Türk Edebiyatının Sevgiyi Karın Tokluğuna Yaşayanları Bile Doyuracak 16 Şairinden 16 Şiir

Gözlerini sil ve bu sevda kadar koyu bir çay tutuştur ellerime. Yok, gitme! Gitme, sen gidince sevmek yüreğimde düğümleniyor, Özlemeyi yutkunuyorum; Sonra pencerene ürkek kuşlar konuyor Şu gök var ya şu gök, birden üstüme çöküyor, Yok.. gitme! Gitme aç göğsünü ısınıp kalayım öyle.Sen sabahlar ve şafaklar kadar güzelsinsen ülkemin yaz geceleri gibisinsaadetten haber getiren atlı kapını çaldığındabeni unutmaah! saklı gülümsen hem zor hem güzelsinşiirlerimin ılıklığında açılmalısınsana burada veriyorum hayata ayrılan buseyisen memleketim kadar güzelsinve güzel kal.Şöyle bir içten öpmeni senin, Bin tane cennete değişmem... Varsın yatağımız ipek olmasın, Güzel vücudun danteller içinde değilmiş, Ne çıkar... O bütün tatlı saatlerinde gecenin Güneş perdelere gelene kadar, Kollarında bulutlarda gibiyim, Mehtap saçağımızdaki buzlarda Odamıza bir soğuk aydınlık dolmuş. Gözlerin gözlerimde, Boynumda sımsıcak kolların, Gündüz ki yorgunluğum kaybolmuş. Seni her an minnetle yad ederim Sen şimdi şarkılarla evimizdesin, Sahibem, efendim, ela gözlüm Gözlerinden öperim.. Boydan boya bekçi düdükleri sokaklarda Gecemiz huzur içinde ela gözlüm. Öpüşlerin öpüşlerin ardarda... Hem sevgi hem şefkat dolu ellerin Ne olur yine böyle yarında Binlerce şükrediyorum hayata geldiğime kollarında.. Bir başka lezzet var hayatta ela gözlüm, Öteki alemleri bilmek istemem. Şöyle bir içten öpmeni senin, Binlerce cennete değişmem... Anısı biz olalım bu sokakların öpüşmediğimiz tek saçak altı hiçbir otobüs durağı kalmasın Biz yürüyelim kent güzelleşsin gürültüsüz sözcükler bulalım yeni sevinçlere benzeyen Biz gelince bir yağmur başlar yüzün çizilir buğulanan camlara bir uzun karartma biter akasyalar köpürür birdenbire ve her avluda adınla anılan çiçekler sulanır akşam üstleri Bir arkadaş evine uğrarız yolüstü bir fincan kahve içeriz, ısıtır bizi başını sessizce omzuma koyarsın gülüreyhan olur soluğun Biz kalırız kuşlar dönüp gelir her balkonda bir menekşe sesi Belki yeniden güzelleştiririz adları değiştirilen parkları perdeleri hiç açılmayan evlerde ışıklar yanar çocuk sesleri duyulur tanıdık sevinçlerle dolar yeniden kendi sesini kemiren alanlar Anısı biz olalım bu sokakların ve hiç durmadan yağmur yağsın Biz gürültüsüz sözcükler bulalım sarmaşıklar fısıldaşsın yine Gidersek birlikte gideriz yeni sevinçler buluruz hüzne benzeyen.Seni saklayacağım inanYazdıklarımda, çizdiklerimde,Şarkılarımda, sözlerimde.Sen kalacaksın kimse bilmeyecekVe kimseler görmeyecek seni,Yaşayacaksın gözlerimde.Sen göreceksin, duyacaksınParıldayan bir sevi sıcaklığı,Uyuyacak, uyanacaksın.Bakacaksın, benzemiyorGelen günler geçenlere,Dalacaksın.Bir seviyi anlamakBir yaşam harcamaktır,Harcayacaksın.Seni yaşayacağım, anlatılmaz,Yaşayacağım gözlerimde;Gözlerimde saklayacağım.Bir gün, tam anlatmaya..Bakacaksın,Gözlerimi kapayacağım..Anlayacaksın.Beni geçmişin dehşetiyle besle beni geleceğin özsuyuylaKüpeler tak kulaklarıma kirazlardan mendilimi fesleğenlerle yıkaBana çılgın bir gürleyiş bellet yankısıyla kapan üstüme geceleriBenimle rüzgarları tanıştır gözlerimi boralara düğümleBeni kan kardeşi bilsin gözyaşların beni umudunla büyüleBana ıssız gecelerden yıldız kaymaları sun beni ucu kıl birbirine sürtünen çakmak taşlarınınKoynuma başakları yıkayan yağmurunla yağ kasıklarımı zeytin yapraklarıyla yenileBen seni esir alayım şiirlerle Sen beni kul bil kendine Sen bende neleri öpüyorsun bir bilsen Herkesin perde perde çekildiği bir akşam Siyah bir su gibi yollara akan yalnızlığı öpüyorsun Ağzında eriklerin aceleci tadı Elleri bulut, gözleri ot bürümüş ekin tarlası Bir çocuğun düşlerine inen tokadı öpüyorsun. Yağmur her zaman gökkuşağını getirmiyor Aralık kapılarda bekleyişin çarpıntısı Bir kadının eksildikçe ömrüme eklenen Uzun gecelerini, solgun gövdesini öpüyorsun. Uzak dağ köylerine vuran ay ışığı Kerpiçlerden saraylar kuruyor yoksulluğa Ne suların ibrişimi ne gökyüzü ne rüzgâr Sen bende gittikçe kararan bir halkı öpüyorsun. Sakarya Caddesi'nde sarhoşlar Rakıyla buğulanmış kaldırımlarına gecenin Yüksek sesle bir şeyler çiziyorlar. Yalnızlık her koşulda bir sığınak bulur, diyorum Uzanıp dudağımdaki titremeyi öpüyorsun. Örseler acıyla düştüğü yeri Susarak büyüyen adamların sevgisi. Ağzında pas tadıyla bir inceliği söylemek Bir gülünç içtenliktir, gecikmiş ve ezik Sen bende yanlış bir ömrün tortusunu öpüyorsun. İnsanın zamana karşı biricik şansıdır aşk Onca kapı onca duvar içinde bulur aynasını. Sen bende neleri öpüyorsun biliyor musun Herkesin simsiyah kesildiği bir akşam Yıldızlarla yedirenk gökyüzünü öpüyorsun. Sen bende, gözlerinin anne ışığıyla Bir solgunluktan doğan kocaman bir çocuğu öpüyorsun.Bütün iyi kitapların sonunda Bütün gündüzlerin, bütün gecelerin sonunda Meltemi senden esen Soluğu sende olan Yeni bir başlangıç vardır Parmağını sürsen elmaya, rengini anlarsın Gözünle görsen elmayı, sesini duyarsın Onu işitsen, yuvarlağı sende kalır Her başlangıçta yeni bir anlam vardır. Nedensiz bir çocuk ağlaması bile Çok sonraki bir gülüşün başlangıcıdır. Ne kadar çok elimiz varmış meğer!İlkin, senin elinle tutuşan benimkiSonra çocuklarınkiGençlerinkiTekel İşçilerininkiSonra, ellerin elleri...Ne kadar çok elimiz oldu, baksana,Tutuşa tutuşaBir orman yangını gibi.Seni, anlatabilmek seni.İyi çocuklara, kahramanlara.Seni anlatabilmek seni,Namussuza, halden bilmeze,Kahpe yalana.Ard- arda kaç zemheri,Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu.Dışarda gürül- gürül akan birdünya... Bir ben uyumadım,Kaç leylim bahar,Hasretinden prangalar eskittim.Saçlarına kan gülleri takayım,Bir o yana Bir bu yana...Seni bağırabilsem seni,Dipsiz kuyulara,Akan yıldıza,Bir kibrit çöpüne varana,Okyanusun en ıssız dalgasınaDüşmüş bir kibrit çöpüne.Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin,Yitirmiş öpücükleri,Payı yok, apansız inen akşamlardan,Bir kadeh, bir cıgara, dalıp gidene,Seni anlatabilsem seni...Yokluğun, Cehennemin öbür adıdırÜşüyorum, kapama gözlerini.zar tutuyorsun ey hayat bu kaçıncı sevgili yanlış ata oynamışım gözlerim öyle dedi. pır pır diye ses çıkardı yürürken yüreğimden denizleri sulardım tozmasın diye deniz sporu çok severdim çiçeğe yem vermeyi kuşlara binerdim ve kaçardım basından bak buraya yazıyorum diye milyar kelimeyi ziyan eden de bendim hem de hiç sıkılmadan. güzeldim de galiba bunu nasıl söylesem: eline sağlık Tanrım leyla çok güzel olmuş Tanrım eline sağlık dünya da çok güzel olmuş keşke biraz ölmesem.Kime dokunsam sensinKimi çağırsa dudaklarım...Başımın tacı, canım efendim.Görünmez çığlıklarımı görenEğilmez başımı öpensin.Sen bir deniz derinliğisinUslanmak bilmez kederler ülkesi...Coşup yağan fırtına sessizliğimKül kedisi yorgunluğunda kalbimMasalcı ninesini arıyor.Bu yaşa geldim içimde bir çocuk hâlâSevgiler bekliyor sürekli senden.İnsanın bir yanı nedense hep eksikVe o eksiği tamamlayayım derken,Var olan aşınıyor azar azar zamanla.Anamın bıraktığı yerden sarıl bana.Anılarım kar topluyor inceden,Bir yorgan gibi geçmişimin üstüne.Ama yine de unutuş değil bu,Sızlatıyor sensizliği tersine.Senin kim olduğunu bile bilmezken.Sevgiden caydığım yerde darıl bana.Desem ki vakitlerden birNisan akşamıdır,Rüzgârların enferahlatıcısı senden esiyor,Sende seyrediyorumdenizlerin en mavisini,Ormanların en kuytusunusende gezmekteyim,Senden kopardımçiçeklerin en solmazını,Toprakların enbereketlisini sende sürdüm,Sende tattım yemişlerincümlesini. Desem ki sen benim için,Hava kadar lazım,Ekmek kadar mübarek,Su gibi aziz bir şeysin;Nimettensin, nimettensin!Desem ki...İnan bana sevgilim inan,Evimde şenliksin,bahçemde bahar;Ve soframda en eskişarap.Ben sende yaşıyorum,Sen bende hükümsürmektesin.Bırak ben söyleyeyimgüzelliğini, Rüzgârlarla, nehirlerle,kuşlarla beraber..hangi zorluğu yenmemiş insanoğlu.hele taşıyorsa içinde bu insanca sevgiyi.güzel günler zorlu duraklardan geçersevdiğim.damla damla birikiyor insan.damla damla sevgili...bir gün akıp gideceğiz hayata...duvarlar yıkılacak,açılacak bütün kapılar bilesin.benim yüreğim sensin şimdi,seni vurur durur...ve yine damla damla çoğalıyorsun içimde.Böylece bir kere daha boynunlayız sayılı yerlerindenEn uzun boynun bu senin dayanmaya ya da umudu kesmemeyeLaleli'den dünyaya doğru giden bir tramvaydayızBirden nasıl oluyor sen yüreğimi elliyorsunAma nasıl oluyor sen yüreğimi eller ellemezSevişmek bir kere daha yürürlüğe giriyorBütün kara parçalarında Afrika dahilAydınca düşünmeyi iyi biliyorsun eksik olmaYatakta yatmayı bildiğin kadarSayın Tanrıya kalırsa seninle yatmak günah, daha nelerBoşunaymış gibi bunca uzaması saçlarınınBen böyle canlı saç görmedim ömrümdeHer telinin içinde ayrı bir kalp çarpıyorBütün kara parçaları için Afrika dahilSenin bir havan var beni asıl saran o Onunla daha bir değere biniyor soluk almakSabahları acıktığı için haklıGününü kazanıp kurtardı diye güzelBirçok çiçek adları gibi güzelEn tanınmış kırmızılarla açanBütün kara parçalarında Afrika dahilBirlikte mısralar düşünüyoruz ama iyi ama kötüBoynun diyorum boynunu benim kadar kimse değerlendiremezBir mısra daha söylesek sanki her şey düzelecekİki adım daha atmıyoruz bizi tutuyorlarBöylece bizi bir kere daha tutup kurşuna diziyorlarZaten bizi her gün sabahtan akşama kadar kurşuna diziyorlarBütün kara parçalarında Afrika dahilBurda senin cesaretinden laf açmanın tam da sırasıKalabalık caddelerde hürlüğün şarkısına katılırkenkiPadişah gibi cesaretti o, alımlı değme kadında yokAklıma kadeh tutuşların geliyorÇiçek Pasajında akşamüstleriAsıl yoksulluk ondan sonra başlıyorBütün kara parçalarında Afrika hariç değil

Türk Edebiyatının Sevgiyi Karın Tokluğuna Yaşayanları Bile Doyuracak 16 Şairinden 16 Şiir

1. Yılmaz Odabaşı

2. Nazım Hikmet Ran

3. Turgut Uyar

4. Ahmet Telli

5. Özdemir Asaf

6. Nihat Behram

7. Şükrü Erbaş

8. Edip Cansever

9. Can Yücel

10. Ahmed Arif

11. İbrahim Tenekeci

12. Ahmet Hamdi Tanpınar

13. Metin Altıok

14. Cahit Sıtkı Tarancı

15. Yılmaz Güney

16. Cemal Süreya

Yorum Yazın