Görevimiz Artık Tehlike Değil! Görevimiz: İmkansız Akşam Yemeği

Tom Cruise'un ordan buraya zıpladığı, hababam bir yerlere yetişmeye çalıştığı Mission: Impossible artık tarihe karışıyor.Son yılların misyonu: İmkansız Akşam yemeği!Nedir bu imkansız olan yemek, kim yer kim içer bir öğrenelim....Dining Impossible yani nam-ı diğer İmkansız Akşam Yemeği üç gün üst üste süren bir gastronomi geleneği. Ünlü gastro-elçi Kristian Brask Thomsen tarafından sunulan, dünyanın en iyi restoranlarının ziyaret edildiği bir deneyim.2009 tarihinde ekonomik krize karşı bir hareket olarak başlatılan The Dinner Party akabinde Dining Impossible'ı da 2012'de beraberinde getiriyor.Amaç bu organizasyonlarda sırasıyla 21 ve 36 farklı restoranda yemek yemek.Gastronominin başkentleri olduğu varsayılan şehirlerden; Kopenhag, Barselona, San Sebastian, Piedmont ve son zamanlarda yükselişe geçen Hong-Kong, Lima, Chicago ve New York en çok tercih edilen destinasyonlardan birkaç tanesi.Dinner Party tek gecelik bir eğlenceyken, Dining Impossible 3 gecelik bir macera.Neden mi?Çünkü bu katılımcılar arasında silah tüccarlarından, dünyaca ünlü poker oyuncularına, multi milyonerlerden jetsetter insanlara kadar her çeşit insan var.' Saat 6:45'de çocuklarım beni hunharca uyandırmaya çalışırken anladım ki hiçbir aile mensubu benim gibi sorumsuzca içmiyor. Aslında bu olanlar tamamiyle Elçi'nin suçuydu. 3 gecelik bu çılgın gecenin ilk gecesi bolca alkolle bitmişti ve iki günü daha kurtarabileceğimden emin değildim.Tüm bu geceden kalma hallerimin başlangıcı Balthazar'da başladı, Kopenhag'da bir şampanya barı. Oysa masumca yeni arkadaşlarıma hoşçakal diyordum; bir adet elçi, bir poker oyuncusu, bir silah tüccarı, bir banka müdürü, bir davulcu, bir milyoner ve bir perakendeci. İsimleri gayet açıktı ancak bu yazıyı yazmam için tek şart isimlerinin anonim olmasıydı.İlk gün harikaydı. Geranium'da, 3 Michelin yıldızına sahip bu restoranda bütün gün baş şef Rasmus Kofoes tarafından ilgi gördük. Kendisi Bocuse d'Or birincisi ve kesinlikle gerçek bir yıldız. Eğer Elçi, yani Kristian olmasaydı ve dört yıl önce bu projeyi gerçekleştirmeseydi üç gün üst üste Geranium, AOC ve Noma gibi restoranlarda yer bulmanız imkansız olurdu. Bu nedenle Elçi bu organizasyonun ismini 'İmkansız Akşam Yemeği' olarak koymuş.Neyse gelelim geceye... Perakendeci ile aramızdaki ilk dialog şöyleydi:'Ne iş yaparsın?''Yazı yazıyorum''Gazeteci?''Sayılır''Yalanları yazıyorsun yani?'Bu perakendeciyi gerçekten sevmiştim.Geranium tek kelimeyle müthişti. Yediğim midyeler o kadar güzel ve özenle hazırlanmıştı ki, bunu düşünmek bile beni delirtmeye yetiyordu. Dereotu taşları ise uskumru ve yabanturpu ile denizden yeni çıkmış ve parlatılmış taşların üzerinde sunuluyordu. 21 öğünlük bir yemekti - hepsinin şarap eşleştirmesi farklıydı. Şimdi 'geceden kalmayla' ilgili dediklerimi daha iyi anlamış olmalısınız.Ertesi gün AOC'de buluştuk. İlk gittiğimiz yerine aksine burası gerçekten güzelce yemek kokuyordu. Bu sırada Elçi ve Banka Müdürünün arasında oturuyordum, konu son olarak Yunanistan'daki ekonomik krize bağlanmıştı.AOC'de yemekler daha rahattı. Soğan, havyar ve mürver çiçeği ile hazırlanmış yemek deliliğin dahileşmiş haliydi. İsli patates, siyah balık yumurtası ve kahverengi tereyağı ise kelimeleri kifayetsiz bırakıyordu. En son olarak elle yediğiniz kemik üstünde pisi balığı vardı.Yemek bitmeye yakın Milyoner Lamborghini'sini satmasından bahsediyordu. Dubai'nin sıcaklarına dayanamıyorlarmış bu arabalar. Büyük problem: Eriyen Lamborghini'ler.Son akşam yemeğimizden önce diğerlerine katıldım. Hepsi Grisen(Domuz)'da bir şeyler atıştırıyorlardı. Burası hip bir fast-food restoranı ve dünyanın en hip Türk'ü tarafından işletiliyor, Umut. Umut, kenevirden ve havyardan hot dog yapıyor. Gerisini siz düşünün... O gün bana harika bir sandviç hazırladı, fırınlanmış et ve bearnaise sos ile, tabii yanında dağlar kadar patates kızartmasını atlamamam gerek. Elçi, akşam yemeğini yiyemeyeceğimden dolayı endişeli bakışlar atmaya başlamıştı bile.Ancak gece öyle olmadı, çünkü harikalar diyarı Noma'ya gitmiştik. René Redzepi, bu mekanı kuran dahi, ondan önce ne yapıyormuşuz bilmiyorum. Elçi beyaz takımıyla bizi Noma'nın özel yemek salonunda bekliyordu. Sadece bu geceye özel Amerikalı bir risk kapitalisti ve onun özel şefi de bize katılmıştı. (Kesinlikle bunun ne anlama geldiğini bilmiyordum)Birçok insan Noma'nın yemekle alakalı olmadığını söyler. Olay da bu. Buradaki amaç tecrübe. Hem de zamanın çok daha ötesinde. Bahsettiğim, karıncalı yoğurt tatlısı, fermente yumurtalı kral yengeç, Latin çiçekli ravioli... Yiyebileceğimiz herşeyi yiyip, etkilenebileceğimiz herşeyden etkilendikten sonra gece her zamanki gibi içkilerle, gece klüpleriyle ve bolca acayipliklerle son buldu.''Kendimi boşlukta hissediyorum.''Kesinlikle çok normal'.Ama normal olmasını istemiyordum, 60+ yemeklik menüler, bununla beraber gelen şaraplar ve herşeyden öte boş zamanlarında elmas satan silah tüccarlarıyla akşam yemeği yemek istiyordum.'

Görevimiz Artık Tehlike Değil! Görevimiz: İmkansız Akşam Yemeği

DINING IMPOSSIBLE!

Bu deneyim o kadar özel ki, katılımcıların adları paylaşılmıyor.

İşte bu özel geceye katılmış bir yazarın ağzından "Dining Impossible"

"Bu ilginç tecrübe son bulup, 4. gün uyandığımda kendimi bir garip hissediyordum. O anda Elçiye bir mesaj attım."

Yorum Yazın