Keşfetmek duygusu hepimizin içinde yer alan önlenemez bir tutku adeta. Özellikle günümüzde, kısıtlı bütçe ile dünyayı keşfetmek isteyen kişilerin sayısı gittikçe çoğalıyor. Murat, Servan ve Simge de, gezgin olarak dünyayı dolaşan üç gen. Fakat onların hikayesi, alıştığımız seyahat notlarından çok daha farklı, çok daha can sıkıcı!
Yazının tamamına buradan ulaşabilirsiniz.
Murat, Servan ve Simge. Onlar gezginliği bir yaşam tarzı haline getirmiş, kısıtlı bütçe ile keşfetmenin imkansız olmadığını kanıtlayan üç genç. Bu seferki rotalarını da Asya'ya çevirmişler.
Uzun süre araç bekleyen gençler, sonunda kendilerine yanaşan bir taksiye biniyor. Sınır şehri olan Ipoh'a ulaşan gençlerin amacı burada bir hostelde geceyi geçirip, ertesi sabah Tayland'a devam etmek. İsmi Tahir olan Filistinli taksici gençleri bıraktıktan sonra Facebook Messenger üzerinden Murat'ı arıyor ve başka bir rota olan Penang adasına geçeceğini, isterlerse kendilerinin de onlarla gelebileceğini söylüyor. Onlar da planlarını değiştiriyor ve Tahir ile birlikte Penang adasına doğru yola koyuluyorlar.
Fakat o kişiye ulaşamıyorlar. Bu arada güvenli olacakları ve Tahir'in onları götüreceği yer bir üniversite kampüsü. Tahir arkadaşına ulaşamıyor ama gençleri, güvenli olduğunu düşündüğü üniversiteye yine de bırakıyor.
İlk önce çardakta yatmaya karar veriyorlar ama börtü, böcek, kertenkele gibi uyumalarına engel canlıları görünce dükkana benzeyen boş bir yer bulup oraya geçiyorlar. Sabah uyandıklarında ise kendilerine bakan 3-4 kişiyi görüyorlar. İçlerinden birisi "Merhaba, burada yatamazsınız" diye gençleri uyarıyor. Ekip özür diledikten sonra toparlanmaya başlıyor ancak yine de güvenlik ofisine götürülüyorlar.
Yani şu ana kadar kötü bir şey yok; hatta Servan'ın anlatımına göre gayet iyi davranmışlar kendilerine. Ancak sonradan gelen bir görevli, prosedür gereği polise ifade vermek zorunda olduklarını söylüyor. Polisler geliyor, gençler konuyu anlatıyor. Fakat yine de karakola gidip ifade vermeleri gerektiği söyleniyor; gidiyorlar da...
Polislerle gayet iyi anlaşıyorlar, hatta bizim ülkemizdeki fiyatlarla onların ülkesindeki fiyatları karşılaştıran muhabbetler yapıyorlar. Polisler onlara yemek ısmarlıyor; her şey iyi gidiyor gibi görünüyor...
Ne olduğunu anlamadan Servan'ın ve Murat'ın koluna kelepçeyi vuruyorlar. Simge'nin suratı bu tablo karşısında bembeyaz oluyor; herkes şaşkın ve korkuyor. Bir aracın içine bindirilip başka bir yere naklediliyorlar. Araca binerken polisler tarafından "Gittiğiniz yerde agresif davranmayın" diye tembihleniyorlar.
Tabii derin bir şok ve haliyle yaşanan sinir krizleri... Özellikle Simge'yi sakinleştirmek epey zor oluyor. Amir "Bunun bir uyarı" olduğunu söylüyor ve bir miktar sakinleşiyorlar. Nihayetinde bu bir uyarıysa "anlaşıldı" deyip bir kere daha tekrar edilmeyecek ve serbest kalacaklar. Bu durumda kelepçenin açılması için ellerini uzatan gençler, bekledikleri özgürlüğe kavuşamıyorlar. Ve bitmeyen yer değiştirmelere bir yenisi daha ekleniyor, başka bir yere doğru polis tarafından götürülüyorlar.
Murat ve Servan ayrı, Simge ayrı bir yere konuluyor. Herkes derin bir şok içinde!
Özel eşyalarını da kilitli bir dolaba koyup saklıyorlar. Her milletten, bir sürü insanın yattığı hapishaneler artık. Sebep: Üniversite kampüsünde kaçak şekilde uyumak!
Bir görevli elindeki kağıda bakarak onlara "31 Ocak" diyor. Bu onların hapishaneden çıkış tarihi! Bu kadarı gerçekten dayanılmaz onlar için. Fakat bitmiyor: Polisler, gençlerin üçünü ayrı ayrı sorgu odasına alıyorlar.
Servan'a sorulan ilk soru "Are you muslim?" (Müslüman mısın?). Evet cevabından sonra kelime i şehadet getirmesi isteniyor, getiriyorlar. İkinci soru ise sünnetli olup olmadığı. Bunun ispatı için penisini göstermesini istiyorlar ve o da mecburen gösteriyor. Hatta "Neden dövme yaptırdın?" diye tuhaf bir soruya "Gençlik hatam" gibi gayet içinden gelmeyerek, mecburen söylenmiş bir cevap veriyor. Çünkü ne yaşayacağını o da bilmiyor...
Sorgudan sonra yeniden hapishane odalarına geri dönüyorlar. Sinir krizleri, açlık, belirsizlik ve haksızlık... Hepsini tek tek yaşıyorlar; hepsini 8 gün boyunca yeniden yaşıyorlar. İşin kötüsü, ailelerine de haber verebilmiş değiller.
Gençlerin izinini buluyor durumu Türk Büyükelçiliği'ne aktarıyor. Büyükelçi, gençleri hapishanede ziyaret ediyor ve ellerinden geleni yapacaklarını dile getiriyor. Hatta Simge hapishanede yaşadıklarını anlatınca, Büyükelçi'nin gözleri doluyor ve çıktıkları zaman elçilikte kendilerini misafir etmek istediklerini söylüyor. Türkiye'nin Malezya Büyükelçisi eski milletvekili Merve Kavakçı.
Tabii bu sadece yazıya dökülebilen kısmı. Ne hissettiklerini tam olarak bilmemiz imkansız ama Servan'ın şu sözleri belki biraz daha onları anlamamızı sağlar:
Maceraperest bir gezgin olmakla deli cesaretine sahip kuraltanımaz bir asi olmak farklı şeylerdir. Macera arıyorum yeaa diye gezerken nerede ne zaman nasıl davranacağınızı, kimlerle nasıl konuşacağınızı, neler yapıp neler yapmayacağınızı bilmeden hareket ederseniz böyle durumlarla karşılaşabilirsiniz. Evet, bu olayda en az hatalı olan kişiler bu 3 arkadaş. Asıl suçlu bu tarz ülkeler ve yabancılara bu tür muamelelerde bulunan görevliler. Ancak bunları değiştiremeyeceğinize göre kendinizi bu insanlara ve kurallara uygun hareket edecek şekilde değiştirmeniz gerekiyor.
(((
bu kadar teknolojiye önem veren bir ülkenin hem müslüman hemde kafa yapısı olarak ilkel olması çok ilginç gerçekten .
Eşeğin bilmediği ot karnını ağrıtır! Sen bilmediğin memlekette otostop yap yetmesin bide adamın peşinden git... Ucuz atlatmışlar yine de.