Seni Neden Üzüyorlar?

Gel artık şu konuya bir el atalım...Ah ah! Sen o kadar güzel bir kalbe sahipsin ki, insanlar senin kıymetini hiç bilememişler. Onlar için fazla iyisin. Her zaman kendinden çok başkalarını düşünüyorsun. Kendini hep unutuyorsun. Sen kendine değer vermiyorsun ki onlar seni fark etsin? Öncelikle bu tavrını değiştirmen gerekiyor. Çevrendekiler senin hiçbir şeye alınıp kırılmadığını sanıyorlar. Çünkü öyle bir tavır sergiliyorsun. Yani hep alttan aldığın ve kimseye üzüntünü, sinirini belli etmediğin için onlar da bunun farkında olmuyorlar. Tabii normalde onların sen söylemeden bunu anlaması gerekir diye düşünüyorsun. Fakat maalesef hayat böyle işlemiyor. Maalesef bazı şeyleri bastıra bastıra görmen gerekir. Onlar senin gibi ince fikirli ve düşünceli değiller çünkü. Ya da bir şey yapmak üzereyken 'acaba birilerini üzer miyim?' diye düşünmüyorlar. Anlayacağın senşn suçun(!) fazla iyi olmak. Herkesi kendinden önce düşünmek... Tabii bu bir suç ise? Tamam, düşünceli ve inci fikirli halini kaybetme ama en azından bu tavrını kendine de göster. Başkalarını bu kadar önemserken kendini harcama. Sen de herkes kadar değerlisin ve her şeyin en güzelini hak ediyorsun. İnsanların seni daha fazla üzmesine izin verme.Sen o kadar havalı o kadar başarılı bir insansın ki... Çevrendekiler kıskançlıklarından hep canını yakmak için çabalamışlar. Bu kadar iyi olmak senin suçun mu canım? Dost sanıp güvendiklerin hep zarar vermiş sana. İçten içe hep senin yerinde olmak istemişler. Çaktırmadan köstek olmuşlar hep sana. Bunu yaparken de bir gram umurlarında olmamış... Ama sen o kadar güçlü birisin ki bunların altından çok iyi kalkmışsın. Onlar senin üstüne gittikçe sen daha da hırslanmışsın. Başarılarına başarı eklemişsin. Tabii içten içe de üzülmedin değil... Maalesef canın da çok yanmış. Güvenip hayatına kimi alsan hep zarar görmüşsün. Evet belki bunu insanlara hiç çaktırmadan yaşamışsın acılarını ama kendi içinde yaşadıkların.... Her seferinde 'neden' diye soruyorsun kendine. Bir türlü cevap alamıyorsun. Valla ne diyeceğimizi bilemedik, yaşadıkların kolay şeyler değil. Fakat unutma, insanlar gelir geçer. Elbet hayatında sana çok değer veren insanlar vardır ya da olacaktır. Sen üzüntünü bir kenarda bırakıp başarılarına başarı katmaya devam etmelisin, her zaman yaptığın gibi.Ne olacak senin bu saflığın böyle? Yanlış anlama, bu gerçekten çok güzel bir şey. Senin gibi saf, ince fikirli, naif insanlardan artık o kadar az kaldı ki etrafımızda. Fakat problem şurada, bu iyi yanlarını hep yanlış insanlara gösteriyorsun. Bunun sonucunda da suistimal ediliyorsun. Hayatına giren herkese daha tanımadan güvenip anlatıyorsun her şeyini. Daha tanımadan kendinden daha çok önemsiyorsun o insanı. Bu o kadar yanlış ki. Sen kendini düşünmezsen seni kim düşünecek? Herkesi kendini gibi sanıyorsun ama değiller... Öncelikle bu önüne gelene güvenme olayından vazgeçmelisin. Yoksa canın daha çoook yanar. Daha çok üzülürsün... Bunları söylemek istemezdik ama doğru olanlar bu. Sen de bu yüzden bir türlü mutlu olamıyorsun. Sürekli kendine 'bana bunu nasıl yaptı?' diye sormaktan heba ettin kendini. Bırak artık, bunları sorgulama. Güvenini boşa çıkaran herkesi çıkar hayatından. Onları iyi biri yapmak için uğraşma. Gerçi onlar iyi olmasa da sen kendi kafanda hep kendini suçlayıp onları haklı çıkarıyorsun. Böyle yalnızca kendine zarar verirsin. Sana hiçbir şey kazandırmaz bu yaptıkların. Yalnızca üzülmeye devam edersin. İnsanları önce tanı daha sonra güven...Keşke düşündüğün gibi herkes senin gibi olsa ama nerdee? Maalesef, kimse senin kadar ince fikirli, düşünceli, güzel bir kalbe sahip değil. Senin gibi insanlardan o kadar az kaldı ki hayatımızda. Elbette bu düşüncen senin içindeki saflıktan kaynaklanıyor. Bu da müthiş bir şey. Fakat insanlar senin gibi değil ve yalnızca kendilerini umursuyorlar. O yüzden senin de artık kendine odaklanman gerekiyor. Bu düşünceden bir türlü çıkamadığın için hep üzülmüşsün. Ya çok güvendin insanlara ya da onların senin kadar iyi olduklarını sandın. Sonunda da hep hayal kırıklığına uğradın. Bunu neden yapıyorsun kendine? Kimsenin sen gibi olmadığını anlaman için daha ne kadar canının yanması gerekiyor? Lütfen artık herkese olması gerektiği gibi mesafeli davran ve her zayıf noktanı onlara gösterme. Bunu kullanmak için sırada bekliyorlar çünkü. Zaten yaşadıklarından da bunu görmüş olman gerekirdi. Sana da hak veriyoruz hala bir yerlerde sana kötülük yapan insanların da içinde iyi biri olduğunu sanıyorsun. Böyle düşünmek istiyorsun çünkü bu sana umut veriyor. Belki doğrudur ama bu pek de olası bir ihtimal değil. Sen her şeyi bir kenara bırak ve kendini düşün lütfen olur mu?