Muhafazakâr Bir Ailenin Kızı Olarak Eşimi Kaybedip 'Dul' Kaldıktan Sonra İki Çocuğumla Neler Yaşadım?
Muhafazakâr Bir Ailenin Kızı Olarak Eşimi Kaybedip 'Dul' Kaldıktan Sonra İki Çocuğumla Neler Yaşadım?
Baktım insanlar Onedio'da hikâyelerini anlatıyorlar, ben de kendi hikâyemi anlatmak istedim...
Uyarı: Bu içerik Onedio editörleri tarafından formata uygun olarak düzenlenmiştir.
İçeriğin Devamı Aşağıda
Reklam
Şu an 38 yaşında dul bir kadınım. Kendimi neden üzerine basa basa 'dul' diye tanıttığımı soracak olursanız; eşimi kaybettiğimden beri insanların umurunda olan tek şey bu çünkü...
İçeriğin Devamı Aşağıda
Reklam
Eşimle evlenmeye karar verdikten sonra utana sıkıla aileme gittim tabii evlenmek istediğimi söylemek için... Ama ailem hayatımdaki insanı mezhebinden dolayı istemedi...
İkna ettik dediğim sadece annemin rızasını alabildim, babam düğünüme gelmeyi reddetti. Bir yıl boyunca da benimle konuşmadı...
Eşim uzun zamandır bacak ağrısı ve uyuşmasından yakınıyordu. Bir gün zorla hastaneye götürdüm onu ve yapılan uzun tetkikler sonucu nadir görülen bir kemik kanseri türüne yakalandığını söylediler...
Eşimin ölümünün ardından iki çocuğumla kalakaldım öyle... Acımı bile yaşayamadım ki. İkisi de o kadar küçüktü ve bana ihtiyaçları vardı ki...
İçeriğin Devamı Aşağıda
Reklam
Keşke tek derdim geçim sıkıntısı olsaydı bu 'dul' kaldığım süreçte... Eşimin ölümünün ardından ailem bir süre maddi olarak bize destek oldu ancak bir süre sonra onların da baskılarına maruz kalmaya başladım!
Bir gün köyden deden geldi diye çağırıp beni köyden gelen birkaç misafirle tanıştırdılar... Neredeyse benden 8-10 yaş büyük bir insanla beni evlendirmeye kalktılar inanabiliyor musunuz?
Üniversiteden bir arkadaşım sağ olsun, onun sayesinde kendime bir iş buldum sonunda... Üniversiteden arkadaşımın kayınvalidesi ünlü bir psikiyatrdı ve sekreteri doğum iznine ayrıldığı için geçici de olsa bir sekreter arıyordu kendisine.
Yaklaşık bir yıla yakın sürdü bu halim... Tabii bir yandan da hocanın asıl sekreteri gelecek ve ben yine iş aramak zorunda kalacağım diye endişe doluyum...
O ana kadar hep bir mesafeli hissettiğim hoca sanki o an benim annem oldu... Öyle bir şefkatle ve içtenlikle sarıldı ki bana anlatamam...
İçeriğin Devamı Aşağıda
Reklam
Şu an 38 yaşındayım ve eşimi kaybettiğimden beri çalışıyorum... Yeri geliyor çocuklarıma daha iyi bir gelecek sağlayabilmek için hafta sonları da çalışıyorum.
Yorumlar ve Emojiler Aşağıda
Reklam
Keşfet ile ziyaret ettiğin tüm kategorileri tek akışta gör!
Yorum Yazın
Böylesine bir güç ve azim karşısında ancak saygıyla eğilirim. Helal olsun helal olsun
Eli öpülesi kadınsın ağlattın valla. kelimeler kifayetsiz kaldı şuan..
TÜYLERİM DİKEN DİKEN BİTİRDİM . BRAVO SANA KADIN . YAZACAK KELİME BULAMADIM .