Sadece Kadınların Bulunduğu Umoja Köyündeki İlginç Yaşantıyı Tüm Detaylarıyla Anlatıyoruz!
Kenya'nın kuzeyindeki Umoja köyünde sadece kadınların yaşamasına izin veriliyor. Svahili'de Umoja 'birlik' anlamına geliyor ve 1990 yılında 15 kadın tarafından kurulan küçük bir topluluk halinde yaşanıyor. Kadın sakinlerinin çoğu, Kenya'nın Samburu bölgesinde bulunan yerel İngiliz askerleri tarafından tecavüzden kurtulanlardır. Son zamanlarda, Umoja nüfusu sadece tecavüzden kurtulanları değil, Samburu'daki kadın sünneti, çocuk evliliği, aile içi şiddet ve farklı dayanılmaz kültürel normlar gibi korkunç olaylardan kaçan diğer kadınları da kapsayacak şekilde arttı.
2021'de Umoja'da 37'den fazla kadın ile çocukları yaşıyordu ve hiçbir erkeğin girişine izin verilmiyordu. Sizler için Umoja köyünün detaylarını inceledik.👇
Umoja'nın kurucusu Rebecca Lolosoli, erkeklerin şiddetinden kurtularak sadece kadınlar için bir topluluk oluşturma kararı aldı.
Ataerkil toplumda yaşadığı için Rebecca'nın kadınlarla hakları hakkında konuşmaya cesaret etmesi erkekleri sinirlendiriyordu ve Rebecca'nın şiddet görmesine sebep oluyordu. Geçmişte birçok Umoja kadını, diğer erkekler tarafından tecavüze uğradıktan sonra topluluk üyeleri tarafından dışlanmıştı. Eşleri ve aileleri de onları utanmazlıkla suçlamış ve kovmuştu. Umoja'yı kadınlar ihlal edilme veya saldırıya uğrama korkusu olmadan çocuklarına hizmet edebilecekleri güvenli bir sığınak olarak görmeye başladı.
Umoja'nın köylülerin korunmasını sağlayan kadın liderleri ve şefleri vardır. Ayrıca marketler, okullar ve tesisler gibi sosyal olanaklar da bulunmaktadır.
Umoja'da kadınlar son derece tutumludurlar. Çevredeki doğa rezervlerini kontrol ederken turistlerin Umoja'yı ziyaret etmelerine de izin verilmektedir. Umoja'nın kadınları, giriş ücreti talep eder ve bazı turistlerin satın aldığı yerel mücevherlerden de para kazanırlar. Paranın dağılımı, ev başına düşen çocuk sayısına bağlıdır. Umoja'da ikamet eden eğitimli kadınlar, çevredeki köylerden gelen diğer kadınları da kadın sünneti ve erken evliliklerin zararlı etkileri konusunda eğitirler. Rakip bir köydeki adamlar da bir turizm merkezi kurmaya çalışsa da çabaları başarısız oldu. Umoja'nın köy başkanı Rebecca Lolosoli, toplumun uluslararası tanınırlığı ve Birleşmiş Milletler'in New York'taki toplumsal cinsiyet güçlendirme zirvesine katılma daveti nedeniyle yerel erkeklerden çeşitli ölüm tehditleri aldığını da itiraf etti.
Umoja'da hiçbir erkeğin yaşamamasına rağmen, Umoja'nın kadınları erkeklerle tanışmak için toplumun dışına çıkabiliyor.
Bazı kadınlar, erkeksiz yaşamanın imkansız olduğunu itiraf ederek erkeklerden hoşlandıklarını ve çocuk sahibi olmak istediklerini belirtiyor. Konuyla ilgili açıklamada bazı kadınların yaşadıkları alana gizlice erkekleri soktukları da belirtiliyor. Bu gizli eylemler de erkeklerin ikamet etmelerine izin verilmeyen bir köyde çocuk sayısının nasıl arttığını açıklıyor. Umoja'daki erkek çocuklar sadece 18 yaşına gelene kadar orada kalabiliyorlar. Yetişkin olduklarında ise köyden taşınmak zorunda kalıyorlar.
Jane Nolmongen, bir İngiliz askeri tarafından tecavüze uğradığı için kocası tarafından ailesinin evinden sürüldükten sonra Umoja'nın ilk sakinlerinden biri oldu.
Tecavüz olayından hemen sonra Umoja'ya taşındı. Nolmonge, köyün onun için bir destek kaynağı olduğunu, hayatında ilerleme kaydettiğini ve birbirlerine kadın haklarının önemini öğretmek için çalıştıklarını söyledi. Başka bir sakin olan Rosalina Learpoora ise annesiyle birlikte kaçıp Umoja'ya sığındığında 3 yaşındaymış. Annesi Rosalina ile birlikte kaçmış çünkü Rosalina'nın aile üyeleri tarafından kadın sünnetine zorlanacağından korkmuş. Birçok kadın, Umoja'daki deneyimlerinden ve bağımsızlıklarından sonra herhangi bir erkekle yaşayabileceklerinden emin olmadıklarını itiraf etti. Topluma tamamen uyum sağladıktan ve diğer kadınlardan sayısız destek ve teşvik aldıktan sonra, böyle bir topluluğun dışında yaşamayı hayal etmek kendilerini tedirgin hissettirdi.
Ne yazık ki, Umoja'nın kadın sakinlerinin kadınları aydınlatmak ve onlara yardım etmek için yaptıkları her şeye rağmen köy ağır saldırı ve eleştirilere maruz kaldı.
Kadınların cesaretine aldırış etmeyerek, komşu topluluklarda yaşayan bazı insanlar onları çok kapitalist ve radikal olarak tanımladılar. Kadınlar ayrıca geceleri erkeklerle tanışmak için dışarı çıktıkları ve bağımsızlık hikayelerini para kazanmanın bir yolu olarak kullandıkları için de suçlandılar.
Siz bu konuda ne düşünüyorsunuz? Yorumlarda buluşalım...
Bu içerikler de ilginizi çekebilir:
Yorum Yazın