
O yüzden, hiçbir zaman hiçbir şey için geç değildir. Seyahat etmek için ise asla! Unutulmamalıdır ki, her şeyin başlangıcı küçük bir adımla başlar. Bu galerinin de amacı, o adımı atmanızı sağlayacak ilhamın kaynağı olmak...
Ali Eriç Kimdir ?
Ali Eriç 1959 yılında Ankara’da doğdu. İlkokul yıllarından itibaren saplantı haline gelen Makine Mühendisliği mesleğini öğrenme fikri 1982 yılı Temmuz ayında gerçekleşti. Üniversite yıllarında okul kütüphanesindeki yabancı dergilerden görerek başlayan dört çeker arazi aracı merakı ve çok daha eskilere dayanan önüne geçilemez seyahat tutkusu, mezuniyetinden sonra her ikisini de kendisine sunan bir iş bulmasıyla mesleğini terk etmesine neden oldu. Böylece Makine Mühendisliği diplomasını bir daha kullanmamak üzere duvara astı. Artık bir telekomünikasyoncuydu.Yıllarca, başta ve uzunca süre Türkiye’nin hemen her yerinde, daha sonra zaman zaman yurt dışında da dağda taşta arazi arabalarıyla gezdiği bir işle uğraştı. 1994 yılına kadar çeşitli yabancı ve yerli firmalarda aynı işi sürdürdükten sonra, maaşlı çalışmanın profesyonel kariyerine katacağı daha fazla bir şey olmadığına karar verip, o zamana kadar edindiği tecrübeleri ve emeğini değerlendirebileceği, kendine ait bir iş kurmaya karar verdi. Bu kararıyla başlayan süreç, gittikçe ve ivmelenerek artan bir iş temposu, oldukça kalabalık bir personel kadrosunun çalıştığı bir şirketin tüm sorumluluğu, Türkiye’de serbest çalışmanın vazgeçilmezleri olan riskleri dibine kadar yaşamanın yıpratıcılığı derken, 2001 yılında hayatı daha “çekilir” hale getirmeye karar verdi. Şirketi radikal bir kararla ve işin ağırlıklı bölümünü oluşturan hizmet kısmını tasfiye ederek, önemli oranda küçülttü. Bu tarihten itibaren, yönetimle ilgili sorumluluklarını yavaş yavaş genç ortaklarına devretmeye başladı. 2004 yılında yaşantısının profesyonel bölümünü “rölantiye” almaya, kaçırdığı hayatı yeniden yakalamaya karar verdi. Hayallerini gerçekleştirme zamanı gelmişti.
Fotoğrafta Gördüğünüz Ali Eriç'in 131,969 km'lik rotası
Fotoğrafta Gördüğünüz Ali Eriç'in 131,969 km'lik rotası
Ali Eriç, bir bahar sabahı İstanbul'dan kendi aracıyla tek başına, doğuya doğru yola çıktı, Asya’nın steplerini, Alaska'nın buzullarını, Patagonya’nın adacıklarını, Afrika’nın çöllerini ve Avrupa'nın kırlarını aşıp yeniden İstanbul'a ulaştı.
Lando ; Yolculuğun başkahramanının yegâne dostu .
Toplam 5 kıta ve 39 ülkeyi kapsayan 132 bin kilometrelik yolculuk sırasında kullanılan tek ulaşım aracıdır. Aynı zamanda Ali Eriç'in yol arkadaşı, evi kısacası her şeyidir.
Çocukluğun Hayali : Afrika
İlk uzun seyahatini, yine çocukluktan beri cazibesinden kurtulamadığı Afrika’ya yaptı. 2005 yılının 15 Ekimi’nde İstanbul’dan arabayla tek başına başladığı yolculuğu, yaklaşık 30 bin kilometre kat ettikten sonra, Nisan 2006’da Cape Town’da sona erdi. Bu seyahatten sonra ancak iki yıl sabredebildi. Ve nihayet bu kitaba konu olan seyahati gerçekleştirmeye karar verdi.
Hikayeye Konu Olan Tarih : 6 Mayıs 2009
İstanbul’da evinin önünden başlayarak… 6 Mayıs 2009’da başladı ve evinin önünde bitirdiği maceranın başladığı tarih . Ve tam 1137 gün süren yolculuk.
Kolay Değil Elbet
Hiçbir seyahat kolay değildir. Pasaportunuzu çaldırabilirsiniz, uçağı kaçırabilirsiniz, paranız bitebilir ve tren garında ya da havalimanında yatmak zorunda kalabilirsiniz. Veya tek ulaşım kaynağınız olan aracınızın tekeri patlayabilir. Ama bunların hiçbiri bahane olmamalı, geriye dönme fikrini aklınızdan bile geçirmemelisiniz. Yaptığınız yolculuğu daha da özel kılan etkenlerdir bunlar. Fotoğraf da bunu destekler nitelikte.
Bir Gezgine Yakışır Nitelikte Bir Davranış
Ali Eriç , yolculuğunu , hikayesini , galerinin oluşmasına neden olan kitabın tüm gelirini Türkiye Eğitim Gönülleri Vakfı'na bağışlamıştır.
Yolculuğu için hiçbir sponsoru bulunmayan ve tüm ihtiyaçlarını kendi imkanları dahilinde karşılayan gezginimizi, bu davranışından ötürü tebrik etmemek olmaz.
Yorum Yazın