Onlara Çok Şey Borçluyuz! Yeri Geldiğinde Öğrencilerine Anne Baba Olan Öğretmenlerin İlham Veren Hikayeleri
Öğretmenlerimize çok şey borçluyuz: Sosyal medyada öğretmenlerin paylaştığı bu hikayeler de bir kez daha onlarsız bir dünya hayal edilemeyeceğini gösteriyor...
Buyurun 👇
1. "Bir lisede İngilizce öğretmeni olarak çalışıyorum. Erkek bir öğretmen olmanın sağladığı avantajlardan biri, erkek öğrencilerim benden sadece İngilizce öğrenmiyor..."
Aynı zamanda erkeklerin de duygularının olabileceğini ve bu duyguları yaşamaya hakları olduğunu öğreniyorlar. Yaşadığım şehir fazlasıyla baskıcı: Hatta öğrencilerimden biri annesinin kendisine 'eğer ağlarsa çıktığı kızın onu terk etmesi gerektiğini' söylemiş.
2. "30 yıla yakındır özel okullarda öğretmenlik yapıyorum. Aynı zamanda yarı zamanlı olarak devlet okullarında ergoterapistlik yapıyorum..."
Ciddi sakatlığı ve maluliyeti olan çocuklara okullarına devam etmeleri için yardımcı oluyoruz. Beraber çalıştığım bu grup kıyafet de yıkıyor, saç da örüyor, öğrencileri besliyor ve bir anne babanın çocuğu için yapacağı her şeyi yapıyor.
3. "Avustralya'da kadro boşluğundan yakınan manşetler görüyorum ancak maaş yetersiz, müfredat kötü..."
Hikaye ise hep aynı. Gerçeklikten uzak ebeveyn çocuğunun sınıftaki yanlış davranışlarını duymazdan gelerek onun kanatsız bir melek olduğu konusunda ısrarcı. Öğretmen ne yapsa yaranamıyor. Bu yüzden öğretmenliği bıraktım ve özel sektörde bölümümden alakasız bir işe girdim. Evet zor ve emeklerimin karşılığını alamıyorum ama en azından daha az yıpratıyor.
4. "Kendimi bildim bileli öğretmen olmak istiyorum. 5 yıl öğretmenlik yaptım ve altıncı yılıma henüz yeni girmişken öğretmenliğe ara verdim..."
Çünkü anne babalar üzerine düşeni yapmıyor. En kötü kısmı ise bu anne babaların öğrencilerinin potansiyeli olan öğrenciler için de öğrenme ortamını mahvetmesi. Anne babalar sizden sadece öğretmnelik yapmanızı değil, onların işini de yapmanızı istiyor. Mesleğe geri dönmeye hazırlanıyorum ve bu süreçte en azından öğrenciler için elimden geleni yapmam gerektiğine karar verdim.
5. "İngiltere'de öğretmenlik yapıyorum ve bu geçtiğimiz birkaç yıl boyunca birçok çocuğun ebeveyni gibi hissettiğim oldu..."
Özellikle çok zor bir aile hayatı olan bir öğrencim vardı. Okula hep banyo yapmadan, üstü başı pis geliyordu çünkü evde ihmal ediliyordu. Ona duş jeli ve şampuan getirir, yatılı öğrencilerin kaldığı yurtta duş almasına izin verir ve haftada bir üniformalarını eve götürüp yıkar, ütüler getirirdim.
6. "İlkokul seviyesinde birçok sınıfa öğretmenlik yaptım. Anaokulunda bacağı alçıda olan bir kızla dalga geçen küçük bir erkek öğrencim vardı..."
Anne ve babası boşanmıştı, ikisine de ulaşmak zordu. Dedesiyle konuşmaya çalıştığımda bana 'öğretmenlerin iyi para kazandığından ve insanların hayatına burnunu sokmayı sevdiklerinden' bahsetti. Nihayetinde bir gün annesini oğlunu okula bırakırken yakaladım ve davranışından bahsettim. Annesinin yanıtı ise 'Ben zaten hiç çocuk istememiştim' oldu. O günden sonra o öğrenciyi önceliklerim arasına koydum çünkü kimse onu önemsemiyordu.
7. "Ortaokulda öğretmenlik yapıyorum ve geçtiğimiz hafta çocuklara 'Lütfen, teşekkürler, günaydın' demeyi ve kapı çalmayı öğrettik..."
Her gün çocukların birbirlerinin lafını bölmesini, kavga etmelerini ve sağlıksız iletişim kurmalarını izliyoruz. Anne babalar üzerine düşeni yapmayınca gerekeni yapmak bizlere düşüyor.
8. "Sadece öğretmen değiliz. Psikolojilerinin iyi olduğundan emin oluyoruz, karınlarının tok olduğundan emin oluyoruz..."
Öğrenmek için ihtiyaçları olan malzemeleri temin ediyoruz. Gerektiğinde hijyen ve kıyafet için de yardımcı oluyoruz. Müfredat dışı etkinliklere katılıyoruz çünkü çoğu ebeveyn katılmıyor ve onlara yalnız hissettirmemeye çalışıyoruz.
9. "Aileleri hiçbir şey öğretmediği için kendi kendini yetiştiren çocuklar var ve bu yaşta bu kadar yük onlar için fazla..."
Onları görüp, yardım edip omuzlarındaki yükü hafifletmek de bizim görevimiz.
10. "Maalesef ki ihmalkar aileler düşündüğünüzden daha yaygın. Beslenme çantası olmadan okula gelen sayısız öğrenci var..."
Sınav ücretini ödeyemeyen ya da gezilere katılamayan... O öğrencilere zorunluluktan değil, böylesini uygun gördüğümüz için yardım ediyoruz ve karşılığında bir şey beklemiyoruz. Geçim sıkıntısı tartışmaya kapalı bir konu ama gösteride yer alan çocuğunu izlemeye gelmeyen ve bir bahane bile sunmayan aileleri anlamak çok zor.
İlginizi çekebilir:
Yorum Yazın