"Yalnızlık Ruhuma İşlemiş" Diyenler Buraya: Yalnızlık Hissinin Nedeni Genleriniz Olabilir!
"Yalnızlık Ruhuma İşlemiş" Diyenler Buraya: Yalnızlık Hissinin Nedeni Genleriniz Olabilir!
'Yalnızlık ruhuma işlemiş' cümlesinin dolaylı yoldan gerçek olabileceği kimin aklına gelebilirdi ki? Son bilimsel araştırmalara göre yalnızlık hissi, kısmen de olsa sahip olduğumuz genlerimize göre ortaya çıkıyor olabilir.
İçeriğin Devamı Aşağıda
Reklam
Geniş bir sosyal çevreniz, bol bol zaman geçirdiğiniz dostlarınız var.
İçeriğin Devamı Aşağıda
Reklam
"Kalabalıklar içinde yalnız olmak" kavramının vücut bulmuş halisiniz belki de.
Kaliforniya ve Chicago üniversitelerinden araştırmacılarının yürüttüğü bir deney sonucunda, genlerin yalnızlık üzerindeki etkisinin %25 civarında olduğu bulunmuş.
Sonuçlara göre, kişilerin sosyal çevrelerinin genişliği yalnızlık hissi üzerinde etkili olmamış.
Araştırmacılar ayrıca yalnızlık hissi fazla olan insanlarla, nevrotizm ve depresif semptomlara sahip insanların genleri arasında da benzerlikler bulmuş.
İçeriğin Devamı Aşağıda
Reklam
Deney ekibinin vurgu yaptığı bir başka konu ise yalnızlık hissinin tamamen genlere bağlı olduğunun sanılmaması.
Özetle, bu hisse sık sık kapılıyorsanız, üstelik hayatınızdaki her şey yolunda gibiyse, nedeni genleriniz olabilir.
Yorumlar ve Emojiler Aşağıda
Reklam
Keşfet ile ziyaret ettiğin tüm kategorileri tek akışta gör!
https://twitter.com/eraykskci
https://www.instagram.com/eraykskci/
Tüm içerikleri
Yorum Yazın
Açıkcası yalnızlık güzeldir. İnsanlar çok boştur. İçi boş bir teneke. Benim mi ne farkım var_? Benimde farkım yok. Kısaca yaşasın yalnızlık.
iki yüzlü sadece kendini düşünen düşüncesiz insanlardansa yalnız yaşarım daha iyi
Hem yalnızım hem de hiçbir şey yolunda değil n'olacak?