Bu içerik Onedio üyesi kullanıcı tarafından üretilmiş, Onedio editör ekibi tarafından müdahale edilmemiştir. Siz de Onedio’da dilediğiniz şekilde içerik üretebilirsiniz.
Zordur genç yaşta köşe sahibi olmak. O Türkiye’nin en yeni lifestyle-magazin yazarı.
Magazin dünyasına nasıl yeni bir soluk getirdi, farkı ne, konularını nasıl seçiyor, buralara kadar nasıl geldi?
Orkun Ün'ün kendiliğinden hikayesi hakkında sohbet ettik...
Mehmet Ali Birand, Ahmet Hakan, Cüneyt Özdemir yol haritamı belirledi. 19 yaşımdaydım haber muhabirliğine başladığımda. O yaşta elde mikrofon koşturdum her yere. Bu aralar Mehmet Ali Birand ile asansörde karşılaşan onun öğrencisiyim diyor ama biz beraber 7 sene çalıştık Mehmet Ali abi ile. O zamanlar sosyal medya çok yeniydi. Ben kendisine bir Twitter ve Facebook hesabı açtım (Instagram popüler değil o zamanlar) ve her gün gündem ile alakalı fikir alışverişi yapıp Twitter’da paylaşım yapıyorduk. O günlerde başladım belki çok büyük kitlelerin okuyacağı şeyler yazmaya.
Ardından Cüneyt Özdemir ve Ahmet Hakan haberciliğini gördüm. Düşünsenize genç yaşta böyle isimlerle çalışıyorsunuz. Müthiş bir tecrübe. E biraz da hamurumuzda vardı tabii. Hamurumu yoğuranlar da iyi olunca bugünlere geldik.
Halkın tam kalbindeyim...
Halka yakın olacaksın. Uzak olursan ne yazarsan yaz kimse okumaz seni. Kimse seni ciddiye almaz. Ben yazılarımı yazarken kırıcı olmamaya çalışıyorum ama yanlışa yanlış demek de en büyük görevlerimden biri. Bir de merak uyandıracak konuları herkesin anladığı dilden yazmaya çalışıyorum.
İçinde çok emek var...
Bu iş kendiliğinden olacak iş değil. Merak edeceksin, uğraşacaksın, belli bir dönemini belki umutsuzluğa kapılarak, ben ne yapacağım, böyle giderse ne uzalırım ne kısalırım diyerek geçireceksin. Ama pes etmeyeceksin. Farkını ortaya koymazsan, merak etmezsen, elinden geleni sonuna kadar yapmazsan kimse gelip seni bu mesleği yapman için ittirmez.
Kibir görünce arkama bakmadan kaçıyorum. Tek diyeceğim bu.
Yazı dilim farklı biraz. Ben ilk köşe yazılarımı yazmaya başladığımda herkesin eleştirisini can kulağıyla dinledim. Birkaç ay kendime dışardan bakma fırsatım oldu. Farklı bir yazı dilim var. Ama bu inanın kendiliğinden oluyor. Rol yapmıyorum normal hayatta neysem onu yazıya döküyorum. Kimi bu işe zor diyor ama bana bir o kadar kolay geliyor. Yıllarca muhabirlik yaparken, haber yazarken çok şey biriktirmişim demek içimde :)
Dersime iyi çalışırım.
Bir süredir copy-paste magazinciliği görüyorduk. Artık işini iyi yapanlar da bile bir bıkkınlık vardı. Ben haberin her aşamasını bildiğim için, e sokaktan da geldiğim için başka bir gözle bakmaya çalışıyorum olan bitene. Kendime her gün hatırlatıyorum; Emin olmadığın şeyi yazma, yazdığın yazıların arkasında duracak ‘veriler’ hep olsun elinde.
Kalemin güçlüyse her zaman sektörde yerin var.
Sakın ‘bu sektör bitti yapma bu işi’ sözlerine kulak asmasınlar. İnanın eğer istiyorsanız hayalinizi elde edersiniz günün sonunda. Gazeteci hayattan beslenir. Bir gün arkadaş sohbetinde dikkat edin, bir sohbet sırasında ne çok haber konuşuyorsunuz aslında, ne çok yazacak şeyler çıkıyor. Her köşe başı, her insan, her taksici, her toplu taşıma bir haber. Bakmak lazım. ‘iyi’ bakmak lazım.
ONEDİO ÜYELERİ NE DİYOR?
Yorum Yazın